Pierwszy samochód o nazwie Voituretta Laurin&Klement Typ A powstał w 1905 roku. Z danych historycznych wynika, że wykonano co najmniej 44 egzemplarze tego modelu. W latach dwudziestych produkowano już w Mlada Boleslav całą gamę samochodów osobowych i ciężarowych. Jednak kryzys gospodarczy spowodował podpisanie w 1925 roku umowy o połączeniu firmy Laurin&Klement ze spółką akcyjną Škoda z Pilzna. W jej historii złotymi zgłoskami zapisał się inż. Emil Škoda, który początkowo kierował firmą, a od 1869 roku został jej właścicielem. Zmarł 8 sierpnia 1900 roku, pozostawiając swoje przedsiębiorstwo w znakomitej kondycji finansowej. Jego nazwisko pozostało także w nazwie.
Nowy partner specjalizował się w produkcji na potrzeby armii. Montaż pierwszych samochodów Škoda 25/100 – Hispano Suiza Typ H6B, na licencji firmy francuskiej, rozpoczęto 10 listopada 1924 roku.
Nad stworzeniem znaku firmowego, którego podstawowy element – indiańska strzała – przetrwał do dziś, dyskutowano w latach 1921-1923. Spośród wielu wersji dokumentujących genezę znaku, najbliższą prawdy jest zapewne ta, która mówi o podróżach Emila Škoda po Ameryce. Jego przewodnikiem był wierny Indianin, którego portret z wizerunkiem profilu Škoda umieścił na ścianie swojego gabinetu. W latach 1915-1920 wykonano metalowe repliki portretu, które następnie umieszczono w pokojach kierowników działów. Kto jednak był autorem pomysłu, aby na tej podstawie stworzyć znak firmowy? Do końca nie wiadomo. Ostatecznie 15 grudnia 1923 roku zostały zarejestrowane dwa znaki towarowe, wykonane na postawie profilu Indianina i strzały, które wkrótce pojawiły się na lokomotywach i samochodach z Pilzna.
Od połowy 1925 roku także wszystkie samochody wyprodukowane w Mlada Boleslav miały już na masce identyczny znak firmowy. W 1928 roku w nowej hali została wdrożona innowacyjna technologia, której efektem była pierwsza typowa taśma produkcyjna. W 1930 roku w zakładzie Mlada Boleslav wyjeżdżało z niej 25 samochodów dziennie.
Na początku lat trzydziestych powstał w tym mieście projekt małego auta. Była to Škoda 932 – prototyp zdecydowanie wyprzedzający konkurentów, zaprezentowany po raz pierwszy 26 października 1932 roku. Jego konstruktor Karel Hrdlicka zastosował w nim po raz pierwszy w historii czterocylindrowy silnik chłodzony powietrzem, o pojemności skokowej 1498 cm3 i mocy 30 KM. Z cała pewnością Skodę 932 można uznać za przełomowy prototyp taniego wielkoseryjnego samochodu europejskiego, ponieważ dopiero rok później podobny prototyp pod nazwą V 570 przedstawiła Tatra, a dopiero 5 stycznia 1936 roku swojego „Garbusa” zaprezentował Ferdinand Porsche.
Ze względów ekonomicznych w Mlada Boleslav nigdy nie budowano zbyt wielu prototypów. Wśród kierownictwa firmy panowała bowiem opinia, że pieniądze przynoszą jedynie samochody sprzedane. W marcu 1933 roku została zaprezentowana Škoda 430 Standard, napędzana czterocylindrowym silnikiem o pojemności skokowej 995 cm3 i mocy 20 KM. Rok później pokazano jej zmodernizowaną wersję o nazwie Skoda 418-Popular, która stworzyła legendę najmniejszego auta tej marki. Do czasu wybuchu drugiej wojny światowej wszystkie produkowane modele przechodziły systematyczną modernizację nadwozia i jednostek napędowych. Były to kolejno modele: Popular, Rapid, Favorit i Superb.
Pierwszy z dwóch wielkich wspólników – Vaclav Laurin – zmarł 3 grudnia 1930 roku. Jego nagrobek Vaclav Klement ozdobił wizerunkiem motocykla z 1899 roku – tego, dzięki któremu firma L&K na stałe wpisała się w historię motoryzacji. Osiem lat później, 13 sierpnia 1938 roku zmarł Vaclav Klement, który do ostatniej chwili życia pracował społecznie. Swój majątek Klement przekazał na cele charytatywne, chcąc pozostać w pamięci wszystkich, którym pomógł.
