- W Polsce, podobnie jak w Szwecji, warunki drogowe sprzyjają przedwczesnej korozji
- Większość modeli japońskich firm wypada w badaniach podatności na korozję gorzej niż samochody niemieckie
- Korozja nośnych elementów karoserii to coś więcej niż kosmetyczny defekt – takie uszkodzenia mają realny wpływ na bezpieczeństwo w razie wypadku
Szwedzka stal kojarzy się z solidnością i trwałością – tak było kiedyś, przynajmniej jeśli chodzi o zabezpieczenia antykorozyjne. – Volvo V70, w wersji produkowanej do 2007 roku było najlepiej zabezpieczone przed rdzą ze wszystkich badanych przez nas aut – twierdzi Thomas Widström, prowadzący w Sztokholmie firmę Rostskyddsmetoder (czyli po polsku: zabezpieczenia antykorozyjne).
Od 1989 roku bada on na zlecenie pisma "Vi Bilägare" ("My właściciele aut") jakość zabezpieczeń antykorozyjnych nowych samochodów, które trafiają na szwedzki rynek. Nie bez powodu – ze względu na ciężki klimat i sól samochody nie mają tam lekko. Volvo V70 zostało do takich warunków stworzone, jego karoseria jest w 85 proc. ocynkowana, a najbardziej zagrożone elementy wykonano z materiałów odpornych na korozję – tak chwalono Volvo w 1999 roku. Później, niestety, nie było już wcale lepiej. Przetestowane w tym roku modele XC40 i V60 otrzymały zaledwie trzy na pięć możliwych gwiazdek w rankingu.
Solidna technika, słabe blachy
Jeszcze gorzej w tych badaniach wypadają znane z mechanicznej solidności auta japońskie – ich wynik to często zaledwie dwie na pięć gwiazdek. Przebadana w 2016 roku Honda Jazz wypadła jeszcze gorzej, uzyskując tylko jedną gwiazdkę. Lista słabych punktów tego modelu obejmowała m.in. źle zabezpieczone krawędzie drzwi, maski, klapy, łączenia progów, brak zabezpieczenia podłużnic, wchłaniające wodę filcowe osłony i porowate maty wygłuszające.
Zdaniem szwedzkiego eksperta japońskie firmy stawiają przede wszystkim na podkład i lakier, podczas gdy europejscy konkurenci zalewają jeszcze profile zamknięte i wewnętrzne powierzchnie poszyć woskami. Pierwsza metoda w szwedzkich warunkach, często wcale nie aż tak bardzo odmiennych od tych, z którymi spotykamy się w Polsce, po prostu nie wystarcza. Niektóre firmy, takie jak choćby Mazda, znana z potężnych wpadek z korozją w całkiem młodych autach, na rynkach ze szczególnie trudnymi warunkami, czyli na przykład w Szwecji lub Polsce, aplikują dodatkowe zabezpieczenia antykorozyjne, zanim jeszcze auta trafią do salonów. Niemieccy klienci tak dobrze nie mają...
Podobnie z korozją próbował sobie radzić także Mercedes, również mocno doświadczony w tej kwestii (rdza grasuje na potęgę m.in. w modelu W210, czyli w popularnym "okularniku") – egzemplarze przeznaczone na szwedzki rynek były dodatkowo zabezpieczane w tamtejszych serwisach, jeszcze przed wydaniem klientom. Teraz lepsze zabezpieczenia aut przeznaczonych na rynki skandynawskie lub do Kanady są aplikowane od razu w fabryce.
Efekty widać w badaniu: w aktualnej klasie S fachowcy nie znaleźli żadnych czynników ryzyka, które wskazywałyby na korozję grożącą temu autu w przyszłości. Zaznaczmy raz jeszcze: mowa tu o samochodach sprzedawanych w Szwecji!
Kiedyś również Fordy sprzedawane w Skandynawii były specjalnie przygotowywane – najwyraźniej tak już nie jest. Wszystkie trzy sprawdzone modele (EcoSport, Focus, S-Max), a także zbadana w ubiegłym roku Fiesta, zdobyły tylko dwie gwiazdki. Trzema gwiazdkami zadowolić się musiały modele Grupy VW: T-Roc i Škoda Karoq. Francuzi ze zmiennym szczęściem – Renault Espace z kompletem gwiazdek, za to Peugeot 308 tylko z trzema.
