Fiat Tipo był jednym z najpopularniejszych kompaktów w latach 80. i 90. Pojazd zadebiutował w 1988 roku jako następca modelu Ritmo. W 1989 roku, Tipo zdobył tytuł Samochodu Roku pokonując przy tym m.in. Volkswagena Passata.
Początkowo do sprzedaży trafił jedynie 5-drzwiowy hatchback, wersje kombi i sedan pojawiły się w 1990 roku pod nazwą Tempra. Z kolei 3-drzwiowe nadwozie weszło do oferty dopiero wraz z liftingiem w 1993 roku. Konstrukcyjnie Tipo oparty był na tej samej płycie podłogowej co m.in. Coupe czy II generacja Lancii Delta. Fiat znany z problemów z solidnym zabezpieczaniem blach przed korozją, podszedł do tematu Tipo bardzo profesjonalnie poprzez ocynkowanie części nadwozia. Dodatkowo z uwagi na nietypowy ówcześnie kształt tylnej klapy, została ona wykonana z włókna szklanego. Wyróżniającym się dodatkiem była obecność cyfrowych zegarów za dopłatą.
Wcześniej wspomniany lifting objął m.in. grill, reflektory, a także gamę jednostek napędowych. Oprócz tego postanowiono poprawić wytrzymałość nadwozia, bowiem wyniki testów zderzeniowych Tipo były wysoce niezadowalające. Niestety mimo modernizacji, a tym samym wzroście masy, cała operacja nie przyniosła oczekiwanych efektów. Ilość silników, które mogły napędzać Tipo, w szczególności o zapłonie iskrowym jest bardzo duża. W ofercie znalazły się motory zarówno gaźnikowe, jak i wtryskowe (jedno- i wielopunktowe).
Najmniejszy z nich miał pojemności 1.1 litra i generował 56 KM. W ofercie znalazły się także jednostki 1.4 (70-76 KM), 1.6 (78-90 KM), 1.8 (90-136 KM) oraz 2.0 (109-146 KM). Nie zabrakło także diesli – wolnossące 1.7 i 1.9 rozwijały kolejno 58 i 65 KM, natomiast większa jednostka występowała także w odmianie turbo o mocy 80 lub 92 KM. Napęd przekazywany był na przednią oś, a do wyboru była 5-biegowa skrzynia manualna, 4-stopniowy „automat” oraz bezstopniowa przekładnia CVT.
W 1995 roku zakończono europejską produkcję Fiata Tipo, jednak w Brazylii jego montaż trwał jeszcze 2 lata. Następcami Tipo miały być modele Bravo i Brava. Reaktywacja modelu nadeszła w 2015 roku. Gdy Linea schodziła już ze sceny, postanowiono że jej następca będzie nosił nazwę Tipo. Tym razem jednak, w ofercie na start dostępny był tylko sedan. Hatchback i kombi pod tą samą nazwą pojawiły się rok później. Tipo wyróżnia oryginalna i odważna jak na swój segment stylistyka. Wnętrze jest proste i przejrzyste, jednak materiały użyte do wykończenia nie są najlepszej jakości. Mimo niewielkich gabarytów, miejsca dla pasażerów z tyły jest wystarczająco. Bagażnik, w zależności od nadwozia, ma od 440 do 520 litrów pojemności.
Gama jednostek napędowych jest nieco szczuplejsza niż w poprzednim Tipo – początkowo w ofercie były benzyniaki 1.4/95 KM, 1.4 T-Jet/120 KM, 1.6/110 KM oraz turbodiesle MultiJet 1.3/95 KM oraz 1.6/120 KM. W 2018 roku w oferty wycofano benzynowy silnik 1.6, a pozostałe jednostki przystosowano do nowych norm emisji. Do wyboru jest 5- oraz 6-biegowy „manual” a także 6-stopniowa przekładnia automatyczna. Jego bliźniaczym modelem jest Dodge Neon.