Cztery sposoby na kombi z dieslem

Opel Vectra ma duży i foremny bagażnik. Podczas podróży z kompletem pasażerów na pokładzie z pojemnością 530 l ustępuje jedynie Passatowi. Za to po złożeniu kanapy wielkość kufra jest nie do pobicia – 1850 l! Tak dobre wartości Opel osiągnął dzięki prostemu rozwiązaniu – w kombi zwiększył rozstaw osi. Wynosi on 2830 mm i jest dłuższy w porównaniu nie tylko z Vectrą sedan i liftback (o 13 cm), lecz także z opisywanymi konkurentami. Pochwalić też trzeba dobrą ładowność (535 kg) i cenę! 10-letnią Vectrę 1.9 CDTI/150 KM Cosmo w niezłym stanie można kupić za 19-21 tys. zł, choć nie brakuje też aut tańszych o 2-3 tys. zł.

Tani jest także Peugeot 407. Aż trudno uwierzyć, że pojawiające się w ogłoszeniach ceny modnie wystylizowanego kombi z bogatym wyposażeniem i turbodieslem 2.0 HDi są tak atrakcyjne. Najtańsze 10-letnie egzemplarze kosztują 14-15 tys. zł. To oczywiście „idealne perełki”, „bezwypadkowe”, „igły”, a także „okazje”, w rzeczywistości jednak niczego dobrego po nich nie można się spodziewać.

Za to ok. 20 tys. zł wystarczy na zadbane auto (nawet 9-letnie). I tak naprawdę jedynie pewnymi Peugeotami 407 warto się interesować. Samochody powypadkowe i naprawione metodami „drutowania” będą utrapieniem, a nie komfortowym transportowcem. Co więcej, zadbane i regularnie serwisowane egzemplarze wcale nie psują się tak często, jak twierdzą „fachowcy”, którzy po prostu powielają stereotypy. Dotyczy to szczególnie wersji z dieslem 2.0 HDi/136 KM (140 KM po modernizacji w 2008 r.).

Silnik ten cechuje się nie tylko wysoką kulturą pracy, lecz także solidną budową i niedrogimi naprawami. Dynamika? Przeciętna, bo – podobnie jak Opel Vectra – Peugeot 407 do najlżejszych nie należy. A walory transportowe? No cóż, jeśli szukacie megapraktycznego kombi z przepastnym kufrem, to nie ten adres. Bagażnik Peugeota ma skromną poj. 448-1365 l. Zarówno Vectra, jak i Passat lepiej wypadają pod tym względem.

Skoro już wspomnieliśmy o Volkswagenie Passacie, to rzeczywiście, walory użytkowe wersji kombi można stawiać za wzór. Z pojemnością 603 l podczas podróży z kompletem pasażerów i największą ładownością Volkswagen daleko odjeżdża konkurentom. Także po złożeniu kanapy oferuje dużo przestrzeni (1731 l), jednak na tym – z grubsza – mocne punkty modelu się kończą.

Diesel 2.0 TDI/140 KM z PD, owszem, zapewnia autu niezłą dynamikę, nie pali też przesadnie dużo, ale cechuje go niska kultura pracy, a przede wszystkim bywa awaryjny. Zawodzi napęd pompy oleju, pękają głowice, przedwcześnie wycierają się wałki rozrządu oraz hydroregulatory, zawodzą pompowtryski (głównie Siemensa) i impulsatory, odpowiadające za położenie wałka rozrządu (w silnikach BKD).

Często jest już wyeksploatowany osprzęt (m.in. turbina, „dwumas”) i szwankuje np. moduł komfortu. Owszem, niektóre naprawy przeprowadzicie małym kosztem (dużo markowych zamienników, szeroki rynek części używanych), ale generalnie, jeśli auto nie ma wiarygodnej historii i udokumentowanych napraw, do zakupu radzimy podchodzić z dużym dystansem. Tym bardziej że ceny Passatów „w tedeiku” są wysokie – 10-letnie kombi z niezłym wyposażeniem i niedużym przebiegiem (prawdziwym!) kosztuje ok. 25 tys. zł i więcej.