Nowe auta rdzewieją inaczej
Zdaniem eksperta nowe auta rdzewieją inaczej niż dawniej. Korozja w mniejszym stopniu dotyka teraz drzwi i błotniki, za to częściej atakuje podwozie. W dużej mierze jest to efekt stosowania osłon, które z jednej strony wprawdzie chronią, ale z drugiej powodują, że pod nimi zbiera się wilgotny brud.
Poniżej prezentujemy wyniki badań ekspertów pracujących na zlecenie "Vi Bilägare". Uwaga! Przebadane samochody mogą tu występować w innych specyfikacjach niż te sprzedawane na naszym rynku. Najniższa możliwa ocena to jedna gwiazdka, natomiast najwyższa to pięć.
Maska, drzwi i tylna klapa zostały dobrze zabezpieczone masą uszczelniającą, ale tylko wewnętrzne części drzwi pokryto woskiem. Błotniki wewnętrzne z nasiąkającego filcu, podłoga osłonięta płytami z tworzywa, dobrze uszczelnione połączenia elementów, dobra ochrona przed zużyciem eksploatacyjnym.
Maska, drzwi i tylna klapa zostały dobrze zabezpieczone masą uszczelniającą, ale tylko wewnętrzne części drzwi pokryto woskiem. Podłoga osłonięta płytami z dykty.
Bardzo dobre zabezpieczenie antykorozyjne, dobrze uszczelnione połączenia, znaczny udział aluminium w konstrukcji.
Szkielet nadwozia, maska, drzwi, pokrywa bagażnika z aluminium, profile zamknięte zalane woskiem. Nadkola wykonane z filcu, który może wchłaniać wilgoć. Uszczelnienia maski, drzwi i klapy bagażnika nie chronią w 100 proc.
Dobra ochrona podwozia przed uszkodzeniami, dobrze uszczelnione połączenia, gruba warstwa wosku w profilach, dobre zabezpieczenie maski, drzwi i tylnej klapy.
Brak osłon chroniących przed brudem, ale też i dzięki temu brak plastikowych płyt, za którymi mógłby się brud zbierać. Nadkola z plastiku. Maska, drzwi i tylna klapa ze słabo zabezpieczonymi krawędziami. Poprawnie zabezpieczone łączenia (z wyjątkiem pasa tylnego). Zabezpieczenie profili zamkniętych, maski i drzwi dobre, ale nierównomierne.
Ocynkowane blachy, maska, drzwi i tylna klapa bardzo słabo uszczelnione. Tylna klapa i zakamarki oraz wnęki bez zabezpieczenia od wewnętrznej strony, źle uszczelnione nadkola.
Łączenia drzwi, tylnej klapy i maski są dobrze uszczelnione i zabezpieczone także od środka. Przy listwach na krawędziach błotników i progów mogą się zbierać brud i wilgoć, co prowadzi do korozji. Wygłuszenia (izolacja akustyczna) przy słupku A wykonane z materiału, który może wchłaniać wilgoć.
Maska, drzwi, tylna klapa ze słabo uszczelnionymi krawędziami, łączenia przy progach są źle zabezpieczone, łączenia z tylnymi nadkolami nie są uszczelnione. Powierzchniowa korozja na zawieszeniu silnika i przednich wahaczach.
Wygłuszenia (izolacja akustyczna) przy przednich błotnikach, słabe uszczelnienia krawędzi drzwi, maski i tylnej klapy, niezabezpieczone połączenia między elementami pod podłogą.
Źle uszczelnione krawędzie maski i drzwi. Maska i tylna klapa nie zostały zabezpieczone od wewnątrz woskiem. Wygłuszenia (izolacja akustyczna) z materiału wchłaniającego wodę (między błotnikami a słupkiem A). Tylko wybrane wnęki zabezpieczono woskiem. Ograniczona ochrona podwozia przed zużyciem eksploatacyjnym. Mocowania silnika częściowo skorodowane już po 2500 km.
Progi uszczelnione w sposób mierny, niemal całkowity brak ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi od spodu, wnęki tylko częściowo zabezpieczone woskiem.
Maska, drzwi i tylna klapa zabezpieczone od środka. Uszczelnienie drzwi i maski poprawne, tylna klapa zabezpieczona nieco gorzej. Tylne nadkola z filcu. Znaczna część podwozia osłonięta płytami z tworzywa sztucznego, pod nimi blacha nie jest dodatkowo zabezpieczona. Między słupkiem A a drzwiami miękka wstawka z materiału chłonącego wilgoć.
