Seat Toledo III - tani w zakupie, bo niezbyt popularny?

Auta, które jako nowe nie najlepiej się sprzedawały, są zwykle łakomym kąskiem na rynku wtórnym. Podobnie jest z Seatem Toledo z lat 2004-09, którego kupicie już za niecałe 15 tys. zł. Ceny najdroższych egzemplarzy niewiele przekraczają 20 tys. zł.

Porównując to z innymi autami koncernu VW z tego okresu, w których również wykorzystano płytę podłogową Golfa 5. generacji, okazuje się, że Seaty mają nieco niższe ceny wywoławcze.

Z uwagi na mniejszą popularność Seata Toledo sprzedający są także o wiele bardziej skorzy do negocjacji ceny. Niestety, wybór jak na zwyczajne auto koncernu Volkswagena jest niewielki – dominują importowane pojazdy z podstawowymi jednostkami napędowymi.

Minusem Seata Toledo III jest także to, że powstawało ono relatywnie krótko (Seat zrezygnował z niego w 2009 r. z uwagi na niewielkie zainteresowanie). Jakby tego było mało, oferta obejmowała tylko jedno, dziwnie wyglądające nadwozie. Zaprojektował je Walter de Silva, mimo to auto przypominające niewielkiego vana ze specyficznie ukształtowanym tyłem nie znalazło uznania na rynku.

Na szczęście jest to największa wada tego modelu (utrudnia późniejszą odsprzedaż). Poza tym nie jest już tak źle – wyposażenie okazuje się przyzwoite (w popularnej odmianie Reference montowano 4 airbagi, klimatyzację, elektrykę, a w nowszych autach także ESP). Podobać może się również wygląd deski rozdzielczej z zegarami z centralnie umieszczonym obrotomierzem (w końcu Seat to najbardziej usportowiona marka koncernu VW). Nieco do życzenia pozostawia wykonanie wnętrza, ale w 12-letnim aucie za 14 tys. zł można na to przymknąć oko. Jak na pojazd powstały na bazie kompaktu dobrze wypada wielkość kabiny i kufra (Seat aspirował tym modelem do klasy średniej).

Na polskim rynku wtórnym znajdziecie praktycznie tylko trzy silniki. Często Toledo jest oferowane z benzyniakiem 1.6 8V/102 KM. To wyraźny sygnał, że handlarze wiedzą, czego oczekują klienci. Generalnie ten napęd jest godny polecenia, bo nie psuje się zbyt często, można go tanio naprawić i dobrze znosi zasilanie LPG. To istotne w dość dużym Toledo, ponieważ motor ten potrafi sporo spalić (średnio nawet 10 l/100 km).

W ogłoszeniach częściej można spotkać jednak diesla 1.9 TDI/105 KM. To idealna jednostka do tego modelu, pod warunkiem że nie ma ogromnego przebiegu i nie jest w wersji BXE (ryzyko obrócenia panewek). Trzeciego popularnego motoru – 2.0 TDI z PD (136, 140 i 170 KM) – nie polecamy (często drogie awarie). Toledo miało także sporo silników benzynowych z bezpośrednim wtryskiem (moc od 125 do 200 KM), tyle że na rynku wtórnym pojawiają się one niezwykle rzadko.

Seat Toledo - na co zwrócić uwagę

Najwięcej problemów sprawia elektryka, na szczęście większość z nich nie jest poważna. Posłuszeństwa mogą odmówić: silniczki wycieraczek, elektrycznie składane lusterka, nawiewy, oświetlenie wnętrza oraz zamek tylnej klapy.

Zdarza się także, że zawodzą siłowniki klapy bagażnika. Z dystansem trzeba podchodzić do diesla 2.0 TDI (m.in. pękają głowice, zawodzi napęd pompy oleju, psuje się osprzęt – pompowtryskiwacze i „dwumas”) oraz do benzynowych silników z wtryskiem bezpośrednim: 1.4 TSI (m.in. problemy z łańcuchem rozrządu), 1.8 TSI (m.in. wysokie spalanie oleju).

Seat Toledo - dane techniczne

Seat Toledo - serwis*

*plan serwisowy dla Toledo 1.9 TDI/105 KM; ** interwał wymiany paska w silniku 2.0 TDI z pompowtryskiwaczami wynosi 120 lub 150 tys. km, w silnikach TSI – łańcuch

Seat Toledo - ceny części*

*ceny zamienników o przyzwoitej jakości do Toledo 1.9 TDI/105 KM, dostępnych poza ASO; **bez koła dwumasowego (skrzynia man.)

Seat Toledo - to nam się podoba

Dość atrakcyjna cena zakupu, funkcjonalne wnętrze, duży bagażnik, tanie części zamienne, nieskomplikowana konstrukcja, niezłe właściwości jezdne.

Seat Toledo - to nam się nie podoba

Specyficzna stylistyka nadwozia, przeciętnie wykończone wnętrze, problemy z wybranymi silnikami, sporo denerwujących awarii elektryki, niezbyt duża podaż na rynku wtórnym.

Seat Toledo - nasza opinia

Wiele za tym przemawia, bo to duże auto i dość tanie w utrzymaniu. Na plus zaliczamy także to, że na rynku dominują egzemplarze z silnikiem 1.9 TDI oraz benzynowym 1.6. Na minus – niewielka podaż oraz sporo aut powypadkowych i odpicowanych.