Droga jest też Toyota Avensis. Za 10-letnie kombi po liftingu (w 2006 r.) ze zmodyfikowanym dieslem 2.0 D-4D o mocy 126 KM (aluminiowy blok i łańcuchowy napęd rozrządu) przeważnie trzeba zapłacić 23-24 tys. zł. Niestety, silnik ten zaliczył poważną wpadkę jakościową – po 150-200 tys. km przepala się uszczelka pod głowicą i dochodzi do erozji powierzchni bloku między komorą spalania a kanałami cieczy chłodzącej.

Toyota przyznała się do błędu (jeśli auto miało mniej niż 7 lat i przebieg mniejszy niż 180 tys. km, naprawiała silnik na własny koszt) i wprowadziła modyfikacje (mechanicy twierdzą, że od 2010 r. kłopoty zdarzają się sporadycznie). Poza tym silnik zbiera wiele pochwał za trwałość osprzętu, wysoką kulturę pracy oraz niskie spalanie. Także dynamikę można zaakceptować, bo choć motor Toyoty jest najsłabszy w zestawieniu, dobrze radzi sobie z napędzaniem lekkiego Avensisa. A walory użytkowe bagażnika? Są po prostu dobre – lepsze niż „407-ki”, ale gorsze od Vectry i Passata.

Opel Vectra C - lata produkcji 2002-09, cena od 9 500 zł

Dziś trudno o ładną Vectrę C w wersji kombi z dieslem pod maską i rozsądnym przebiegiem. Jeśli jednak znajdziecie egzemplarz godny uwagi, może być to świetny zakup. Owszem, na zupełnie bezawaryjną jazdę nie ma co liczyć (model ma swoje czułe punkty – wymieniamy je poniżej), ale wiele napraw przeprowadzicie tanim kosztem.

Do tego na samochód rodzinny Vectra C kombi nadaje się jak mało które auto, a po złożeniu siedzeń staje się pakowną półciężarówką z płaską podłogą w przedziale bagażowym i pojemnością 1850 l! Nieźle oceniamy jakość wykończenia, dobre jest także wyposażenie wielu aut, szczególnie po modernizacji (2005 r.).

Korzystnie prezentuje się też silnik 1.9 CDTI (moc: 120 i 150 KM), który pod maskę modelu trafił w 2004 r. Cechuje się wysoką trwałością i rozsądnymi kosztami napraw (dotyczy to zwłaszcza 120-konnej odmiany z 8-zaworową głowicą). Ceny aut z początku produkcji zaczynają się od niecałych 10 tys. zł, ale za zadbane kombi po liftingu, z polecanym dieslem, trzeba zapłacić ok. 20 tys. zł.

Opel Vectra C - co warto sprawdzić przed zakupem

Kiepska trwałość zawieszenia – luzy pojawiają się zarówno w przednim, jak i w tylnym (naprawy są dość drogie). Tylna oś jest też podatna na przestawienie geometrii. Często szwankuje elektronika. W przypadku silnika 1.9 CDTI najczęstsze problemy dotyczą osprzętu (EGR, turbina, „dwumas” oraz DPF) i urywających się klapek w kolektorze dolotowym. Zdarzają się usterki rozrusznika, a także automatycznych skrzyń biegów (mechanicy zalecają częstą wymianę oleju!).

Opel Vectra C - to nam się podoba

Przestronne nadwozie ze sporą ilością miejsca we wnętrzu, bardzo duży bagażnik (szczególnie po złożeniu kanapy), niezłe wyposażenie wielu aut, udany diesel 1.9 CDTI.

Opel Vectra C - to nam się nie podoba

Awaryjne zawieszenie (drogie naprawy), dużo samochodów w kiepskim stanie technicznym, szwankująca elektronika.

