- Sam fakt opuszczania drogi z pierwszeństwem nie wymaga stosowania kierunkowskazów
- Sygnalizowanie zamiaru skrętu na skrzyżowaniu, nawet jeśli poruszamy się cały czas drogą z pierwszeństwem, jest obowiązkowe
- Więcej takich historii znajdziesz na stronie głównej Onet.pl
Typowe błędy popełniane przez kierowców na skrzyżowaniu z tzw. pierwszeństwem łamanym są dwa: pierwsze, gdy na skrzyżowaniu zamierzamy jechać prosto i zamiar ten sygnalizujemy kierunkowskazem; drugi, gdy skręcamy na skrzyżowaniu bez użycia kierunkowskazu; w jednym przypadku błąd może być zupełnie niegroźny, w innym – może doprowadzić do kolizji.
Co to jest "pierwszeństwo łamane"?
"Pierwszeństwem łamanym" umownie nazywamy sytuację, w której droga z pierwszeństwem na skrzyżowaniu skręca, a jej przebieg wynika ze znaków drogowych. Rzeczywisty układ dróg na tego typu skrzyżowaniach jest niemal dowolnie różny, drogi przecinają się pod różnymi kątami, ale ani geometria skrzyżowania, ani układ pierwszeństwa wyrażony znakami nie mają wpływu na obowiązywanie przepisu mówiącego, jak należy korzystać z kierunkowskazów:
Kiedy skręcam, a kiedy jadę prosto?
"Zmiana kierunku jazdy" nie jest tożsama z "podążaniem drogą z pierwszeństwem" albo opuszczaniem drogi z pierwszeństwem. Oznacza to, że jeśli na skrzyżowaniu skręcamy, zamiar ten odpowiednio wcześniej powinniśmy sygnalizować. A także: jeśli jedziemy ewidentnie prosto, nie musimy o tym nikogo informować. Jeśli jedziemy na skrzyżowaniu na wprost, wjeżdżając na nie z drogi głównej, która odbija np. w lewo, włączenie prawego kierunkowskazu jest błędem, który ma różny wpływ na bezpieczeństwo (w zależności od układu dróg): od zerowego do krytycznego.
Inny błąd, nieraz tragiczny w skutkach, to nieużywanie kierunkowskazu, gdy skręcamy, jadąc drogą z pierwszeństwem. A teraz wyobraźmy sobie, że wjeżdżamy na skrzyżowanie drogą podporządkowaną z zamiarem jazdy na wprost, droga główna skręca, przecinając nasz tor jazdy. Z przeciwnego kierunku nadjeżdża samochód, który nie sygnalizuje zamiaru skrętu, bo kierowca uważa, że nie musi, gdyż jedzie drogą główną. Nie sygnalizuje – dla nas oznacza to, że jedzie na wprost i możemy się minąć bezkolizyjnie. Ruszamy, on jednak skręca i... dzwon!
Rada: zmieniając kierunek jazdy na skrzyżowaniu, niezależnie od znaków obrazujących przebieg drogi z pierwszeństwem, używamy kierunkowskazów!
A gdy skręt jest nieoczywisty?
Drogi krzyżujące się na skrzyżowaniu mogą spotykać się pod różnymi kątami, czasem nasza droga rozwidla się tak, że możemy nie mieć pewności, czy skręcamy, czy jednak jedziemy prosto. Jak się zachować? Kluczem jest zdanie Z kodeksu drogowego:
A zatem po pierwsze, postępujemy tak, aby inni kierowcy byli poinformowani o naszych zamiarach możliwie wyraźnie, zwłaszcza jeśli nadjeżdżamy drogą z pierwszeństwem; po drugie, wjeżdżając na skrzyżowanie drogą podporządkowaną, mając wątpliwości, co robi "ten drugi", mamy obowiązek zwolnić albo zatrzymać się.
A gdy oprócz znaków są światła...
Sygnalizacja świetlna na skrzyżowaniu oznakowanym znakami obrazującymi "pierwszeństwo łamane" przesądza o pierwszeństwie przejazdu zgodnie z zasadą:
A zatem, jeśli działa sygnalizacja świetlna, stosujemy się do niej, a nie do znaków określających pierwszeństwo – stoi ona wyżej w hierarchii niż znaki drogowe, które z kolei stoją wyżej niż ogólne zasady ruchu drogowego. Teoretycznie można sobie wyobrazić takie oznakowanie skrzyżowania, które przy działającej sygnalizacji świetlnej staje się zagadką dla większości kierowców, ale w praktyce "trudne" czy też "nielogiczne" oznakowania są rzadko spotykanym błędem inżynieryjnym – mogą przyczyniać się do wypadków.
I jeszcze to:
Wniosek
Jeśli skręcasz, sygnalizuj zamiar wykonania tego manewru. Jedziesz prosto – nie włączaj kierunkowskazu.