Nie zagości na dłużej w komisach, a i szukając wśród ogłoszeń należy być szybkim, ponieważ auto - dzięki nieznacznym zmianom - wciąż obecne na rynku, cieszy się sporym powodzeniem.
Leciwą dwieściepiątkę zastąpiono modelem 206 w 1998 roku, krótko przed debiutem długo wyczekiwanej Škody Fabii. Te dwa samochody rywalizują właściwie do dziś, chociaż nie sposób wysnuć takiego wniosku na podstawie statystyk sprzedaży. Fabie znajdują właścicieli w dziesiątkach tysięcy egzemplarzy, a mały Peugeot w tym samym segmencie (aczkolwiek jeden z najlepiej sprzedających się pojazdów importowanych) notuje wynik zaledwie kilku tysięcy rocznie. Na podstawie tego porównania widać niełatwe życie konkurentów Fabii.
Model 206 zajął w programie produkcyjnym miejsce pomiędzy najmniejszym modelem 106, a ówczesnym reprezentantem klasy niższej-średniej Peugeotem 307. Maska z charakterystycznymi trójkątnymi reflektorami i wielkim lwem pośrodku była w małym modelu na nowo wystylizowana, sportowego wyrazu dodał zderzak lakierowany w kolorze nadwozia ze sporym, szeroko rozciągniętym wlotem powietrza do chłodnicy. Jako typowy, francuski samochód do miasta, także 206 nie obejdzie się bez czarnych pasów i listew ochronnych na wyeksponowanym obwodzie całego nadwozia. Sylwetka boczna zdradza doskonałe wykorzystanie przestrzeni. Szyba przednia zaczyna się niezwykle blisko przodu, charakteryzuje się niebywale dużą powierzchnią i kątem pochylenia, także załoga wewnątrz auta ma poczucie przestrzeni niczym w mikro-MPV. Dziedzictwem po poprzedniku można nazwać trzeci trójkątny słupek, który oczywiście polepsza sztywność konstrukcji, ale w praktyce ogranicza widoczność z wnętrza do tyłu. Linia szyb bocznych nie zmienia się, niezależnie od wersji hatchbacka. Wariant trzydrzwiowy ma szersze drzwi boczne, tak aby ułatwić zajmowanie miejsc na tylnej kanapie. Seksowny tył 206 oczarował nie tylko kierowców płci brzydkiej, ale przede wszystkim zmotoryzowane panie. Zachodzące na boki światła tylne są charakterystycznym elementem stylistycznym, ale głównym zadaniem odblaskowej powierzchni jest zwiększenie widoczności pojazdu podczas mgły. Oryginalne jest światło przeciwmgielne umieszczone pośrodku tylnego zderzaka. Znacznie pochylona szyba tylna dopełnia dobrego wrażenia całości, ale niestety ogranicza pasażerów z tyłu. Po otwarciu klapy mamy do zagospodarowania 245 litrów standardowej przestrzeni bagażowej, zwiększającej się po złożeniu tylnych siedzeń do niemal całego 1 m3.
Klasyczna paleta małych jednostek napędowych koncernu PSA miała okazję udowodnić swe zalety także w modelu 206. 16-zaworowa głowica do niedawna była zastrzeżona w tej klasie tylko dla mocnych, sportowych wersji, znacznie częściej spotykało się dwuzaworowe silniki 1.1 lub 1.4 l. I podstawowa 60-konna jednostka napędowa jest zupełnie wystarczająca do jazdy miejskiej i okołomiejskiej. Ważącą niecałą tonę 206 rozpędza do setki w 15,2 s, co jest wynikiem, o którym Fabia z bazowym silnikiem (1.4, 60 KM) może jedynie pomarzyć. 1.1 przy ostrożnej jeździe zaskoczy niskim zużyciem paliwa na poziomie ok 6 litrów. Kolejnym silnikiem będzie mocniejszy 1.4 (75 KM), z którym Peugeot przyspiesza od 0-100 km/h w 13,2 s, a zapotrzebowanie na paliwo będzie oscylować w granicach nieco ponad 7 l/100 km (jak w naszym teście). Silniejsze jednostki 1.6 (90 KM), 2.0 16 V (135 KM) lub nowsze 1.4 16V (88 KM) i 1.6 16V (109 KM) spotyka się oczywiście znacznie rzadziej. Topową odmianą pośród szybkich Peugeotów 206 jest model RC, napędzany silnikiem 2.0 16 V (177 KM). Istotne dla małego Peugeota są silniki wysokoprężne. Przecież 33% wszystkich dwieścieszóstek sprzedanych w 2002 r. i 36% rok później było napędzanych dieslem. To wartości ponadprzeciętne w segmencie małych pojazdów. Sporą zasługę w wysokim udziale diesli miał najpierw wpływ atmosferyczny silnik 1.9 (69 KM) do spółki z ulubionym 2.0 HDi (90 KM), który z powodzeniem napędza wiele większych i cięższych modeli koncernu PSA. Uczynił on z lekkiej 206 "wysokoprężnego dzikusa" (0-100 km/h w 12 s), a mimo to potrafił jeździć oszczędnie (poza miastem 5 l/100 km, w mieście ok. 7 l/100 km). Dopiero od 2002 r. w ofercie znalazł się małolitrażowy diesel Common-Rail 1.4 HDi (68 KM), który szczyci się mianem najoszczędniejszego w klasie. Deklarowane zużycie paliwa 4,3 l /100 km nie jest możliwe do uzyskania w praktyce, nam w warunkach jazdy miejskiej udało się osiągnąć wynik 5,7 l oleju napędowego.
