Luksusowym kombi jedziemy w teren - Subaru Outback

Nadwozie Outbacka zostało wydłużone o 2,5 cm, jest też szersze o 2 cm przy niezmienionych rozstawie osi i wysokości. Przy długości 4,8 m możemy spodziewać się przestronnego wnętrza i raczej nikt nie powinien odczuwać ciasnoty, choć bez wątpienia można też znaleźć bardziej pojemne auta.

Subaru Outback - Polecamy wersję 2.5 Comfort (38 400 euro).

Podobnie jak dotychczas, wnętrze ma zapewniać relaks – umieszczone w dużych tubach wskaźniki są czytelne, można zmieniać ich podświetlenie, nowy system multimedialny (w tym sterowanie nawigacją, audio, ustawieniami auta), jest łatwy w obsłudze. Panel sterowania ogrzewaniem pozostał wydzielony.

Nieduży problem, jaki pojawił się podczas jazdy, wystąpił z obsługą licznych funkcji systemu EyeSight – trzeba przeczytać instrukcję obsługi. System jest wyposażeniem seryjnym we wszystkich autach z „automatem”. Poza automatycznym utrzymywaniem prędkości dopasowanym do warunków ruchu oferuje też sporo nowych funkcji.

Nieco wzrosła pojemność bagażnika, drobny minus to maksymalna wysokość, na jaką podnosi się elektrycznie sterowana klapa tylna (lepsze wersje) – osoby o wzroście od 1,80 m mogą uderzyć głową o jej krawędź. Materiały we wnętrzu robią dobre wrażenie.

Subaru Outback - Prześwit 20 cm daje szanse poza asfaltem.

Podwozie też dostrojono pod kątem komfortu. Pojawił się, znany z WRX STI, układ Active Torque Vectoring, który wykorzystując te same czujniki co ESP i przyhamowując w odpowiednim momencie właściwe koła, poprawia stabilizację toru jazdy.

Dzieje się to nie tylko w chwili zagrożenia (jak ESP), ale także podczas dynamicznej jazdy po zakrętach. Outback standardowo ma napęd 4x4, który w dieslu z manualną skrzynią jest przekazywany przez centralny dyferencjał, a przy skrzyni Lineartronic – przez międzyosiowe sprzęgło dołączające tylną oś.

Kupowanie takiego modelu z myślą o dynamicznym pokonywaniu zakrętów jest jednak trochę bezcelowe. W układzie kierowniczym z elektrycznym wspomaganiem poprawiono odczucie bezpośredniego oddziaływania kierownicy na koła, m.in. zmniejszając przełożenie przekładni.

Pod maską są tylko boksery znane z poprzedniej generacji, ale zmodernizowane. To diesel 2.0/150 KM z 6-biegową skrzynią manualną lub CVT oraz motor benzynowy 2.5/175 KM dostępny tylko z CVT. Najbardziej kusi silnik benzynowy, jednak – mimo zmian – lepiej nie liczyć na średnie spalanie poniżej 10 l/100 km. Trzeba pochwalić bezstopniową skrzynię Lineartronic, która działa płynnie i szybko.

Wbrew pozorom auto wcale nie poddaje się na skraju asfaltowego szlaku. Dość dobrze zestrojono system zachowania trakcji wykorzystujący hamulce do blokowania kół. Prześwit 20 cm również nie jest zły, ale przeszkadzają długie zwisy. Pod silnikiem zamontowano dużą, ale plastikową osłonę.