Suzuki XL7

Suzuki XL-7 był największym produkowanym przez Suzuki SUVem. Auto pojawiło się na rynku w 1998 roku i było początkowo odmianą Grand Vitary, dlatego „XL-7” było jedynie dopiskiem. O ile ona występowała w wersji krótkiej i długiej, to XL-7 był jej jeszcze bardziej wydłużoną wersją.

5-drzwiowe nadwozie osadzone na ramie było zdolne zabrać na pokład 7 pasażerów. Ówcześnie był to najtańszy, 7-miejscowy samochód na rynku północnoamerykańskim, co zapewniło mu bardzo dobre wyniki sprzedażowe i dużą popularność. W zależności do rynku pod jego maską pracować mogła V6-ka o pojemności 2.5 lub 2.7 litra i mocy kolejno 144/158 oraz 173 KM. Opcjonalnie dostępny był napęd na 4 koła, a do wyboru był 4-stopniowy automat oraz 5-biegowa skrzynia manualna.

Produkcja zakończyła się wraz z wprowadzeniem II generacji XL-7 w 2005 roku. Jej debiut przyniósł wiele zmian. Jedną z nich był fakt, iż auto nie bazowało już na modelu Grand Vitara, przez co w nazwie ostał się jedynie „XL-7”. W przeciwieństwie do poprzednika, zastosowana w nazwie liczba „7” nie oznaczała 7 miejsc siedzących w standardzie. Za 3. rząd siedzeń trzeba było dopłacić, podobnie jak za napęd na 4 koła.

Konstrukcyjnie, Suzuki XL-7 bazuje na podwoziu Theta, które współdzieli m.in. z Chevroletem Equinox. Pod maską gości wyłącznie 3,6-litrowy benzyniak V6 rozwijający 256 KM. Napędzeni sukcesem pierwszej generacji producenci, byli niemal pewni sukcesu drugiej odsłony XL-7.

Niestety prawda okazała się brutalna – Suzuki XL-7 bardzo ciężko było się przebić przez rodzimą konkurencję, a wzrost ceny Suzuki nie stawiał go na tak atrakcyjnej pozycji jak wcześniej. Dlatego też jego produkcję zakończono w 2009 roku.