W 1934 roku powstał luksusowy model o nazwie Škoda 640 Superb, napędzany sześciocylindrowym silnikiem o pojemności skokowej 2492 cm3 i mocy 55 KM, który umożliwiał rozwijanie maksymalnej prędkości 110 km/h i zużywał 17 l/100 km. Egzemplarz takiego samochodu z miejscem do spania, zamówił jeden z wysokich urzędników firmy Bata. W ciągu dwóch lat Škoda wyprodukowała 201 egz. tego modelu. Każda ówczesna Škoda Superb była bez wątpienia autem ekskluzywnym. W latach 1934-1949 wyprodukowano siedem typów nadwozia, w tym dwa przeznaczone do celów militarnych. Wersje cywilne to tylko 883 egz.
Tuż po wojnie powstał projekt małolitrażowego samochodu czechosłowackiego. Jego realizacji zamierzał się podjąć doświadczony konstruktor z USA, dr Alex Taub. Przedstawił dwa prototypy z napędem na przednią lub tylną oś. Ostatecznie jednak czeskie władze nie dopuściły do realizacji amerykańskich projektów w socjalistycznym państwie, a zdegustowany Taub musiał wrócić do swojej ojczyzny.
W latach pięćdziesiątych kolejnymi produkowanymi modelami były: Škoda 1101, Škoda 1102 i Škoda 1200. Produkowano je w różnych wersjach nadwozia aż do 1956 roku. Jednocześnie w 1951 roku w Mlada Boleslav rozpoczęto montaż Tatry 600, którą dla uczczenia dwuletniego planu gospodarczego nazwano Tatraplan.
Jednocześnie najlepsi czescy inżynierowie pracowali nad stworzeniem kolejnego samochodu dla mas. Jego prototyp pojawił się w 1953 roku pod nazwą Spartak, a także jako Orlik i Rival. Ostatecznie auta trafiło do produkcji pod nazwą Škoda 440. Był to jednak Spartak, który przyczynił się do ustanowienia pierwszego powojennego rekordu produkcji, sięgającego liczby 75 417 egz. Nowocześniejszym wcieleniem stała się Škoda 445 Octavia, produkowana w wersji sedan, kombi i kabriolet Felicia. Octavia była ósmym modelem wprowadzonym do produkcji po wojnie i dlatego przyjęto taką właśnie nazwę. Wyprodukowano 380 262 egz.Następny model to Škoda 1000 MB, który miał już silnik z tyłu. W 1969 roku wraz z modernizacją nadwozia i wnętrza zmieniono jego nazwę na Skoda 100/110, a w wersji sportowej Škoda 110 R. W ciągu ośmiu lat wyprodukowano 1 136 540 egz.
W 1972 roku rozpoczęto testy projektu o nazwie Škoda 760, realizowanego przy współpracy z producentem wschodnioniemieckim z Eisenach. Nadwozie zaprojektował Giorgeto Giugiaro. Sześć pierwszych prototypów z silnikiem 1100 cm3 oraz przednim i tylnym napędem zmontowano w Vrchlabi. W ciągu kilku następnych lat testowano różne jednostki napędowe o pojemności skokowej od 1100 do 1700 cm3. W sumie wykonano 130 prototypów. Auto miało być produkowane w Eisenach i Mlada Boleslav, ale brak finansowego zaangażowania strony niemieckiej sprawił, że ten innowacyjny projekt nie doczekał się realizacji.
W 1983 roku rozpoczęto prace projektowe nad samochodem Škoda Typ 780, któremu pierwotny kształt nadał Jaroslav Kindl, a ostateczną wersję nakreślono w Centro Stile Bertone. W konkursie „Sveta motoru” dla nowego samochodu wybrano nazwę Laura, ale ostatecznie zdecydowano, że będzie to trzeci w historii Favorit. W latach 1988-94 w trzech zakładach powstało 1 063 165 egz.
Ważną chwilą okazało się podpisanie 16 kwietnia 1991 roku umowy o sprzedaży 30 proc. akcji czeskiego przedsiębiorstwa Škoda, niemieckiemu koncernowi Volkswagen. Należące do skarbu państwa przedsiębiorstwo produkowało w tym czasie jeden model samochodu o nazwie Favorit oraz dwa typy jednostek napędowych.
Dzisiaj produkowana jest cała gama modeli: Fabia, Octavia I, Octavia II, Superb, a od ubiegłego roku także i Roomster. Samochody marki Škoda produkowane są w trzech zakładach na terenie Czech oraz montowane poza granicami (Ukraina, Indie, Bośnia, Kazachstan i Chiny).