Minibusy dla młodych rodzin

I tak naprawdę każde z tych aut spodoba się swojemu właścicielowi. Trudno nie polubić przebogatego wyposażenia, mocnych silników, wygody zajmowania miejsc w samochodzie. Nie bez znaczenia jest także to, że vany mimo swojej przestronności potrzebują relatywnie niewiele miejsca na drodze i tutaj notują przewagę nad SUV-ami, które są okazałe, ale niekoniecznie praktyczniejsze od kombi (a to dlatego, że nadwozia SUV-ów mają wyżej położony nie tylko dach, lecz także podłogę i w efekcie przyrost wysokości kabiny jest niewielki).

Jeżeli nie mieliście jeszcze vana, to powinniście spróbować, bo rzeczywiście przestronność i poczucie swobody, jakie zapewniają takie samochody, są nieporównywalne z innymi pojazdami. Fani vanów mówią nawet, że kto raz zasmakuje pojazdu z nadwoziem tego typu, nie będzie już chciał jeździć normalnym, niskim autem. I coś w tym jest – podobnie twierdzą zwolennicy samochodów z automatycznymi skrzyniami biegów i klimatyzacją. Skoro vany są takie dobre, to dlaczego nie każdy pojazd na ulicy ma takie nadwozie?

Odpowiedź znajdziecie w cenniku: nie są to tanie samochody. To są bardzo drogie samochody. Owszem, mają niezaprzeczalne praktyczne atuty, ale producenci każą sobie za nie bardzo słono płacić.

Ford Grand C-Max 2.0 TDCI

Dla tych, którzy lubią jeździć. W naszym gronie opinia jest dość jednoznaczna: C-Max w tym towarzystwie odpowiada za frajdę. Jego silnik o prawdziwie niedźwiedziej sile energicznie bierze się do roboty, układ kierowniczy bardzo precyzyjnie pracuje i daje kierowcy celne informacje zwrotne, natomiast zawieszenie przyjemnie zespala Forda z nawierzchnią.

Zestrojenie podwozia jest raczej sprężyste, ale bez przesady, i ze sporym marginesem komfortu. Fordem można cudownie dyrygować na zakrętach. Grand C-Max pod względem osiągów też zostawia konkurentów z tyłu. Jako jedyny ma przesuwane drzwi. Otwierają się one lekko i szeroko, ale podczas wsiadania nie czuć szczególnych zalet, bowiem pasażerom na drodze staje szyna przesuwanej kanapy – trzeba uważać, żeby się o nią nie potknąć, gdy zajmuje się miejsca.

Ford ma też najmniejszy bagażnik w porównaniu, co jednak nie oznacza, że jest on mały – po prostu konkurenci pomieszczą więcej niż 600 litrów. I nie piętnowalibyśmy takiej pojemności bagażowej, gdyby nie to, że Volkswagen może „połknąć” aż o 234 litry więcej. W przypadku vana to naprawdę czyni różnicę.

Ford Grand C-Max 2.0 TDCI - plusy: sportowe zachowanie na drodze, spójny układ kierowniczy, mocny silnik, dobre wyposażenie, przesuwane drzwi tylne.

Ford Grand C-Max 2.0 TDCI - minusy: najmniejszy bagażnik, ograniczona ilość miejsca, niski komfort siedzeń z tyłu, najwyższe spalanie.

Opel Zafira 2.0 CDTI

Opel sprytnie wymyślił Zafirę: jej tylne fotele można ustawić w tzw. pozycji lounge’owej. Wówczas środkowy fotel zamienia się w obszerny podłokietnik, a zewnętrzne siedzenia przesuwa się do środka i spory kawałek do tyłu – naprawdę świetne rozwiązanie. Pozwala ono wygospodarować dodatkową przestrzeń na nogi osób siedzących w drugim rzędzie foteli.

W Zafirze nie ma problemu z miejscem nad głowami, bo dach delikatnie opada ku tyłowi. Ale nie na wszystkie stawiane jej pytania Zafira udziela mądrych odpowiedzi. Przykłady: wsiadanie i wysiadanie przez szerokie progi i mocno wyprofilowane boczki to dość wymagające czynności. Za to fotele świetnie podpierają ciało, mają duży zakres regulacji i zapewniają wysoki komfort na długich trasach.

Silnik donośnie pracuje i zwłaszcza na wyższych obrotach brzmi dosadnie. Cóż, dwulitrowe diesle Opla nigdy nie były zbyt ciche i ten obecny także odziedziczył po przodkach tę niezbyt chlubną cechę. Zawieszenie uniemożliwia niestety beztroskie płynięcie w trasie, gdy nawierzchnia jest już nieco zużyta. Nierówności są raczej szorstko filtrowane przez zawieszenie z krótkim skokiem. Wygodnej Zafirze przydałoby się więcej obycia.

Opel Zafira 2.0 CDTI - plusy: inteligentna koncepcja foteli z tyłu, dobra przestronność, wygodne siedzenia kierowcy i pasażera.

Opel Zafira 2.0 CDTI - minusy: subiektywnie najbardziej drażniący uszy turbodiesel, nie najlepsza widoczność, małe cyfry na zegarach.

Renault Grand Scenic dCi 160

Tak, te felgi są seryjne! Płaska linia dachu i 20-calowe koła zdominowały sylwetkę Renault – i niestety, też jego charakter. Specjalne opony o ograniczonych oporach toczenia wymagają wysokiego ciśnienia, odpowiednio twardo pracują na nierównościach. Scénic drży i się trzęsie, przekazuje stuki na układ kierowniczy i nawet na równych drogach znajduje dziury, których gołym okiem nie dałoby się zauważyć, podczas gdy tu je czuć.

