Peugeot 505 jest przedstawicielem segmentu D. Auto zadebiutowało w 1979 roku jako następca modelu 504. Po swoim poprzedniku, 505-ka odziedziczyła sporo podzespołów mechanicznych oraz nurt stylistyczny.
Poza 4-drzwiowym sedanem, Peugeot 505 dostępny był także jako 5- (Break) oraz aż 8-osobowe (Familiale) kombi. Dzięki sporym rozmiarom, pojazd był bardzo pakowny, a pasażerowie mieli dość miejsca na nogi i nad głową. Dzięki trwałemu i komfortowemu zawieszeniu oraz niezawodnym podzespołom, 505-ka była chętnie eksploatowana w krajach afrykańskich, gdzie do dziś jest często spotykana. Nadwozie Peugeota 505 wyróżnia się ostrymi krawędziami, a skośne reflektory nadają pojazdowi zadziornego charakteru.
W 1985 roku przeprowadzono lifting, jednak odnosił się on głównie do zmiany wnętrza. Podstawową jednostką w 505-tce był 1,8-litrowy benzyniak generujący 82 KM. Większa, 2-litrowa jednostka rozwijała z kolei 97 lub 110 KM, a 2,2-litrówka występowała w wersji wolnossącej oraz turbodoładowanej. W pierwszym wypadku silnik dysponował mocą 114/116 oaz 122 KM, a w drugim (GTi) – 150, 155 oraz 174 KM. Topową jednostką była 2,8-litrowa V6-ka o mocy 170 lub 143 KM.
Wśród diesli, dostępne były jednostki 2.3 D (69 KM), 2.3 TD (80 KM), 2.5 D (75 KM) oraz 2.5 TD (90, 105 KM). Moc kierowana była na tylną oś (firma Dangel wypuściła także krótką serię z napędem 4x4) za pośrednictwem 3- lub 4-biegowego „automatu” oraz 4- lub 5-biegowej skrzyni manualnej. Już w 1987 roku do sprzedaży wprowadzono następcę Peugeota 505 – 405-kę. Mimo iż sprzedaż cały czas malała, jego produkcja trwała aż do 1992 roku.