Citroën GS (Grande Série) to samochód osobowy klasy średniej niższej produkowany przez francuską markę. Auto pojawiło się w 1970 roku i było najmniejszym na świecie autem z zawieszeniem hydropneumatycznym. GS powstało jako połączenie 2 bardzo popularnych modeli Citroëna – 2CV oraz DS-a. Miał być tani i powszechnie dostępny jak pierwszy, oraz posiadać wcześniej wymienione hydropneumatyczne zawieszenie z drugiego.
Auto szybko zyskało sympatię, a w 1971 roku zostało wybrane Samochodem Roku. W zależności od roku produkcji, w GS-ie można było się spotkać z brakiem manetek od kierunkowskazów oraz wycieraczek. Zostały one przeniesione na kolumnę kierowniczą, która była bardziej niż zwykle wysunięta w stronę kierowcy, w celu łatwiejszej obsługi przycisków. Oprócz tego zastosowano także jednoramienną kierownicę oraz prędkościomierz bębnowy (mechanizm wykorzystywany w analogowych wagach).
Oprócz 4-drzwiowego sedana (który kształtem nadwozia przypominał liftbacka), w 1971 roku pojawiło się także 5-drzwiowe kombi Break.
Do napędu posłużyły 4-cylindrowe silniki typu boxer o pojemności 1 (54 KM), 1.1 (57 KM), 1.2 (58 KM) oraz 1.3-litrowa jednostka typu Wankel (GS Birotor) generująca 107 KM. Moc przekazywana była na przednią oś za pomocą 4-biegowej przekładni manualnej lub 3-stopniowej skrzyni półautomatycznej.
Produkcja Citroëna GS dobiegła końca w 1980 roku, a jej następcą został model GSA, który w rzeczywistości był tylko nieznacznie zmienionym GS.