Peugeot 407 - lata produkcji 2004-11, cena od 14 500 zł

Gdybyśmy Peugeota 407 oceniali tylko przez pryzmat silnika, to auto otrzymałoby wysokie noty. Diesel 2.0 HDi (popularne moce to 136 i 140 KM) to jeden z bardziej udanych motorów ostatnich lat o poj. ok. 2 litrów – solidna budowa, wysoka kultura pracy, dobra efektywność, niskie spalanie i rozsądne koszty napraw.

Niestety, trwałość innych podzespołów nie jest już tak wysoka. Zdarzają się awarie elektryki (np. komputera BSI – dotyczy to szczególnie aut z początku produkcji), dość szybko wybijają się elementy zawieszenia, niedomagają automatyczne skrzynie biegów współpracujące z dieslami. W przypadku Peugeota 407 ważna jest też fachowa obsługa – „drutowane” egzemplarze, byle jak obsługiwane lub pojazdy powypadkowe i niedbale naprawione mogą być źródłem wielu problemów.

Zastrzeżenia są także do względów użytkowych, bo z tyłu miejsca na nogi jest nieco mniej niż np. w Vectrze, także pojemność kufra w kombi odstaje od wielu klasowych konkurentów. Teraz zalety. „407-ka” atrakcyjnie wygląda, ma korzystną relację ceny do wieku, można liczyć na bogate wyposażenie i dobre prowadzenie.

Peugeot 407 - co warto sprawdzić przez zakupem?

Usterki: komputera BSI, ABS-u, elektrycznego sterowania i podgrzewania foteli, elektryki podnoszenia szyb, a także czujnika różnicy ciśnień w FAP-ie. Dość często przepalają się żarówki reflektorów i psuje się przełącznik kierunkowskazów. Luzy w zawieszeniu (najczęściej wymienia się sworznie przednich wahaczy i łączniki stabilizatora). Diesel 2.0 jest trwały, ale po przejechaniu 200 tys. km osprzęt może wymagać wymiany. Niska trwałość „automatów”.

Peugeot 407 - to nam się podoba

Atrakcyjny wygląd karoserii i wnętrza, korzystna relacja ceny do wieku, duży wybór na rynku, udany diesel 2.0 HDi, przystępne ceny części zamiennych.

Peugeot 407 - to nam sie nie podoba

Nieduży bagażnik wersji kombi, z tyłu przeciętna ilość miejsca na nogi, skomplikowana i kapryśna elektronika, zły stan wielu egzemplarzy.

Toyota Avensis - lata produkcji 2003-08, cena od 15 000 zł

Toyota Avensis II ma swoje czułe punkty! Kłopoty z reflektorami (zwykłymi i ksenonami), szybkie zużycie tylnych wahaczy poprzecznych (wersja kombi), problem z silnikami Diesla (przede wszystkim z aluminiowym blokiem) – oto główne grzechy Toyoty klasy średniej.

Do niektórych z tych problemów Japończycy się przyznali i usuwali je w ramach świadczeń grzecznościowych nawet po zakończeniu gwarancji (godne pochwały!), z innymi trzeba było już radzić sobie samemu. Kilka lat temu wiązało się to z dużymi wydatkami, dziś wiele typowych problemów można usunąć za rozsądne pieniądze. Poza tym Avensis wypada korzystnie podczas eksploatacji.

Walory użytkowe wnętrza są dość dobre, sporo przestrzeni oferuje kufer wersji kombi (poj. 520-1500 l). Także diesel 2.0 D-4D (szczególnie po liftingu, o mocy 126 KM), jeśli jest sprawny, zbiera wiele pochwał – okazuje się oszczędny i kulturalny. Co więcej, duże zainteresowanie (model wciąż ma wzięcie na rynku wtórnym!) sprawia, że za Toyotę nadal trzeba zapłacić więcej niż za wielu klasowych rywali.

Toyota Avensis - co warto sprawdzić przed zakupem?

