Ferrari F50 to supersamochód produkowany przez włoską markę. Pojazd zadebiutował w 1995 roku i powstał z okazji 50-lecia marki jako następca modelu F40. Inżynierowie Ferrari mieli trudne zadanie, bowiem tworząc F40 zawiesili poprzeczkę bardzo wysoko.
Przy projektowaniu F50 chcieli jak przenieść jak najwięcej rzeczy ze świata F1 do ulicznego auta. Krótko mówiąc, miał to był uliczny bolid Formuły 1. Nadwozie było tak kosmiczne, iż przypominało ono zabawkę z rozmiarach prawdziwego auta. Karoseria została zaprojektowana tak, by uzyskać jak najlepszą aerodynamikę i już na pierwszy rzut oka widać nawiązania do F1.
Pierwszym nietypowym faktm jest konstrukcja F50, bowiem jest to otwarty monokokpit, do którego przymocowano silnik oraz skrzynię biegów, a dopiero do nich tylną część nadwozia. Największym plusem takiego rozwiązania było uzyskanie dobrej sztywności i niższej masy, jednak wadą było przenoszenie drgań na karoserię.
Kolejnym niecodziennym rozwiązaniem jest typ nadwozia. Początkowo planowano produkcję zarówno wersji zamkniętej jak i otwartej. Ostatecznie zdecydowano się w końcu jednak na nadwozie typu targa, które charakteryzuje się łatwym do ściągnięcia w krótkim czasie panelem dachowym. Jednak w przypadku F50, przy zakupie otrzymywało się specjalną skrzynkę z narzędziami do jego zdjęcia, a cały proces montażu lub demontażu trwał... godzinę.
Najważniejsze kryło się jednak pod tylną klapą. Silnik V12 został przejęty wprost z bolidu F1 – F92A z początku lat 90. Po drobnych modyfikacjach mających na celu zwiększenie pojemności oraz przystosowanie go do warunków drogowych, jednostka miała 4,7 litra pojemności i generowała aż 520 KM. Moc kierowana była na tylne koła za pomocą manualnej, 6-biegowej skrzyni biegów. Co ciekawe, F50 było pod względem osiągów odrobinę gorsze od F40! Oprócz tego F50 wyposażony był (jako 2. auto na świecie) w dyfuzor oraz automatyczną regulację wysokości nadwozia.
Mimo iż powstało zaledwie 349 sztuk tego pojazdu, można było wybierać pomiędzy 5 kolorami nadwozia – 2 odcienie czerwieni, żółty, czarny oraz srebrny. Nie każdy, rzecz jasna, mógł sobie pozwolić na takie auto – Ferrari oferowało je jedynie wiernym klientom marki oraz kolekcjonerom.
W 1997 roku zakończono produkcję Ferrari F50, a jego następcą został Enzo.