Takiego muzeum, jakie mają Czesi w Pradze, możemy im tylko zazdrościć

O trzy lata młodszy NW 9 HP „Dreier” z 1901 r. już nieco przypomina automobil, a nie bryczkę. Zresztą ok. 1900 roku pojawiły się też inne konstrukcje, które zrywały z bryczkami, a przypominały samochód (najbardziej znany przykład to Mercedes Simplex).

Muzeum Techniki w Pradze

W Muzeum znajdziemy kilka podobnych modeli z początku XX wieku, np. Gardner-Serpollet H z 1903 r., Laurin & Klement voiturette B z 1906 r., Velox 8/10 HP z 1908 r. oraz Renault AX z 1909 r.

W dziale aut najstarszych koniecznie trzeba zwrócić uwagę na Audi 10/26 HP z 1911 r. – to najstarsze Audi na świecie. Auto ma niesamowitą historię – pierwszy właściciel na początku I wojny światowej rozebrał go na części i schował na strychu swojego domu, gdyż bał się konfiskaty pojazdu na potrzeby wojska. Auto przeleżało na strychu przez 40 lat i dopiero po II wojnie i śmierci właściciela trafiło do Muzeum Techniki i tam zostało zmontowane.

Nie można też przegapić stojącego obok Bugatti 13 z 1910 r. To najstarszy na świecie zachowany pojazd Bugatti. W Muzeum jest od 1947 r.

Samochodów z historią jest w Muzeum znacznie więcej, np. Benz 16/40 HP z 1914 r. Kupił je właściciel zamku Orlik książę Karol Schwarzenberg, podwozie wyprodukowała firma Daimler z Mannheim, a nadwozie zbudowała firma karoseryjna Brozik z Pilzna. W tamtych latach zamawianie karoserii w wyspecjalizowanej firmie było bardzo popularne, auta budowane były na ramie, więc zbudowanie na niej karoserii według specjalnego życzenia właściciela nie sprawiało trudności. Książę nie nacieszył się swoim Benzem długo, zmarł w 1914 r. na dezynterię. Samochód pozostał na zamku Orlik, aż do pojawienia się komunistów po II wojnie światowej. Oczywiście, tak jak zamek, skonfiskowali auto i przekazali do Muzeum Techniki.

Jednym z cenniejszych egzemplarzy jest Tatra 80 z 1935 r. Wyposażona w silnik 6-litrowy, 12-cylindrowy była najdroższym i najbardziej prestiżowym autem w Czechosłowacji. Pojazd z Muzeum to auto pierwszego prezydenta Czechosłowacji (niepodległość odzyskała, podobnie jak Polska w 1918 r.) Tomasza Masaryka. Nadwozie typu landaulet (dach składany nad tylnymi fotelami), silnik o mocy 120 KM, prędkość maksymalna 140 km/h. W latach 30. powstało tylko 26 takich modeli, każdy z nich miał inną karoserię budowaną na indywidualne zamówienie.

Bardzo ciekawym projektem jest mały sportowy samochód Jawa 750 z 1935 r. Wyprodukowana w fabryce broni Zbrojovka na potrzeby wyścigu. Zbudowano sześć egzemplarzy – trzy coupe i trzy roadstery. Auto z silnikiem dwusuwowym o pojemności 750 ccm i mocy 26 KM wygrało wyścig w kategorii pojazdów z silnikiem do 750 ccm.

Wśród aut z drugiej połowy lat 30. warto zwrócić uwagę na bardzo rzadki okaz Pragi – Lady z 1938 r. Powstały tylko dwa egzemplarze z przeznaczeniem na wystawę samochodową planowaną na jesień 1938 r. Niestety, wystawa nie odbyła się, gdyż wcześniej Niemcy zajęli Czechy.

Wśród eksponatów jest też Mercedes 540 K niemieckiego ministra na Czechy i Morawy obergruppenfuhrera Karla Hermana Frenha. Po zamachu na Reinharda Heydricha auto opancerzono i z kabrio przerobiono na coupe.

Jednym z dziwniejszych eksponatów jest luksusowy Mercedes 770 z 1938 r., którego po wojnie używały komunistyczne władze do celów reprezentacyjnych. Pojazd w 1952 r. został przebudowany tak, aby w niczym nie przypominał Mercedesa.

Zwiedzając Muzeum Techniki w Pradze koniecznie trzeba wejść na pięterko (koniec hali, przy wielkiej lokomotywie), aby podziwiać cztery auta sportowe, a wśród nich prawdziwą perełkę – Mercedesa W 154 z 1938 r. którym jeździł Rudolf Caracciola. Ta srebrna strzała ma silnik 2962 ccm o mocy 484 KM i osiągała prędkość maksymalną 315 km/h.

Druga perełka to Bugatti 51 z 1931 r. z silnikiem 2262 ccm o mocy 180 KM, osiągające prędkość 220 km/h.

Dwa pozostałe auta to konstrukcje czeskie – Wikow 7/28 Sport z 1929 r. oraz NW 12 HP „Rennzweier” z 1900 r.