Wśród 31 fotografów dziewięciu było autorami dwóch edycji: Harri Peccinotti (1968 i 1969), Brian Duffy (1965 i 1973), Francis Giacobetti (1970 i 1971), Clive Arrowsmith (1991 i 1992), Herb Ritts (1994 i 1999), Richard Avedon (1995 i 1997), Peter Lindbergh (1996 i 2002), Bruce Weber (1998 i 2003), Patrick Demarchelier (2005 i 2008). Cztery kobiety znlazły się w gronie twórców Pirelli Cal: Francuzka Sarah Moon (1972), Amerykanki Joyce Tennyson (1989), Annie Leibovitz (2000) i Inez (2007, w duecie Inez i Vinoodh). Co do lokalizacji, sesje do 17 Kalendarzy odbyły się w Europie (6 w Wielkiej Brytanii, 6 we Francji, 3 w Hiszpanii, 2 we Włoszech), 10 w Stanach Zjednoczonych, 4 na Karaibach, 5 w Afryce, 3 w Brazylii i 1 w Chinach. Powstało 25 wydań kolorowych, dziewięć czarno-białych (1990, 1996, 1998, 1999, 2000, 2005, 2007, 2011, 2012) i sześć mieszanych (1997, 2001, 2002, 2003, 2006, 2009).
Artykuły i książki
Jak każdy "kultowy" przedmiot i zjawisko sukcesu wydawniczego, Kalendarz dał początek tysiącom artykułów prasowych, fotoreportaży i filmów "zza kulis" oraz setkom godzin programów telewizyjnych i wywiadów z fotografami, dyrektorami artystycznymi i modelkami, nie mówiąc już o dziesiątkach monografii antologii i płyt. Wiele z tych książek stało się również trudnymi do znalezienia przedmiotami kolekcjonerskimi. Wśród najbardziej popularnych jest "The Complete Pirelli Calendar Book", wydana w 1975 r. przez Pan Books (z przedmową Davida Nivena) i kolejne wydania ('88, '89 i '93), "The Pirelli Calendar Album" opublikowane przez Pavillon Books pod redakcją pierwszego dyrektora artystycznego Kalendarza, Dereka Forsytha.
We Włoszech bogata bibliografia dotycząca Pirelli Cal obejmuje wiele książek wydawnictwa Rizzoli, wśród których należy wymienić pełną kolekcję opublikowaną w 1997 i 1998 r. z tekstami Italo Zannier i Guido Vergani, "The Cal dagli anni Sessanta al Duemila" z tekstem Laury Laurenzi i nowszy "40 Pirelli Cal" opublikowany w 2004 r. z przedmową Francesco Negri Arnoldi. Wśród wielu innych wydawnictw wyróżnia się kolekcja pięciu tomów dołączonych do Corriere della Sera na koniec 2006 r. Kompletny zbiór, "The Pirelli Calendar 1964-2007", z tekstami Edmondo Berselli i Francesco Negri Arnoldi, został wydany przez Mondadori w 2007 r., później doczekał się wielu wersji zagranicznych, jak i niektóre z poprzednich książek.
Wystawy i wydarzenia
W wielu krajach Kalendarz Pirelli również był przedmiotem wystaw, wydarzeń, prezentacji dla publiczności i wykładów na uniwersyteckich kursach fotografii, grafiki i projektowania. Od dłuższego czasu w Muzeum Wiktorii i Alberta poświęcono miejsce na najbardziej znane scenografie i kostiumy "The Cal"™. Najważniejsza wystawa retrospektywna, zaaranżowana przez architekta Gae Aulenti, zainaugurowana w lutym 1997 r. w Wenecji (Palazzo Grassi), była prezentowana kolejno w Mediolanie (Palazzo Reale) i Genui (Palazzo Ducale).
Stamtąd wystawa ruszyła w podróż po trzech kontynentach, zatrzymując się w Monte Carlo (Casino), Brukseli (Musées Royaux d'Art et d'Histoire) i Paryżu (Carrousel du Louvre, grudzień 1998), Buenos Aires (Palais de Glace), San Paolo w Brazylii (MASP) i Tokio (2001), w Moskwie (Mali Manage, 2005) i Berlinie (Berlinische Galerie, 2006). W Galerii Tony Shafrazi (10 lutego 2005 r.) w Nowym Jorku oraz w Muzeum Guggenheima (27 kwietnia 2007 r.) odbyły się wieczorne wydarzenia poświęcone wystawie, a na prezentacji dokumentu o kalendarzu Pirelli wyprodukowanego przez Dominique Miceli dla Paris Premiere, odbyła się wieczorna gala w Petit Palais w Paryżu (październik 2010 r.). Od 2006 roku, Pirelli co roku organizuje wystawę zdjęć z bieżącego kalendarza w Domu Fotografii w Moskwie. Wreszcie fotografie z Kalendarza Pirelli często "goszczą" na indywidualnych wystawach fotografów, którzy tworzyli Kalendarz w poprzednich latach.
Aukcje kolekcjonerskie i charytatywne
Choć Kalendarz nigdy nie był sprzedawany przez Pirelli, otworzył kwitnący rynek wymiany i sprzedaży wśród kolekcjonerów i pasjonatów, na którym ceny osiągają nawet dziesiątki tysięcy euro, w zależności od roku (i fotografa), jak również stanu zachowania. Przez lata Sunday Times okresowo publikował "giełdę" dla "The Cal"™, na której notowane były najrzadsze edycje.
Od czasu do czasu Pirelli z powodzeniem oferuje kopie "The Cal"™ na poczet aukcji charytatywnych. W 1975 r. kompletna seria "The Cal"™ od pierwszej dekady, wystawiona na aukcji po raz pierwszy przez Dom Aukcyjny Christies w Londynie, została sprzedana za 2000 funtów, przekraczając cenę obrazu Andy'ego Warhola sprzedawanego na tej samej aukcji.
Od tego czasu Pirelli Cal pomógł sfinansować liczne społeczne inicjatywy poprzez aukcje i kopie Cal jako nagrody w charytatywnych zbiórkach funduszy.
50 lat
Aby uczcić tę przełomową rocznicę, Pirelli zdecydowało się nie produkować kalendarza na rok 2014. Zamiast tego wydało niepublikowany dotąd Kalendarz Pirelli 1986 stworzony przez Helmuta Newtona, który do tej pory trzymany był w archiwach. Długa praca rekonstrukcyjna przeprowadzona przez Frundację Pirelli umożliwiła zrealizowanie tego projektu.
Prawie 30 lat później kalendarz, wykorzystując szczęśliwy zbieg okoliczności, że lata 1986 i 2014 dzielą ten sam układ dni, ujrzy światło dzienne jako element obchodów rocznicowych.