Citroen C3: moc ładnie opakowana

Elegancja i nowoczesna, niepowtarzalna stylistyka – to według Francuz ów sposób na wyróżnienie się w segmencie B. Co przyniósł najświeższy lifting C3?

Citroen C3: nadwozie.

Zmiany są kosmetyczne – odrobinę zmodyfikowany przód (bardziej w stylu C4 Picasso), nowe klosze tylnych lamp, ciekawsze kolory tapicerki i kilka elementów wyposażenia. Matowe czarne plastiki deski rozdzielczej urozmaicone sąszarą, lakierowaną na wysoki połysk listwą i elementami ze szczotkowanego aluminium – trzeba przyznać Francuzom, że wyczucie stylu to oni mają.

Płaskie siedziska przednich foteli ułatwiają wsiadanie, ale średnio sprawdzają się na zakrętach. Z tyłu najwygodniej będzie dzieciom – C3 nie rozpieszcza pod względem przestrzeni ani na nogi, ani nad głowami.

Citroen C3: osiągi.

Najmocniejszej jednostce benzynowej nie brakuje wigoru. Moc rozwijana jest bardzo równomiernie, a we wnętrzu Citroëna panuje cisza. Jeśli sytuacja na drodze tego wymaga, wciśnięcie gazu powoduje żywiołową reakcję – właśnie tak powinien pracować napęd małego samochodu, który ma służyć nie tylko do toczenia się w korku.

Co ciekawe, w mieście nasze C3 spaliło dokładnie tyle, ile podaje producent (7,9 l/100 km) – jak na w gruncie rzeczy niewielki samochód to niemało, ale doceniamy szczerość Citroëna.

Citroen C3: układ jezdny.

Zawieszenie C3 jest komfortowe, choć nie nazwalibyśmy go przesadnie miękkim. Niestety, na zakrętach nadwozie wyraźnie się wychyla, co pasażerowie dodatkowo odczuwają za sprawą płaskich foteli. Układ kierowniczy jest przeciętnie precyzyjny, a ESP wymaga niestety dopłaty.