Nissan 300ZX to sportowy samochód osobowy produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny. Auto pojawiło się w 1983 roku (Z31) jako następca modelu 280ZX i kontynuator rodziny Fairlady. Liczba w nazwie odnosi się do objętości skokowej jednostek napędowych.
Nissan 300ZX z zewnątrz silnie nawiązywał do swojego poprzednika. Smukła sylwetka połączona z kanciastym designem powodowała, iż auto prezentowało się dynamicznie i atrakcyjnie. Obok klasycznego, 2-drzwiowego coupe oferowana była także 2-drzwiowa targa. Co ciekawe, 300ZX występował zarówno w odmianie 2- jak i 4-osobowej (2+2). W pierwszym przypadku, auto miało krótszy rozstaw osi, niż w drugim.
Dominacja rzędowych silników 6-cylindrowych z poprzedników została pokonana przez nowocześniejszą jednostkę V6 (VG30E/VG30ET). 3-litrowe silniki występowały zarówno w odmianach wolnossących, jak i doładowanych. W pierwszym przypadku jednostka rozwijała 161, a wspomagana turbosprężarką – 203 KM. Po 1987 roku silniki zostały wzmocnione odpowiednio o 6 i 5 KM. W zależności od rynku, dostępne były także odmiany 170-, 218- oraz 228-konne.
Dodatkowo na rodzimym rynku, z uwagi na ulgi podatkowe pojazdów z silnikami nieprzekraczającymi pojemność 2 litrów, oferowano 300ZX właśnie z 2-litrowym silnikiem turbo. Wraz ze wzmocnieniem silników, dokonano zmian zewnętrznych – przeprojektowano zderzaki, halogeny, dokładki progów, a z tyłu pojawiła się charakterystyczna blenda łącząca światła. Oprócz tego wzbogacono także wyposażenie. Napęd w 300ZX kierowany był na tylną oś za pośrednictwem 4-biegowego automatu lub 5-biegowej skrzyni manualnej.
W 1989 roku na rynek wprowadzono II generację Nissana 300ZX (Z32). Względem poprzednika, druga odsłona została diametralnie zmieniona pod względem stylistycznym. Kanciaste kształty zostały zastąpione przez krągłości, a dodatkowe centymetry w szerokości dodały 300ZX twardego, męskiego charakteru. Charakterystycznymi elementami była duża maska, szerokie reflektory (notabene wykorzystane później w poliftowym Lamborghini Diablo) oraz tylna blenda zintegrowana ze światłami. Podobnie jak poprzednik, 300ZX Z32 również występował w wersji krótkiej, 2-osobowej oraz długiej – 2+2. Początkowo oferowana była jedynie odmiana coupe, jednak niedługo po debiucie II generacji, do oferty dołączył także klasyczny kabriolet.
W późniejszym czasie nadwozie typu targa skutecznie wyparło coupe, przez co dzisiaj rzadkością jest 300ZX niebędący targą. Wnętrze obfitowało w bogate wyposażenie – skórzana tapicerka czy klimatyzacja nie były rzadkim zjawiskiem. Technologicznie 300ZX był bardzo zaawansowany. Zastosowano w nim m.in. system tylnych kół skrętnych HICAS. Pod maską montowano 3-litrowe jednostki benzynowe V6 (VG30DE/VG30DETT), jednak tym razem obok odmiany wolnossącej, pojawiła się takżę wersja TwinTurbo. W pierwszym przypadku do dyspozycji kierowcy było 222, a w drugim – 300 KM. Moc kierowana była na tylną oś za pomocą 5-biegowej skrzyni manualnej lub 4-stopniowej automatycznej.
Mimo znakomitych aspiracji, 300ZX nigdy nie odniósł takiego sukcesu jak jego bracia 200/240SX czy Skyline. Szczególnie popularny był w USA. Produkcję Nissana 300ZX zakończono w 1996 roku, a jego następca, 350Z, pojawił się dopiero w 2002 roku. Rywalami 300 ZX byłą m.in. Toyota Supra oraz Mitsubishi 3000GT.