Renault 5 to jeden z najpopularniejszych i najbardziej legendarnych modeli francuskiego producenta. Auto zadebiutowało w 1972 roku i miało być następcą równie udanego modelu 4. Niestety projektant auta – Michel Boue nie doczekał premiery owocu swojej pracy – zmarł przed premierą R5. Pod względem konstrukcyjnym
Renault 5 był powiązany z modelem 4, lecz w przeciwieństwie do niego miał przede wszystkim samonośne nadwozie. W późniejszym czasie wystający z deski rozdzielczej drążek zmiany biegów przeniesiono między przednie fotele Początkowo oferowano R5 jako 3-drzwiowego hatchbacka; wersja 5-drzwiowa pojawiła się dopiero w 1979 roku. Charakterystycznymi elementami była mocno ścięta tylna klapa oraz zintegrowane tylne światła w słupku C.
Renault 5 tak bardzo chwyciła, że niedługo po wprowadzeniu pojazdu do sprzedaży, aż 60% sprzedanych aut Renault stanowiła właśnie 5-ka. Wnętrze auta było jak na jego rozmiary bardzo przestronne. Początkowo do napędu służył 0,8-litrowy silnik z R4 generujący 36 KM oraz 1-litrowa jednostka o mocy 44 KM. Dopiero od II połowy lat 70. do oferty weszły silniki 1.3 42/55/64 KM oraz 1.4 59/60 KM. 55-konne 1.3 oraz 59-konne 1.4 występowały z automatyczną skrzynią biegów.
Pierwszą sportową wersją (1976 r.) był R5 Alpine (Gordini) – 1.4-litrowy benzyniak rozwijał 93 KM. Po 6 latach do silnika zamontowano turbosprężarkę Garrett T3, dzięki czemu moc jednostki wzrosła do 112 KM. Najmocniejszą odmianą było Renault 5 Turbo 1 ( z silnikiem zamontowanym centralnie i napędzającym tylne koła), które rozwijało z 1,4-litrowej jednostki aż 160 KM, a rajdowe odmiany, w zależności od klasy startu – 180, 210 a nawet… 350 KM.
W 1983 roku pojawiła się II generacja Renault 5, zwana także Superfive. Pojazd, mimo iż bryłowo zachował swój kształt, różnił się diametralnie od poprzednika. Począwszy od podwozia, zawieszenia, zamocowania silnika, przez nadwozia aż po jednostki napędowe. R5 dalej występowało jako 3- lub 5-drzwiowy hatchback, ale karoseria zyskała bardziej modne, zaokrąglone kształty. Wymiary uległy zwiększeniu, podobnie jak przeszklenie, natomiast współczynnik oporu powietrza zmniejszył się (z 0,37 na 0,35). Dodatkowo belgijska firma EBS w 1989 roku rozpoczęła produkcję otwartej wersji cabrio – w sumie powstało 1400 takich egzemplarzy.
W 1987 roku przeprowadzono drobny facelifting – zmianie uległa atrapa chłodnicy. W ofercie silnikowej pierwszy raz zagościł silnik wysokoprężny – była nim 54-konna jednostka 1.6. Wśród benzyniaków wybór był nieco większy – silniki miały pojemność 1, 1.1, 1.4 oraz 1.7 litra i generowały kolejno 42, 49, 60/68/72 oraz 94 KM. Topowa odmiana GT Turbo rozwijała z uturbionego silnika 1.4 115 KM, a od 1987 roku – 120 KM. Pojazd oprócz mocniejszym silnikiem wyróżniał się także większymi felgami, obniżonym i utwardzonym zawieszeniem, a także dodatkowymi zderzakami i nakładkami progowymi.
W 1990 roku na rynku pojawił się następca legendarnej 5-ki – Clio. Produkcja R5 została przeniesiona, a w ofercie pozostał 1 silnik benzynowy (60-konne 1.4) oraz diesel. Ostatecznie produkcję zakończono w 1996 roku a liczbę wyprodukowanych egzemplarzy szacuje się na 5,5 mln.