Jednak ich stylistyka była zawsze wyraźnie stonowana. Nowy model Hondy miał to zmienić. Marka dobrze znana w świecie dzięki licznym zwycięstwom w wyścigach Formuły 1, powoli zyskiwała sobie zwolenników na starym kontynencie, montując nawet do rodzinnych modeli nowoczesne silniki z systemem elektronicznie sterowanych zmiennych faz rozrządu VTEC.
Nowy model sygnowany znaczkami EJ/EH produkowany był od połowy do końca lat dziewięćdziesiątych. Różnorodność tego modelu może być zaskakująca, jednak jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, iż niektóre wersje importowano spoza oceanu, a niektóre produkowano w brytyjskiej fabryce, zdziwienie mija. Producent wykorzystał kilka różnych platform, na których budowano dalsze wersje nadwozi. Obok importowanych z Japonii wersji trzy- i czterodrzwiowych, oferowano jeszcze coupe i malutkiego roadstera CRX. W roku 1992 rozpoczęto produkcję kompletnych samochodów w nowej fabryce w Swindon, a w październiku 1994 na rynku pojawiła się, zaprojektowana specjalnie dla rynków europejskich, pięciodrzwiowa Honda Civic (na zdjęciach w poniższej fotogalerii). Na bazie tego europejskiego modelu Hondy opracowano później (luty 1998) kombi Aerodeck o ponadczasowym kroju, a tego samego roku w Swindon rozpoczęto produkcję europejskiego Accorda. Zaskakujące podobieństwo pomiędzy pięciodrzwiowym modelem Honda Civic a Roverem 400 nie jest przypadkowe, bo Honda blisko współpracowała z brytyjskim producentem samochodów.
Rozstaw osi europejskiego Civica wynosi 2620 mm, a pozostałe wersje nadwoziowe stopniowo mu dorównywały. Zewnętrzne rozmiary modelu pięciodrzwiowego to 4315 x 1695 x 1390 mm, a przestrzeń bagażowa mogła pomieścić 380 l (maksymalna pojemność 830 l). Załadowanie ułatwiała duża podnoszona klapa - idealny pojazd dla przeciętnej europejskiej rodziny. Dla tych, którym bagażnik pięciodrzwiowej wersji nie wystarczał, Honda pod koniec lat dziewięćdziesiątych zaprezentowała kombi Aerodeck. O bardziej wyszukanej stylistyce, które oferowało od 415 do 1312 l przestrzeni bagażowej (po złożeniu siedzisk podłoga bagażnika jest idealnie płaska).
Europejskim modelom, w porównaniu z wersją coupe i wersją trzydrzwiową z wydłużoną przednią maską brakuje sportowego charakteru, jednak Honda skupiła się tutaj głównie na funkcjonalności. Sportowa konstrukcja podwozia z podwójnymi trójkątnymi wahaczami oraz nowoczesne silniki czterocylindrowe charakterystyczne są dla wszystkich wersji nadwozia. W fotogalerii widnieje model po faceliftingu, który zaaplikowano Civicowi w 2000 roku (znaki rozpoznawcze to nowe przednie lampy i zderzak).
W odróżnieniu od innych aut japońskich tych czasów, wnętrze Civica do dziś sprawia wrażenie luksusowego - czarna tapicerka, sportowe fotele z przodu. Klasyczna deska rozdzielcza, (w modelu przez nas testowanym) ozdobiona imitacją drewna, nie pasuje zbytnio do charakteru marki, podobnie jak silnik diesla 2,0 TD (85 KM), który Honda przez jakiś czas oferowała. Różnego rodzaju źródła nie wypowiadają się zbyt pochlebnie o tej jednostce. Dlatego jeśli nie jesteśmy zagorzałymi fanami jednostek diesla, to warto skupić się raczej na silnikach benzynowych.
We wszystkich Civicach spotkać możemy się z różnymi wersjami szesnastozaworowych jednostek czterocylindrowych o pojemnościach 1,4 (75 KM, 90 KM), 1,5 (90 KM, 114 KM, 115 KM), 1,6 (160 KM) oraz 1,8 l (168 KM). Najmocniejsze wersje wyposażone były w systemem zmiennych faz rozrządu VTEC. Oprócz pięciobiegowej manualnej skrzyni biegów można spotkać egzemplarze (choć stosunkowo rzadko) wyposażone w automatyczną skrzynię biegów lub skrzynię CVT. Wspólną zaletą wszystkich silników są dobre osiągi (jednak okupione hałaśliwością) oraz przyjazne zużycie paliwa. Wilkiem w owczej skórze okazuje się wersja silnikowa 1,6 VTI, której moc maksymalna wynosi 160 KM przy 7600 obr./min., a maksymalny moment obrotowy to 150 Nm przy 7000 obr./min. Silniki Hondy trzeba utrzymywać na wysokich obrotach, jest to regułą nawet dla czterocylindrowej wersji 1,4, która oferuje wprawdzie 90 koni mechanicznych, ale krzywa momentu obrotowego rośnie powoli, osiągając wartość maksymalną 119 NM przy 4700 obr./min.
