Toyota 4Runner
Toyota 4Runner to średniej wielkości SUV produkowany przez japoński koncern. Auto pojawiło się w 1984 roku (typ N60) i w rzeczywistości było Toyotą Hilux z pokrywą z włókna szklanego zakrywającego „pakę”. Na rodzimym rynku, samochód występował pod nazwą Hilux Surf.
Auta były identyczne pod względem konstrukcyjnym i stylistycznym, choć 4Runner nie do końca był przystosowany do zwiększonego obciążenia tylnej osi, wynikającej z wyżej wymienionej pokrywy i dodatkowych siedzeń. Z biegiem lat dokonywano kolejnych, mniejszych lub większych modyfikacji, m.in. zmiana silnika z zasilania gaźnikowego na wtryskowe, poszerzenie rozstawu przednich kół, modyfikacja przedniego zawieszenia czy zmiana atrapy chłodnicy.
Przez pierwsze lata auto było wyposażone w napęd na 4 koła,co jednak w 1986 roku uległo zmianie. Do napędu służyły benzyniaki o pojemności 2,4 (4-cylindrowy) oraz 3 litrów (V6) generujące kolejno i 114 i 143 KM. Turbodiesle miały tą samą pojemność ale 4 cylindry w obu przypadkach i rozwijały odpowiednio 90 i 125 KM. Do wyboru była 5-biegowa przekładnia ręczna (rzadko występująca) oraz 4-stopniowy automat.
W 1989 roku pojawiła się druga odsłona 4Runnera (N130). O ile pierwsza generacja była niemal identyczna Hiluxowi, o tyle w przypadku drugiej duże zmiany dotknęły nadwozia, choć można zauważyć pewne podobieństwa między modelami. Nowością było także 5-drzwiowe nadwozie, oferowane razem z 3-drzwiową wersją (która w 1992 roku została wycofana ze sprzedaży).
Pod względem konstrukcyjnym 4-Runner wciąż bazował na pick-upie Toyoty. W 1992 roku miały miejsce drobne modyfikacje stylistyczne, polegające na przeprojektowaniu atrapy chłodnicy oraz wymiany reflektorów i kierunkowskazów. Gama jednostek napędowych w porównaniu do poprzednika nie uległa zmianie, a do wyboru był napęd na tylną lub obie osie.
W 1995 roku do produkcji trafiła 3. generacja 4Runnera (N180). Ta odsłona znacznie różniła się od poprzednich, nie tylko nadwozie ale i podwozie było zupełnie inne i tam razem auto bazowało konstrukcyjnie na modelu Land Cruiser Prado. Oprócz tego 4Runner był dłuższy i oferował więcej miejsca, zarówno dla pasażerów jak i w bagażniku.
W 1999 i 2001 roku wprowadzono drobne zmiany stylistyczne tj. zmiana atrapy chłodnicy, zderzaków, lusterek, reflektorów oraz inne dodatki. Pod maską zagościły nowe benzyniaki – 2.7 R4 generujący 152 KM oraz 3.4 V6 o mocy 185 KM. Wśród turbodiesli w ofercie pozostała 125-konna jednostka 3-litrowa.
W 2002 roku zadebiutowała 4. odsłona SUV-a Toyoty (N210). W zależności od rynku, oprócz nazwy Hilux Surf obowiązywała też nazwa SW4. Stylistycznie auto nawiązuje do swojego poprzednika, jednak charakteryzuje się większą ilością zaokrągleń i bardziej nowoczesnym designem.
Auto otrzymało na nowo zaprojektowane zawieszenie, i mimo iż 4Runner nie był autem strikte terenowym, to napęd na 4 koła i liczne systemy wspomagające jazdę w terenie pomagały wyjść z twarzą w przypadku zjechania z asfaltowej szosy. Zadbano także o bardziej luksusowe wyposażenie wnętrza, które w najwyższej wersji było naprawdę imponujące.
Wśród benzyniaków zniknęły silniki 4-cylindrowe. Zamiast tego do wyboru były jednostki 4.0 V6 oraz 4.7 V8 generujące kolejno 248 i 275 KM. Wśród diesli dostępny był wariant 132- i 170-konny 3-litrowego silnika. Jeśli chodzi o skrzynie biegów wyboru nie było – dostępna była tylko 5-stopniowa przekładnia automatyczna.
W II połowie 2009 roku zaprezentowano piątą odsłonę 4Runnera. Co ciekawe, stylistycznie auto przypomina 3. generację, a nie swojego bezpośredniego poprzednika, mimo iż konstrukcyjnie na nim bazuje. Pojazd dzięki zgrabnym kanciastym kształtom stał się bardziej mocarny i wzbudzający respekt, co zawdzięcza także dłuższemu oraz wyższemu nadwoziu. Tym razem napęd na 4 koła występuje w standardzie tylko w bogatszych wersjach wyposażenia. W podstawie oferowany jest napęd na tylną oś. Oprócz tego dostępny jest mechanizm różnicowy tylnej osi z ograniczonym poślizgiem.
Znów powrócono do 4-cylindrowej jednostki napędowej, która miała 2.7 litra pojemności i generowała 160 KM. Większy, 4-litrowy silnik V6 VVT-i dysponował mocą 275 KM. Obie jednostki współpracują z 5-biegowym automatem.