Citroën po hitowym i kultowym modelu DS musiał sprostać zadaniu zaprojektowania godnego następcy. W ten sposób powstał model CX, który w wielu dziedzinach był naj oraz przodował w nowoczesnych rozwiązaniach. Jego debiut miał miejsce w 1974 roku i już w następnym roku model zdobył tytuł Samochodu Roku deklasując rywali (II miejsce zajął wtedy Volkswagen Golf I).
Początkowy zachwyt szybko został ostudzony licznymi mankamentami, z którymi zmagał się CX i choć próbowano wiele z nich wyleczyć (często z pozytywnym efektem), zła sława pozostała. Głównym zarzutem była kiepska jakość materiałów wewnątrz auta, które w klasie średniej-wyższej po prostu nie powinny się pojawiać. Kolejnym elementem były liczne wycieki z układu hydropneumatycznego zawieszenia, a także szybko pojawiająca się i postępująca korozja. Jednak jest wiele powodów, dlaczego Citroën CX zachwycał wtedy i zachwyca dziś.
Nazwa pochodzi od współczynnika oporu powietrza Cx. Francuzi uważają iż był to pierwszy samochód, którego nadwozie zostało zaprojektowane pod dyktando oporu aerodynamicznego. Osiągnięto imponujący jak na tamte czasy wynik 0,3. Wklęsła tylna szyba była pozbawiona wycieraczki, jednak jej kształt miał zapewniać, że zawirowania powietrza będą jaką skutecznie oczyszczać. Obok 4-drzwiowego fastbacka, oferowano także 5-drzwiowe kombi o nazwie CX Break, które mogło poszczycić się mianem jednego z najbardziej pojemnych aut osobowych – jego bagażnik miał pojemność aż 2000 litrów i ładowność 900 kg! Z kolei przedłużona wersja Familiale mogła przewieźć do 7 osób (przedłużana wersja występowała również jako fastback, nosiła ona dopisek Prestige lub Limousine).
Citroën CX odziedziczył po swojej poprzedniczce komfortowe hydropneumatyczne zawieszenie samopoziomujące. Niezwykłe było także wspomaganie kierownicy Diravi – nie dość że ze wzrostem prędkości siła wspomagania malała, to po puszczeniu kierownicy, ta wracała do położenia zerowego, nawet na postoju. Dość spore rozmiary CX-a wywoływały w inżynierach obawę przed zwrotnością i kiepskimi zdolnościami poruszania się po ciasnych uliczkach – z tego powodu tylna oś ma mniejszy rozstaw kół niż przednia.
CX był pierwszym seryjnie produkowany autem, w którym zastosowano pojedynczą wycieraczkę przedniej szyby, a także pierwszym francuskim samochodem z systemem ABS (występował od 1985 roku). Oprócz tego okrzyknięto go najszybszym dieslem na świecie, zarówno bez turbo (1978 r. – CX 2500 D), jak i z turbosprężarką (1987 r. – CX 25 TRD TURBO 2). Kolejnym ewenementem było wnętrze – zrezygnowano z klasycznych manetek, a wszystkie przyciski umieszczono na tzw. satelitach, których obsługa była możliwy przy jednoczesnym trzymaniu kierownicy. Początkowo również klasyczne zegary zostay zastąpione obrotowymi bębnami umieszczonymi za szkłem powiększającym.
W 1985 roku przeprowadzono facelifting, który przyniósł nowe, plastikowe zderzaki, inne lusterka oraz odświeżoną deskę rozdzielczą. Wśród benzynowych jednostek dostępne były silniki 4-cylindrowe o pojemności 2, 2.2, 2.4 oraz 2.5 litra, których moc wahała się między 102, a 136 KM. Topowa odmiana GTi napędzana była początkowo 128-konnym silnikiem 2.4, który potem zostaje wypchnięty przez 138-konne 2.5. W 1984 roku, GTi otrzymuje turbo, rozwija 168 KM, rozpędza się do 100 km/h w niewiele ponad 8 sekund i osiąga 220 km/h. Wśród diesli do wyboru były wolnossące jednostki 2.2 (67 KM) i 2.5 (75 KM) oraz turbodoładowane 2.5 (95 lub z intercoolerem 120 KM).
Moc kierowana była na przednie koła za pomocą 4- lub 5-biegowej skrzyni manualnej bądź 3-stopniowej przekładni półautomatycznej. Produkcja Citroëna CX zakończyła się w 1991 roku, a jego następca, XM, pojawił się już 2 lata wcześniej.