Znaczna część podwozia osłonięta płytami z tworzywa sztucznego, pod nimi blacha nie jest dodatkowo zabezpieczona przed uszkodzeniami, tylne nadkola z filcu, za przednimi nadkolami wstawki z gąbczastego tworzywa, które nasiąka wodą.
Maska z aluminium. Drzwi i tylna klapa nie zostały zabezpieczone od wewnątrz, tylna klapa źle uszczelniona. Wnęki bez należytego zabezpieczenia. Podłoga i progi dobrze uszczelnione, wytrzymałe zabezpieczenie przed uszkodzeniami mechanicznymi. Nadkola z tworzywa. Krótka gwarancja perforacyjna.
Maska i drzwi dobrze uszczelnione, od wewnątrz zabezpieczone woskiem, ale warstwę zabezpieczającą przed uszkodzeniami mechanicznymi zaaplikowano oszczędnie. Porowate, spienione tworzywo przed przednimi drzwiami.
W kilku niewielkich miejscach może zbierać się brud. Plastikowe osłony, większość połączeń uszczelniona, poprawne zabezpieczenie przed uszkodzeniami mechanicznymi. Niektóre wnęki i profile zamknięte zabezpieczone, ale nierównomiernie. Uszczelnienie maski i drzwi dobre, tylna klapa i progi zabezpieczone słabiej.
Maska, drzwi, tylna klapa i błotniki przednie z aluminium, wnęki od wewnętrznej strony nie zostały pokryte woskiem. Progi bez należytego zabezpieczenia, na elementach mocowania silnika powierzchowna korozja.
Mało brakowało do 5 gwiazdek. Maska, przednie błotniki i części zawieszenia z aluminium, dobre uszczelnienie, ale przy mocowaniu tylnych sprężyn miejsce, w którym może zbierać się brud.
Maska, drzwi, tylna klapa i przednie błotniki z aluminium, dobrze uszczelnione. Części zawieszenia i układu wydechowego wykonane z aluminium.
Maska, drzwi i tylna klapa nieodpowiednio zabezpieczone, krawędzie maski i tylnej klapy słabo uszczelnione, na krawędziach błotników zbiera się mokry brud. Wnęki niezabezpieczone od środka, źle spasowane drzwi.
Brak zabezpieczenia antykorozyjnego po wewnętrznej stronie maski i tylnej klapy, ale przynajmniej zadbano o dobre uszczelnienie (w większości miejsc). Dobra ochrona przed uderzeniami kamieni. Brak zabezpieczenia progów, podłużnic i wzmocnień poprzecznych, wszędzie goła blacha. W dolnej części słupka A gruba wkładka z materiału dźwiękochłonnego, który wchłania również wodę.
Maska i przednie błotniki z aluminium, tylna klapa z tworzywa. Drzwi dobrze zabezpieczone od wewnątrz, ale źle uszczelnione, bez zabezpieczenia przedniej krawędzi. Oszczędnie naniesiona warstwa zabezpieczenia przed uszkodzeniami mechanicznymi, nieuszczelnione łączenia pod plastikowymi osłonami podwozia. Wnęki podwozia niezabezpieczone.
Maska, tylna klapa i drzwi są dobrze uszczelnione, te ostatnie też dobrze zabezpieczono od wewnątrz. Skuteczne zabezpieczenie wnęk i profili zamkniętych. Pod autem nie ma żadnych płyt, za którymi zbierałby się brud. Wszystkie łączenia, z wyjątkiem tych przy nadkolach, są dobrze uszczelnione.
Maska i przednie błotniki z aluminium, tylna klapa z tworzywa. Drzwi zabezpieczono od wewnątrz, ale ich uszczelnienie mogłoby być lepsze. Na krawędziach błotników blacha jest narażona na uderzenia kamieni. Wnęki i profile zamknięte od spodu auta nie są odpowiednio zabezpieczone.
Maska i drzwi z aluminium, przednie błotniki i tylna klapa z tworzywa, dobre uszczelnienie. Wnęki od wewnątrz zabezpieczone woskiem. Dobrze uszczelnione miejsca łączeń elementów podwozia, układ wydechowy wolny od korozji i dobrze przed nią zabezpieczony.
Przednie błotniki i tylna klapa z tworzywa. Drzwi, maska i wnęki dobrze zabezpieczone od strony wewnętrznej. Uszczelnienie maski i drzwi wykazuje niedoróbki. Drzwi zamontowano niedbale, przez co zachodzi ryzyko, że lakier będzie się na nich wycierał.
