Używany Hyundai i20 - Dużo lepszy po zmianach

Początkowo Hyundai zapowiadał, że nowe auto będzie produkowane w czeskich zakładach w Noszowicach, plany te jednak zweryfikowano i gdy w marcu 2009 r. Hyundai i20 trafił do polskich salonów, na wklejce informacyjnej, umieszczonej na słupku drzwi kierowcy, można było przeczytać: Hyundai Motor India.

Była to zresztą ta sama fabryka, która wcześniej produkowała Getza (część indyjskich egzemplarzy trafiła na nasz rynek). Dlaczego o tym piszemy? Otóż okazuje się, że jakość Hyundaiów i20 wyprodukowanych w Indiach nie jest najwyższa. Uwaga ta dotyczy w tym samym stopniu wykończenia i montażu wnętrza (dość dużo hałasujących elementów, kiepskie plastiki itp.), co nadwozia samochodu.

Miejsce produkcji i20 można poznać po pierwszym znaku numeru VIN. Auta z Indii mają literę „M”, te z Turcji – „N”

Problemy z korozją miał już Getz, niestety, w Hyundaiu i20 powróciły. Pierwsze doniesienia o tym pojawiły się już po dwóch latach od debiutu. Producent dość szybko reagował i na gwarancji naprawiał newralgiczne miejsca. Standardowo Hyundai daje 12 lat na perforację blachy i 3 lata na lakier (do 2010 r., później – 5 lat). Aktualnie problemy dotyczą kilku miejsc (o których piszemy w galerii), ale można przypuszczać, że będą one postępowały.

W 2010 r. Koreańczycy rozpoczęli produkcję Hyundaia i20 w Turcji i od tego czasu indyjskie egzemplarze przestały być sprzedawane w salonach w Europie. To, z której fabryki pochodzi auto, da się zweryfikować po numerze VIN. Mechanicy zgodnie twierdzą, że są one lepiej zabezpieczone przed korozją, ale najbezpieczniejszym wyborem jest zakup aut po face liftingu (2012 r.), w ramach którego poprawiono także wykończenie wnętrza. W egzemplarzach po modernizacji wyeliminowano m.in. stuki dochodzące z okolicy deski rozdzielczej.

Uwaga na benzyniaka 1.2, lepsze są silniki 1.4

Koreański model ma kilka jednostek napędowych, ale realnie na naszym rynku wystepują dwa silniki – benzyniak 1.2 (przed liftingiem 78 KM, po nim 86) oraz diesel 1.4 CRDi (zazwyczaj 75 KM, rzadziej 90). Pierwszy z nich nie zapewnia zbyt dobrych osiągów, a do tego jest paliwożerny (w mieście potrafi zużyć więcej niż 7 l benzyny na 100 km). Producent oferował go z instalacją LPG (firmy BRC; opcja za 3900 zł), którą montowano na składzie celnym lub u dilera.

Niestety, motor ten miewa problem niezależnie od tego, czym go się zasila, bo dochodzi w nim do zatkania katalizatora. Objawów w postaci dławienia się silnika i jego nierównej pracy nie można lekceważyć, bo w skrajnym przypadku drobne części katalizatora mogą dostać się do jednostki i ją uszkodzić.

Jeśli nastąpi to po gwarancji (od 2010 r. 5-letniej, wcześniej 3-letniej), wydatki mogą być spore (używany silnik kosztuje ok. 3000 zł, montaż 1500-2000 zł; nowa jednostka w ASO – ponad 20 000 zł). Jak poinformowali nas mechanicy specjalizujący się w naprawach koreańskich modeli, uszkodzenia nie da się wyeliminować, bo producent nie przekonstruował katalizatora. Co gorsza, problem może zdarzyć się nawet po bardzo niskim przebiegu.

