Alfa Romeo Sprint to kompaktowe coupe produkowane przez włoską markę. Auto pojawiło się w 1976 roku i początkowo było jedynie jedną z wersji nadwoziowych niezbyt lubianego modelu Alfasud, dlatego przez kilka pierwszych lat, auta nosiły nazwę Alfasud Sprint.
3-drzwiowe coupe nawiązywało stylistycznie do swojego pierwowzoru, ale zgrabna linia znacznie uatrakcyjniała auto. Niestety wraz z nazwą i techniką, Sprint odziedziczył po Alfasudzie także bolączki związane z wysoką awaryjnością, kiepską jakością wykonania oraz ogromnymi problemami z korozją (mówiono, że te auta rdzewieją już w katalogu).
Do napędu auta służyły wyłącznie 4-cylindrowe silniki typu boxer. Początkowo dostępna była tylko 1,3-litrowa jednostka, jednak z czasem do oferty dołączyła także odmiana 1,4-, 1,5-, a 2 lata przed końcem produkcji – 1,7-litrowa. Siniki generowały kolejno 75-79, 87, 85-105 oraz 105-118 KM. Dzięki niskiej masie (ok. 900 kg) auto Sprint była zwinna i dynamiczna. Moc przenoszona była na przednią oś za pomocą 5-biegowej przekładni manualnej.
W 1983 roku zaszły pewne zmiany. Auto od tej pory stało się samodzielne i występowało tylko pod nazwą Sprint. Dodatkowo auto pod względem konstrukcyjnym zbliżyło się do modelu 33, który na rynku pojawił się 3 lata później. Modernizacji uległo m.in. zawieszenie, hamulce, płyta podłogowa oraz nieco nadwozie.
Produkcja Sprinta została zakończona w 1989 roku, a jego następca, model GT, pojawił się dopiero 14 lat później.
Rywalem Alfy Romeo Sprint jest m.in. Volkswagen Scirocco, a podobieństwo w designie obu aut nie jest przypadkowe, bowiem za projekt nadwozia obu aut odpowiadał Giorgetto Giugiaro.