Do Polski Doblo trafiło przed sześcioma laty. Włosi dość długo czekali z zaprezentowaniem uniwersalnego pojazdu tej wielkości - firmy francuskie wyprzedziły ich o kilka lat. Pojazd miał dwie wersje: pięcioosobową i typowo dostawczą o nazwie Cargo, ze ścianką działową za przednimi siedzeniami. Pod koniec 2005 roku Doblo doczekało się face liftingu, podczas którego, oprócz przedniej części auta, zmieniono lub zmodernizowano jednostki napędowe.

Nadwozie

Blacha bez rdzy

Wygląd Doblo można uznać za ciekawy. Charakterystyczne okrągłe klamki, i zaokrąglone boczne szyby mogą przypaść do gustu. Na pochwałę zasługuje zabezpieczenie antykorozyjne auta. Nieco gorzej pod względem jakości wypadają elementy plastikowe, którym zdarza się łuszczyć. Problemów dostarczyć mogą także zacinające się zamki i urywające klamki.

W zależności od wersji, Doblo występuje jako pojazd w pełni przeszklony oraz bez bocznych szyb. Wersje osobowe mają zazwyczaj unoszoną pojedynczą tylną klapę i parę otwieranych na boki drzwi. Większość aut ma jedne przesuwane boczne drzwi po prawej stronie nadwozia. Towarowe Cargo występuje z dwoma wysokościami dachu. Od 2005 roku w ofercie znalazła się także wersja z przedłużonym rozstawem osi i niskim dachem. Ładowność towarowego Doblo w zależności od wersji wynosi od 605 do 850 kg.

Wnętrze

Morze plastiku

Wykonanie kabiny pojazdu pozostawia, niestety, sporo do życzenia. Słaby jakościowo plastik deski rozdzielczej i blacha na bocznych drzwiach przywodzą na myśl włoskie auta sprzed 30 lat. Na szczęście pod względem ergonomii nie jest najgorzej, a wysoko umieszczony lewarek dobrze leży w dłoni.

Widoczność do przodu ograniczają nieco duże słupki A. Na przednich fotelach podróżuje się wygodnie, choć wysocy kierowcy mogą w towarowych wersjach narzekać na niewystarczającą regulację siedzenia na długość. W wersjach osobowych dość dużo miejsca jest także na tylnej kanapie. Rekordowe są wielkości paki pojazdu. Osobowe Doblo może zabrać od 750 do 3 000 litrów bagaży. Objętość części bagażowej podstawowego Cargo wynosi 3,2 m3 (Peugeot Partner pomieści tylko 3 m3 ), wersja z podwyższonym dachem ma aż 3,8 m3, zaś odmiana o wydłużonym rozstawie osi 4 m3.

Komfort

Resor jak w ciężarówce

Przednie zawieszenie Doblo jest oczywiście niezależne. Z tyłu, co jest ewenementem w tej klasie, zdecydowano się na resory piórowe. Efekt, oprócz zwiększonych możliwości przewozowych, niezbyt dobre zachowanie pustego auta na poprzecznych nierównościach.

Większość egzemplarzy jest słabo wyposażona. O ile można liczyć na wspomaganie kierownicy, to już o systemie ABS trzeba raczej zapomnieć. Dobrze wyposażone odmiany osobowe o nazwie Malibu (charakterystyczne niebiesko-srebrne barwy nadwozia) należą do rzadkości.

Silniki i spalanie

Benzyna, diesel lub CNG

Z uwagi na cenę zakupu najłatwiej pod maską Doblo znaleźć podstawowy silnik benzynowy 1.2 8V Niewielka moc tej jednostki (65 KM) z trudem radzi sobie z załadowanym pojazdem, nie imponuje także średnie spalanie w granicach 8-9 litrów na 100 km. Nieco lepszym rozwiązaniem jest benzynowy motor 1.6 o mocy 103 KM, lub silnik 1.4 (od 2005 r.) dysponujący 77 końmi.

Wśród silników wysokoprężnych prym wiedzie jednostka 1.9 D, która w wersji wolnossącej ma niewielką moc 63 KM, zaś w odmianie turbodoładowanej dysponuje 105 końmi. Spalanie diesli utrzymuje się na rozsądnym poziomie 8 litrów na 100 km. Od 2005 roku w Doblo montowany jest też wysokoprężny silnik 1.3 Multijet o mocy 75 KM. Fiat ma także wersję 1.6 zasilaną CNO o nazwie Natura Power, niezwykle rzadko spotykaną w Polsce.

Ceny

Fiat Doblo na rynku wtórnym kosztuje od 14,5 do 50 tys. zł.