W przypadku Hyundaia i20 bezpieczniejszym wyborem okazuje się benzyniak 1.4, ale w jego przypadku podaż używanych egzemplarzy jest bardzo niewielka i zwykle pochodzą one z importu. Benzynowe 1.6 to już zupełna egzotyka nie tylko na naszym rynku, lecz w ogóle na europejskim. Jedynym poważnym problemem jednostki 1.4 jest rozciągnięty łańcuch rozrządu. Dotyczy aut z początku produkcji; na szczęście nie dochodzi do jego zerwania ani przeskoczenia o ząbek.

Diesel 1.4 CRDi to o wiele bardziej popularny motor, do tego w miarę udany. Na plus zaliczamy brak dwumasowego koła zamachowego (nie ma go żaden z diesli w Hyundaiu i20). Co prawda, zdarzają się uszkodzenia sprzęgła w tej wersji silnikowej, choć jego ceny nie są wygórowane (zamiennik: od 650 zł). Wśród typowych awarii tego motoru wymienia się też uszkodzenia turbosprężarki o zmiennej geometrii (koszt w ASO: ok. 3000 zł).

Po liftingu 75-konną wersję zastąpiono silnikiem R3 1.1 CRDi o tej samej mocy (1.4 CRDi/90 KM pozostał w ofercie). To motor tej samej serii, co 1.4 CRDi, ale ma nieco niższą żywotność i o wiele gorszą kulturę pracy, ale również nie jest przesadnie awaryjny.

Na rynku nie brakuje „i20-ek” z tą jednostką, do tego są to polecane poliftingowe egzemplarze. Silnik 1.1 CRDi charakteryzuje się bardzo niskim spalaniem – jeśli nie przekroczycie 100 km/h w trasie, zadowoli się 4 l ON na 100 km, średnio zaś da się uzyskać wynik 4,5 litra. W ofercie był jeszcze diesel 1.6 CRDi (116 lub 128 KM), ale ten silnik występuje okazjonalnie.

Poza problemami z korozją i kłopotami z katalizatorem Hyundai i20 jest dość dobrze oceniane przez mechaników. Typowym problemem (dotyczy też wielu innych Hyundaiów) są niedziałające kluczyki (wymienia się w nich zwykle transponder immobilizera, rzadziej jego antenkę; koszt w pierwszym przypadku w ASO to 350 zł, w drugim – 300 zł).

Kupując używanego Hyundaia i20, warto zwrócić uwagę na to, czy nie hałasuje manualna przekładnia (wymiana łożysk jest droga). Czterobiegowy „automat” występuje niezwykle rzadko (głównie z benzyniakiem 1.4), ale nie słychać, żeby był awaryjny. W tym modelu dość szybko zużywają się też tylne łożyska kół (zamiennik: od 320 zł za sztukę). Nietypowe części do i20 kupicie jednak tylko w ASO.

Hyundai i20 I: eksploatacja

Hyundai i20 I: ceny części

Hyundai i20 I: dane techniczne

Bazowy benzyniak jest najczęściej spotykany, ale bardziej polecamy jednostkę 1.4. Model 1.6 to rzadki przypadek.

Diesel 1.1 jest wyjątkowo oszczędny. Najpopularniejszy diesel 1.4 CRDi to dobry pomysł w Hyundaiu i20. Motor 1.6 jest dość mocny oraz oszczędny.

Hyundai i20 I - naszym zdaniem: im nowszy, tym lepszy

Ładny wygląd i dość duże wnętrze to nieco za mało jak na auto klasy B. Główne grzechy Hyundaia to korozja i ryzyko poważnej awarii najpopularniejszego silnika 1.2.

Jeśli macie zamiar zdecydować się na ten model, to poszukajcie aut wyprodukowanych w Turcji (od 2010 r.), a nie tych pochodzących z Indii. Odradzamy zakup i20 z podstawowym benzyniakiem 1.2; zdecydowanie lepszym wyborem są silniki 1.4. Odrzućcie także auta poflotowe i po szkole nauki jazdy, bo mogą być bardzo wyeksploatowane.