Alfa Romeo: poprzednicy Giulii Quadrifoglio – legendarne wyścigowe modele

Kilka takich najstarszych, utytułowanych samochodów wystawiono w 2014 roku podczas targów zabytkowej motoryzacji - Techno Classica w Essen.

Oto galeria zdjęć sportowych Alf, jakie udało się nam wówczas zrobić.

Najstarszą wyścigową Alfą był model Targa Florio z 1923 roku. Nazwa pochodzi od słynnego wyścigu - Targa Florio - rozgrywanego na Sycylii od 1906 roku.

Pod maską silnik 6-cylindrowy o mocy 95 KM pozwalający rozpędzić auto do 160 km/h.

Dziś może się wydawać, że to niewielka prędkość, ale w 1923 roku cywilne samochody miały jeszcze w znacznej mierze konstrukcję drewnianą, koła na drewnianych kołach, a ich silniki o mocy 20-30 KM rozwijały maksymalne prędkości rzędu 70-80 km/h.

Jeszcze lepsze osiągi miał model P2 z 1925 roku (zdobył mistrzostwo świata). Silnik 8-cylindrowy o poj. 2 litrów rozwijał 155 KM i rozpędzał bolid do niewyobrażalnych wówczas 225 km/h.

Konstrukcja wyścigowych Alf była prosta: do mocnej ramy osadzonej na szprychowych, szeroko rozstawionych kołach, z przodu przytwierdzano rzędowy silnik (stąd bardzo długa maska) ze skrzynią biegów (4 przełożenia), a na wysokości tylnej osi malutkie dwa siedzenia dla kierowcy i mechanika. Napęd oczywiście na koła tylne.

Wyścigowe Alfy (podobnie jak inne modele z lat 20. i 30. nie miały wspomagania kierownicy, ani też pasów bezpieczeństwa.

Jedyną osłoną kierowcy była maleńka szybka z przodu i okulary - gogle. Hamulce - linkowe, raczej umowne niż skuteczne.

Tylko silnik był z prawdziwego zdarzenia. I takimi bolidami ścigali się prawdziwi kierowcy w latach 20. i 30. XX wieku. Trudno się dziwić, że uznawano ich za bohaterów.

Udało się nam także sfotografować prawdziwy rarytas - Alfę Romeo 8 C 2300 Zagato z 1933 roku. Takim autem legendarny Tazio Nuvolari w 1931 roku brał udział w wyścigu Mille Miglia oraz kilka razy w Le Mans.

Alfa 8 C 2300 cabrio jest rarytasem kolekcjonerskim, jej cena podczas aukcji dochodzi do 6 milionów euro!