Alfa Romeo 164 to samochód osobowy klasy średniej-wyższej. Auto pojawiło się w 1987 roku jako następca modelu 90. Co ciekawe, pojazd w Azji był sprzedawany jako 168, bowiem liczba 164 jest tam kojarzona ze śmiercią.
Model 164 powstał w wyniku współpracy z Fiatem, Lancią i SAAB'em, co zaowocowało powstaniem bliźniaczych modeli – Cromy, Themy oraz 9000. Co ciekawe, mówi się iż początkowy projekt nie przypadł do gustu prezesom, więc został sprzedany Francuzom. Później świat zobaczył ten projekt, w postaci Peugeota 605.
Stylistyka auta była typowo włoska – zarazem elegancka i subtelna, jak i sportowa. Za projekt nadwozia odpowiadało studio designerskie Pininfarina. W porównaniu do poprzednika zaszła spora zmiana pod względem napędowym.
Silnik został w 164 umieszczony poprzecznie, a moc trafiała na przednią oś. Wyposażenie auta było bardzo dobre, a o odpowiedni komfort podróżowania dbało bardzo dobre zawieszenie, które można było doposażyć w samopoziomujący się układ. Dodatkowo w topowej odmianie QV, występowała możliwość regulacji twardości amortyzatorów. Oprócz tego Alfa miała takie dodatki jak system uniemożliwiający odpalenie silnika przy niedomkniętej masce czy wlewie paliwa.
W 1991 roku dokonano drobnych modyfikacji wewnątrz auta, a po 2 latach – obok kolejnych zmian w kabinie, zmieniono także zderzaki, listwy na drzwiach oraz reflektory. Do napędu włoskiej limuzyny służyły benzyniaki 2.0 Twin Spark o mocy 148 KM (od mniejszego modelu 75) oraz 2.0 Turbo (od Fiata) o tej samej mocy,który został zastąpiony przez jednostkę o tej samej pojemności, też z turbosprężarką, lecz o układzie cylindrów V6 i mocy 205 KM.
Największy benzyniak miał 3 litry pojemności (V6) i początkowo 12 zaworów. Rozwijał przy tym 192 (potem 184 i 180) KM, a w topowej odmianie QV – 200 KM. Silnik ten został potem zastąpiony przez wersję 24-zaworową, która dysponowała mocą 211 lub 232 (QV) KM. Dostępny był także jeden, 2,5-litrowy turbodiesel firmy VM generujący początkowo 117, a od 1992 roku – 125 KM. Standardowo auto miało napęd na przednią oś, lecz w 1993 roku zadebiutowała wersja z napędem na 4 koła (Q4). Do wyboru, w zależności od wersji była 5- i 6-biegowa przekładnia manualna oraz 4-stopniowy automat.
Mimo iż mechanika Alfy była raczej jej mocną stroną, o tyle najwięcej kłopotów sprawiała, tradycyjnie, elektronika. Na dużą pochwałę zasługuje fakt ocynkowania karoserii, dzięki czemu rdza przez długi czas omijała piękną „Włoszkę”.
Produkcja modelu 164 dobiegła końca w 1997 roku, a jej następcą został model 166.
Konkurentami Alfy Romeo 164 są m.in. BMW serii 5 (E34), Mercedes-Benz W124 oraz Audi 100.