Drzwi, maska i łączenia progów dobrze uszczelnione, za to słabe uszczelnienie tylnej klapy, która - tak jak i maska - nie jest zabezpieczona od wewnątrz. Bardzo dobre zabezpieczenie wnęk i profili zamkniętych. Słabe zabezpieczenie spodu pod płytami z tworzywa sztucznego.
Maska i tylna klapa bez zabezpieczenia od wewnątrz, ale przynajmniej, podobnie jak drzwi, dobrze uszczelnione. Tylne drzwi i tylny błotnik tworzą miejsce, w którym zbierać się może mokry brud. Znajdująca się poniżej gumowa listwa sprawia, że ten powodujący korozję miks trafia wprost na lakier. Brak warstwy chroniącej przed uszkodzeniami mechanicznymi pod płytami z tworzywa.
Maska z aluminium. Połączenia drzwi i tylnej klapy dobrze uszczelnione, ale bez odpowiedniego zabezpieczenia od wewnątrz. Plastikowe listwy na krawędziach błotników i progów sprzyjają gromadzeniu się brudu i wilgoci. Większość łączeń od spodu auta została dobrze uszczelniona, słaba ochrona przed uszkodzeniami mechanicznymi. Wnęki niemal niezabezpieczone.
Maska i elementy zawieszenia z aluminium, tylne nadkola z filcu, pod nimi źle zabezpieczone połączenia.
Drzwi zabezpieczone od wewnątrz, a tylna klapa – nie. Dobrze ją z kolei uszczelniono, za to drzwi na krawędziach już nie, podobnie zresztą jak łączenia progów i wiele miejsc od spodu auta. Początki korozji na podłużnicy, w okolicach przedniej osi.
Drzwi, maska, tylna klapa starannie uszczelnione, ale przed przednimi drzwiami umieszczono element ze spienionego tworzywa, który może gromadzić wilgoć.
Dobre uszczelnienie maski, drzwi i tylnej klapy, tylne nadkola z filcu, dobre zabezpieczenie przed uderzeniami kamieni, osłony podwozia mogą utrzymywać wilgoć, podobnie jak uszczelki drzwi.
Maska i drzwi dobrze uszczelnione, na słupku A i przy progach materiał izolacyjny, który może wchłaniać wodę, podłoga osłonięta płytami z filcu. Brak warstwy ochronnej pod płytami, inaczej niż w przypadku zwykłego Passata.
Maska i drzwi dobrze uszczelnione, na słupku A i przy progach materiał izolacyjny, który może wchłaniać wodę, podłoga osłonięta płytami z filcu.
Wszystkie łączenia maski, tylnej klapy i drzwi dobrze uszczelnione. Maska, tylna klapa bez zabezpieczenia od wewnątrz. Podwozie osłonięte płytami z tworzywa. Pod płytami, podobnie jak i pod nadkolami, nie ma dodatkowej warstwy chroniącej przed uszkodzeniami mechanicznymi.
Maska, drzwi i tylna klapa nie zostały od wewnątrz zabezpieczone woskiem, ale dobrze je uszczelniono. Odpływy w drzwiach są częściowo zasłonięte gumowymi listwami. Za nadkolami - elementy z materiału wchłaniającego wodę. Pod płytami chroniącymi podwozie nie ma dodatkowej warstwy chroniącej przed uszkodzeniami mechanicznymi, brak uszczelnienia połączeń.
Maska, drzwi i tylna klapa nie zostały od wewnątrz zabezpieczone woskiem, ale dobrze je uszczelniono. Odpływy w drzwiach są częściowo zasłonięte listwami gumowymi. Za nadkolami - elementy z materiału wchłaniającego wodę. Pod płytami chroniącymi podwozie nie ma dodatkowej warstwy chroniącej przed uszkodzeniami mechanicznymi, brak uszczelnienia połączeń.
W czasach, gdy samochody są często traktowane podobnie jak komórki – czyli kupowane jako nowe gadżety - i wymieniane na inne, kiedy się znudzą lub przestaną być najnowszym krzykiem mody, zabezpieczenie antykorozyjne przestaje być priorytetem. Jeśli jednak z samochodu chcecie korzystać dłużej, a macie np. auto „dwugwiazdkowe”, to warto zainwestować w dodatkowe zabezpieczenia. Profilaktyka jest znacznie tańsza niż leczenie!