Jaguar XJ-S to ekskluzywny samochód osobowy typu GT produkowany przez brytyjską markę. Auto zadebiutowało w 1975 roku i miało być następcą legendarnego modelu E-Type. Mimo iż auto było atrakcyjnie stylistycznie, miało lepszy współczynnik oporu powietrza i bardziej nowoczesne rozwiązania techniczne, wiele brakowało mu do legendarnego E-Type, nie tylko pod względem stylistycznym, lecz także dlatego, iż zapisał się na kartach historii motoryzacyjnej jako dosyć kapryśny i zawodny samochód.
Eleganckie coupe bazowało na limuzynie XJ. Na niekorzyść XJ-S zapisał się również fakt, iż jego debiut zbiegł się z początkiem kryzysu paliwowego, co nie sprzyjało sprzedaży pojazdom z dużym silnikiem, którym był GT Jaguara. 2-drzwiowe coupe charakteryzowało się elipsowatymi reflektorami, długą maską z przetłoczeniami od reflektorów tylną częścią dachu w kształcie wydmy parabolicznej. Do napędu służył 5,3-litrowy silnik V12 generujący 289 KM, którego moc kierowana była na tylne koła za pomoc 3-biegowej skrzyni automatycznej lub 4-stopniowej manualnej, jednak ta druga była oferowana bardzo krótko i powstało nieco ponad 350 egzemplarzy w takiej konfiguracji.
Gdy na początku lat 80. produkcja XJ-S'a kulała, rozważano opcję, chociażby tymczasowego, przerwania produkcji modelu. Jednak nowy szef zadecydował o delikatnym liftingu, rozpoczęciu prac nad projektem cabrio oraz o wprowadzeniu mniejszych, bardziej oszczędnych jednostek. Oprócz tego, że dotychczasowa V12-ka zyskała dodatkowe 6 KM (w USA silnik miał 263 KM), Jaguar zadbał także o lepsze wykończenie detali i kilka gadżeciarskich dodatków. W 1983 roku do oferty wszedł nowy, rzędowy silnik 6-cylindrowy, który w zależności od rynku i roku produkcji rozwijał od 203 do 222 KM. Do wyboru była teraz 4-biegowa skrzynia automatyczna i 5-biegowa przekładnia manualna.
W tym samym roku zaprezentowano model XJ-SC, czyli odmianę targa ze składaną tylną szybą modelu XJ-S. Pełnego cabrio, XJ-S doczekał się dopiero w 1988 roku, a produkcją nadwozia zajmowała się firma Hess & Eisenhardt, jednak całkowita ilość wyprodukowanych egzemplarzy nie jest znana, ze względu na pożar fabryki w którym spłonęła dokumentacja produkcji XJ-S'a cabrio. Ilość powstałych modelu szacuje się na ok. 800-1000 egzemplarzy, choć niektóre źródła podają nawet 2000 aut. W 1983 roku, firma Lyns Motors zajmowała się przebudową XJ-S'a w 3-drzwiowego sportowego shooting brake'a. Przez 5 lat produkcji, powstało ich 67 sztuk.
W 1988 roku zadebiutowała sportowa odmiana XJR-S, która początkowo oprócz sportowych elementów nadwozia, miała ten sam silnik V12 co zwykła wersja, jednak już po krótkim czasie rozpoczęto montaż większej, 6-litrowej V12-ki, która generowała 330 KM. W 1991 roku Jaguar przeprowadził największy facelifting modelu XJ-S. Oprócz zmiany tylnych świateł, deski rozdzielczej wewnątrz oraz kilku detali nadwozia, zmianie uległa także nazwa – pozbyto się myślnika i z XJ-S zrobiono XJS.
Do 1993 roku produkowano jeszcze odmianę XJR-S, jednak po tym roku Jaguar dalej był oferowany z 6-litrową jednostką, jednak wiązało się to z powiększeniem pojemności skokowej 5,3-litrowego silnika, w związku z czym nie był to ten sam silnik co w XJR-S. Nowa jednostka generowała 300 KM. Oprócz tego do oferty dołączyła rzędowa „szóstka” o pojemności 4 litrów i mocy 222 KM (od 1994 roku – 233 KM). Moc kierowana była wciąż na tylne koła, a w zależności od roku produkcji, do wyboru była 3- lub 4-stopniowa przekładnia automatyczna bądź 5-stopniowy „manual”. Produkcja Jaguara XJ-S/XJS zakończyła się w 1996 roku po aż 21 latach.
Pomimo wielu wad, XJ-S/XJS zapisał się w historii marki jako jeden z najchętniej kupowanych Jaguarów z liczbą przekraczającą 100 000 egzemplarzy. Jego następcą został model XK8.