Citroen Berlingo 1.5 BlueHDi 130 - doskonalenie superpudełka

Francuskie auto jednak bardzo stara się ukryć swoje „robotnicze” pochodzenie i wychodzi mu to o wiele lepiej niż poprzednikowi. Deska rozdzielcza robi szlachetniejsze wrażenie. Na jej szczycie króluje nowoczesny system multimedialny, który po połączeniu z siecią przez smartfona potrafi m.in. aktualizować dane o ruchu w czasie rzeczywistym oraz pobierać ceny paliw na okolicznych stacjach. Pozycja za kierownicą wymusza lekkie podkurczenie nóg – nawet wysocy kierowcy będą chcieli podnieść fotel, który na dłuższych trasach okazuje się za miękki.

Silnik włącza się przyciskiem (jak we wszystkich Citroënach trzeba przytrzymać go nieco dłużej, niż podpowiada to intuicja), elektryczny hamulec ręczny zwalnia się sam i... miłe zaskoczenie – diesel jest naprawdę dobrze wyciszony, nie czuć wibracji ani nie słychać irytującego klekotu nawet pod obciążeniem. Sześciobiegowa skrzynia pozwala wybierać przełożenia precyzyjniej niż w poprzedniku – tam praca lewarka przypominała mieszanie budyniu. Poza miastem 130-konny silnik zadowala się 4,8 l/100 km, na autostradzie zużycie potrafi się niemal podwoić. To w dużej mierze wina wysokiego nadwozia o mało opływowym kształcie, które jest podatne na boczne podmuchy wiatru i generuje sporo hałasu. W mieście natomiast zużycie waha się 6-8 l, a średnie spalanie w teście wyniosło 6,5 l/100 km.

Citroen Berlingo 1.5 BlueHDi 130 - wyniki testu

Według naszych pomiarów 1,5-litrowe BlueHDi rozpędza ważące 1626 kg Berlingo w 11,9 s do „setki”. Można z tym żyć, choć dane rozmijają się z tym, co deklaruje producent. Droga hamowania ze 100 km/h (37,6/38,2 m) też jest przeciętna. Ale skoro auto ma być duże i tanie, to nie może być jednocześnie mistrzem dynamiki i raczej mało kto, decydując się na kombivana, będzie oczekiwał superosiągów.

Przesiadający się ze starego modelu będą za to mile zaskoczeni lepszym prowadzeniem Berlingo. Choć układ kierowniczy nadal jest silnie wspomagany i na zakrętach auto wykazuje tendencję do podsterowności, to jednak kierowca czuje się teraz o wiele pewniej w czasie gwałtownych manewrów lub w ciaśniejszych łukach. Poza tym może liczyć w standardzie na wsparcie systemu unikania kolizji i aktywnego asystenta pasa ruchu (włącza się z każdym uruchomieniem silnika). W opcji są także czujniki martwego pola – w poprzedniku można było o tym pomarzyć.

Komfort amortyzacji również osiągnął wyższy poziom – Berlingo pokonuje dziury ciszej i spokojniej, jego nadwozie mniej się buja po przejechaniu przez próg spowalniający. Za to szybko następujące po sobie krótkie nierówności potrafią wyprowadzić tylną oś z równowagi.

Nareszcie opuszczają się boczne tylne okna – to na specjalne życzenie klientów. Praktyczne przesuwane drzwi poruszają się z lekkim oporem – dzieci mogą mieć problem z ich zasunięciem, ale też nie ma ryzyka, że zrobią sobie nimi krzywdę. Dla nich są odchylane stoliki i rolety bocznych szyb. Dosłownie od podłogi do sufitu rozmieszczono aż 28 schowków, które mają łącznie pojemność 186 litrów. Składany przedni fotel pozwala przewozić przedmioty o długości aż 2,7 m. Funkcjonalność nadal pisze się w Berlingo przez duże „F.”

Citroen Berlingo 1.5 BlueHDi 130 - to nam się podoba

Funkcjonalne nadwozie z dużym kufrem i pomysłowymi rozwiązaniami, mała średnica zawracania, cichy silnik.

Citroen Berlingo 1.5 BlueHDi 130 - to nam się nie podoba

Przeciętne hamulce, zbyt miękkie fotele, głośny i paliwożerny na autostradzie.

Citroen Berlingo 1.5 BlueHDi 130 - naszym zdaniem

Berlingo pozostaje świetnym wyborem dla rodzin, dla których bagażnik nigdy nie jest dość duży, a w kabinie muszą zmieścić trzy foteliki dziecięce. Mając jednak ponad 100 tys. zł na auto rodzinne, wolałbym bardziej komfortowego i lepiej jeżdżącego kompaktowego vana.

Citroen Berlingo 1.5 BlueHDi 130 M Shine - dane techniczne