Słabym punktem, krytykowanym nie tylko przez dziennikarzy motoryzacyjnych, ale przez wielu użytkowników jest skrzynia biegów o długich drogach prowadzenia lewarka, "gumowej" pracy (większe luzy) i hałasem przy zmianie przełożeń. Z kolei pozbawionym podstępności własnościom jezdnym tego wielkoseryjnie produkowanego samochodu należy się pochwała.
Wnętrze małego samochodu oferuje dość miejsca pasażerom siedzącym z przodu, przyczyną problemów z zajęciem optymalnej pozycji za kierownicą może być kierownica regulowana tylko na wysokość. Z tyłu z miejscem jest nieco gorzej, wyżsi pasażerowie będą ograniczeni opadającą linią dachu. Problem ten nie występuje w przypadku niewielkiego kombi 206 SW, sprzedawanego od września 2002 r., ale prawdopodobieństwo spotkania go w komisie oceniamy na raczej małe. Obok Fabii jest jedną z niewielu (a przy tym bardziej elegancką) alternatywą na rynku małych kombi. Sportowo skrojony garnitur w wersji SW nabrał jednak praktyczności, za drugim rzędem siedzeń znajduje się 313-litrowy bagażnik, którego pojemność można zwiększyć do 1136 l.
W 2003 r. dwieścieszóstka przeszła niewielka modernizację. Na pierwszy rzut oka zmodyfikowaną 206 łatwo poznać po przezroczystych kloszach lamp przednich, nowym ukształtowaniu przedniego zderzaka i kratki chłodnicy (dla wersji Premium i sportowych dodatkowo z chromowaną listwą), następnie bardziej sportowym zderzaku tylnym (we wszystkich wersjach lakierowanych w kolorze nadwozia). Już w bazowej wersji Contact klamki drzwi są polakierowane na kolor karoserii, nowe są lampy tylne i chromowane logo lwa Peugeota, który dominuje z tyłu pojazdu. Interesującym ożywieniem wnętrza jest możliwość wyboru spośród 3 pakietów kolorystycznych (czerwono-czarny, niebiesko-szary i szaro-czarny), również dostępnych już w podstawowej wersji wyposażenia Contact.
Małego Peugeota należy pochwalić za doskonały poziom bezpieczeństwa pasywnego. W teście Euro NCAP już w 2000 r. Peugeot 206 otrzymał cztery gwiazdki. Model ten jest niewielkim pojazdem, który oferuje kompleksową ochroną dla dorosłych pasażerów. Karoseria po zderzeniu czołowym zachowała dostateczną przestrzeń przeżycia, drzwi kierowcy były tylko minimalnie uszkodzone. Nawet samochód bez bocznych poduszek powietrznych jest bardzo odporny na zderzenia boczne, ryzyko urazów jest minimalne.
W dotychczasowym życiu modelu 206 nie wystąpiły jeszcze wszystkie usterki, typowe dla starszych samochodów, ale spore ilości wyprodukowanych dotąd egzemplarzy i ich popularność są dobrym sprawdzianem jakości. Podczas kontroli stanu technicznego w Niemczech wspólne problemy występowały raczej rzadko. Przyczyną najczęstszych zmartwień właścicieli Peugeotów 206 są nierównomiernie działające hamulce tylne i ich korozja, defekty reflektorów przednich, ale źródłem przedłużających się kłopotów jest skrzynia biegów. ADAC odnotowuje częste usterki jednostek sterujących silników benzynowych (krytyczne są roczniki 1999 i 2000). W statystykach TÜV znajdziemy Peugeota na razie w 4 kategoriach wiekowych, w tej najmłodszej uplasował się na 70 miejscu, czyli poniżej średniej z odsetkiem awaryjności w 6,1% samochodów. Peugeot 206 znajduje się w towarzystwie Audi A6 i Mercedesa A, tak więc nie jest to żaden wstyd, biorąc pod uwagę cenę tego samochodu.
Plusy:
.nowoczesny wygląd zewnętrzny i wewnętrzny.komfortowe resorowanie, także przy pełnym obciążeniu.dobre własności jezdne, precyzyjny układ kierowniczy.sztywna karoseria.szeroka oferta silników, oszczędne diesle HDi
Minusy:
.mała pojemność bagażnika.mało miejsca nad głowami pasażerów tylnych siedzeń.przeciętna jakość montażu, tworzywa niezbyt wysokiej jakości.niewygodna regulacja położenia oparć foteli, niedostateczne trzymanie boczne.kiepska widoczność na wprost (szerokie słupki A) i do tyłu (szerokie słupki C)
Najczęściej spotykane usterki:
.usterki skrzyń biegów.problemy z jednostkami sterującymi silników (roczniki 1999 i 2000), immobilizerami.wycieki oleju z przekładni/silników.nierównomierne działanie tylnych hamulców Piotr Tekiela