Szumy toczenia są głośne, z okolic nadkoli dochodzi też wyraźny stukot. Na kocich łbach nadwozie wręcz dudni. No i wreszcie ta linia dachu: na tylnej kanapie dorośli czują się nieswojo. Ilość oferowanego tam miejsca jest ograniczona, a łuk dachu znajduje się nieprzyjemnie blisko skroni. Kierowca też nie ma lekko. Gdy odwraca się przez ramię, pole widzenia ogranicza mu ultraszeroki zagłówek.

Silnik jest bardzo mocno wysilony (100 koni mechanicznych z litra pojemności skokowej, a mówimy o dieslu) i niestety, z tego wysilenia, popartego ograniczeniem pojemności skokowej, niewiele wynika. Owszem, auto jest oszczędne. Ale spalanie nie jest aż tak niskie, jak byśmy się tego spodziewali. Poza tym niezbyt żwawo przyspiesza, najwolniej z całej czwórki. Czyli jednak styl ponad wszystko?

Renault Grand Scenic dCi 160 - plusy: orzeźwiająco oryginalny design, dobre wyposażenie z zakresu komfortu i bezpieczeństwa jazdy.

Renault Grand Scenic dCi 160 - minusy: mało miejsca z tyłu, nieprecyzyjne prowadzenie, niski komfort amortyzacji nierówności, najsłabsze hamulce.

Volkswagen Touran 2.0 TDI

Nie lubicie kanciastych samochodów? Akurat ten konkretny zasługuje na polubienie, a poza tym nie jest już tak grubo ciosany, jak kiedyś. Touran nie bez powodu ma kanciaste nadwozie: tu wszystko podporządkowano ergonomii i wykorzystaniu przestrzeni. Pozycja za kierownicą jest wzorowa.

Na obszernych i dobrze podpierających fotelach siedzi się wyprostowanym i ma się świetny widok zarówno na drogę, jak i na instrumenty – czytelnie opisane dwa duże zegary, a pomiędzy nimi komputer pokładowy, niepozostawiający żadnych wątpliwości co do obsługi. Klimatyzacją steruje się klasycznie pokrętłami, które słyszalnie klikają, a przyciski mają logiczne symbole. Podczas jazdy VW też nie pozwala sobie na niedociągnięcia. Jest w nim ciszej niż u konkurentów, silnik TDI mimo najniższej mocy solidnie i linearnie ciągnie.

Do tego, mimo że w stawce są mniejsze silniki, to właśnie dwulitrowe TDI okazało się mistrzowskie w oszczędzaniu paliwa. Zawieszenie sumiennie filtruje nierówności, a komunikatywny układ kierowniczy i skuteczny układ hamulcowy pozwalają z zaufaniem podchodzić do krętych odcinków dróg. Touran jest też pakowny. Największy kufer w tym porównaniu jest w stanie przyjąć 834 l bagażu.

Volkswagen Touran 2.0 TDI - plusy: jasna ergonomia, kulturalnie pracujący silnik TDI, najlepsze wykorzystanie przestrzeni, najskuteczniejsze hamulce.

Volkswagen Touran 2.0 TDI - minusy: relatywnie niska ładowność, po wyrównaniu poziomu wyposażenia najwyższa cena w porównaniu.

Ford Grand C-Max, Opel Zafira, Renault Grand Scenic, Volkswagen Touran - wyniki pomiarów drogowych (oceniane)

Ford Grand C-Max, Opel Zafira, Renault Grand Scenic, Volkswagen Touran - zmierzone wymiary kabin (oceniane)

*po odsunięciu oparcia przedniego fotela o metr od pedału hamulca (odpowiada to ustawieniu dla kierowcy przeciętnego wzrostu)

Ford Grand C-Max, Opel Zafira, Renault Grand Scenic, Volkswagen Touran - dane katalogowe (nieoceniane oprócz pojemności bagażników)

Ford Grand C-Max, Opel Zafira, Renault Grand Scenic, Volkswagen Touran - wyposażenie i ceny opcji (oceniane)

Brakujące elementy wyposażenia dodaje się do ceny podstawowej testowanej wersji – cena po doposażeniu to cena punktowana.

Ford Grand C-Max, Opel Zafira, Renault Grand Scenic, Volkswagen Touran - ceny, gwarancja, przeglądy (oceniane)

Ford Grand C-Max, Opel Zafira, Renault Grand Scenic, Volkswagen Touran - punkty i klasyfikacja

Ford Grand C-Max, Opel Zafira, Renault Grand Scenic, Volkswagen Touran - spalanie testowe kontra katalogowe zużycie paliwa

Downsizing znowu się nie opłacił? Wygląda na to, że tak. Podwójnie doładowany silnik Renault o najmniejszej pojemności (1,6 l) powinien brylować ekonomiką jazdy, tymczasem dał się pobić dwulitrowemu TDI. To jednak nie zmienia faktu, że wszystkie te auta palą znacznie więcej, niż deklarują producenci – tak nie powinno być.

Ford Grand C-Max, Opel Zafira, Renault Grand Scenic, Volkswagen Touran - podsumowanie

Styl czy walory praktyczne? Wygląda na to, że po tym porównaniu przyszły nabywca vana będzie musiał odpowiedzieć sobie na powyższe pytanie. Ten materiał pokazuje, że ekstrawagancja niekoniecznie współgra z ponadprzeciętnymi walorami praktycznymi. Warto odnotować dużą różnicę w punktach między pierwszym a ostatnim autem w klasyfikacji. Jak zwykle - zapraszamy do komentowania.