Prująca się tapicerka (głównie w autach sprzed liftingu). Niska jakość lamp – szybko matowieją soczewki (ksenony), parują i wypalają się plastikowe gniazda (halogeny). W dieslu 2.0/116 KM awarii ulegały turbiny, układ wtryskowy i koła dwumasowe, natomiast w wersjach 2.0/126 KM i 2.2 D-4D (z aluminiowym blokiem) przepala się uszczelka pod głowicą. Benzyniaki potrafią spalać dużo oleju silnikowego. Szybkie zużycie tylnych wahaczy (kombi sprzed liftingu).

Toyota Avensis - to nam się podoba

Łatwa odsprzedaż i niska utrata wartości, komfortowo zestrojony układ jezdny, niezłe walory użytkowe kabiny i bagażnika, sporo aut z polskich salonów.

Toyota Avensis - to nam się nie podoba

Drogie oryginalne części zamienne, dość awaryjny 2-litrowy diesel (także po modernizacji, o mocy 126 KM), przeciętna jakość wykończenia.

Volkswagen Passat - lata produkcji 2005-10, cena od 18 500 zł

Z jednej strony Volkswagen Passat kombi 2.0 TDI to dobry samochód, który jest bardzo pakowny (ścisła czołówka w klasie), przyjemnie jeździ (nawet po dużym obciążeniu), spala mało paliwa (2-litrowe TDI z PD jest hałaśliwe, ale oszczędne), z drugiej natomiast – dość mocno przewartościowany i zmagający się z wieloma problemami częściej, niż można by się tego spodziewać.

Szczególnie dotyczy to wersji z dieslem 2.0 TDI z PD. Szwankujący napęd pompy oleju, pękanie lub „obsiadanie” głowicy, przedwczesne wycieranie się wałków i hydroregulatorów oraz usterki pompowtryskiwaczy to najważniejsze, choć niejedyne kłopoty Passata w opisywanej wersji.

Owszem, wystąpienie wszystkich usterek naraz jest mało prawdopodobne, można też liczyć na niedrogie naprawy (dużo zamienników w atrakcyjnych cenach), mimo to radzimy rozejrzeć się za silnikiem 1.9 TDI – trwałym (poza wersją BXE), oszczędnym, ale oferowanym tylko w odmianie 105-konnej. Uwaga: na rynku jest dużo egzemplarzy poflotowych (nierzadko z cofniętym licznikiem) oraz pojazdów po poważnych kolizjach (głównie sprowadzonych).

Volkswagen Passat - co warto sprawdzić przed zakupem?

Zawodzi moduł komfortu, m.in. kłopoty z: immobiliserem, panelem wskaźników, sterownikami elementów wyposażenia, zasilaniem i blokadą kolumny kierownicy. W silnikach 2.0 TDI z PD: przypadki przedwczesnego zużycia krzywek wałka rozrządu, pękanie głowicy, usterki pompy oleju, zużycie pompowtryskiwaczy i „dwumasu”. W benzyniakach TSI szwankuje łańcuchowy napęd rozrządu, a w FSI gromadzi się nagar na zaworach ssących i psuje się osprzęt elektryczny.

Volkswagen Passat - to nam się podoba

Przestronne wnętrze, bardzo duży bagażnik (poj. 603 l), obszerna paleta silników, dobry dostęp do tanich zamienników, dużo warsztatów naprawiających VW.

Volkswagen Passat - to nam się nie podoba

Fatalny stan wielu egzemplarzy (wysokie przebiegi, powypadkowa przeszłość), duża liczba usterek turbodiesla 2.0 TDI z PD, kapryśna elektronika.

Naszym zdaniem

Najkorzystniej wypada Opel Vectra – ma kilka wad, ale jest pakowna i napędza ją dobry diesel. Wysoko oceniamy też silnik „407-ki”, choć jej walory użytkowe są nie najlepsze. Avensis i Passat też mają mocne punkty, ale to drogie auta i niepozbawione wad.

Dane techniczne

Eksploatacja