Model Civic zaliczany jest do grona niezawodnych towarzyszy. Uważać trzeba tylko na egzemplarze niefachowo podrasowane, bo Civic cieszy się niebywałą popularnością wśród tuningowców. Nie dotyczy to raczej pięciodrzwiowych hatchbacków i kombi, więc przy wyborze tych wersji problem odpada. Zawieszenie ma sportowy charakter, prowadzenie auta według automobil klubu ADAC jest mało bezpośrednie, jednak podczas testu nic podobnego nie odnotowaliśmy. Zmiana biegów pozostaje bez zarzutów, podobnie jak różnego rodzaju przyciski i pokrętła. Do mało udanych rozwiązań zaliczyć trzeba dźwignie regulacji ogrzewania oraz wyloty wentylacyjne na konsoli środkowej w pozaeuropejskich modelach. Niepraktyczne są też przyciski podnoszenia/opuszczania szyb, które umiejscowiono pomiędzy przednimi fotelami.
Ogólnie można powiedzieć, że Civic to bardziej niż przeciętne, niezawodne auto, w czym utwierdza nas statystyka TÜV. W gronie aut 4-5 letnich tylko w 8,6% wykryto poważną usterkę, a pomiędzy samochodami 6-7 letnimi Civic z wynikiem 11% awaryjnych samochodów wypada jeszcze lepiej, bo średnia w tej klasie to 17%.
Kiedy dochodzi do jakiejś usterki to w większości przypadków trzeba liczyć się z wysokimi kosztami naprawy - wersji nadwoziowych oraz silnikowych jest stosunkowo dużo, a Hondy nie sią tak rozpowszechnione, jak inne marki.
Kupno auta marki Honda jest dla wielu sprawą kultową. Zwolennikom wysokoprężnych jednostek Honda Civic nie ma nic do zaoferowania, jednak miłośnicy wysokoobrotowych silników spalinowych na pewno znajdą coś dla siebie. Japońska precyzja i niezawodność (zwłaszcza w modelach 5D i kombi Aerodeck) idzie w parze z wnętrzem, wykonanym na wzór aut europejskich, które nawet po latach wygląda elegancko i komfortowo.
Ocena biegłego ds. wyceny i oceny stanu technicznego samochodów, Tomasza Taraby:
"Honda Civic to kolejne auto, które nie będzie stało zbyt długo w komisie. Dużą popularnością na rynku samochodów używanych cieszą się wszystkie wersje nadwoziowe. Jest to głównie za sprawą porządnego wykonania, bardzo dobrego zawieszenia i świetnych jednostek napędowych. Silniki są niezawodne, a ich osiągi, biorąc pod uwagę stosunkowo niskie objętości, niemałe. Za nie udaną można uznać jedynie dwulitrową jednostkę turbodiesel, która swoim hałasem i dużym poziomem wibracji przypomina silniki wysokoprężne z lat osiemdziesiątych. Najpopularniejsze są Hondy Civic z jednostką 1,5 VTEC 114 KM, ich elastyczność i stosunkowo niskie spalanie jest zaskakujące. Szkoda tylko, że większość części zamiennych dostępnych jest tylko z oryginalnej produkcji Hondy, powoduje to ich dosyć wysokie ceny. Najczęstszymi usterkami są korozja krawędzi tylnych błotników, zużycie tylnego zawieszenia, mała żywotność sprzęgła, pęknięcia w układzie wydechowym. Hondę Civic 5D z 1995 roku można nabyć już za około 8000 zł."
Plusy:
-
szeroka oferta wersji nadwoziowychprecyzyjna skrzynia biegównienaganne wykonanie wnętrzamocne silnikiprzestronne wnętrze
Minusy:
-
brak dobrego silnika wysokoprężnegosłabe wyciszenie silnika w kabiniesilniki spalinowe nelzey utrzymywać na wysokich obrotachmały bagażnik w wersji trzydrzwiowej
Najczęstsze usterki:
-
jednostronne działanie tylnych hamulców, hałaśliwe hamulceprzegrzewanie się silnika (zerwanie paska klinowego napędzającego pompę wodną, wady termostatu, nieszczelne przewody gumowe)wycieki oleju z silnika i skrzyni biegówzużycie sprzęgła w najsłabszych wersjach silnikowychmała żywotność fabrycznego akumulatora
