We wtorek w Rzymie zarząd koncernu Fiat i trzy główne centrale związkowe – FIM, ULIM Fismic i UGL, podpisały istotne porozumienie. Jednak przeciwna jest wciąż centrala FIOM, do której należy 17 proc. załogi Pamigliano d’Arco. Ostatecznie zatwierdzenie porozumienia uzależnione jest od referendum, w którym mają wziąć udział wszyscy zatrudnieni w tym zakładzie.
W restrukturyzację i rozbudowę zakładu Fiat zobowiązał się zainwestować 700 mln euro. Za to jednak żąda reorganizacji pracy, zabezpieczeń zmniejszających do minimum absencję pracowników oraz zaostrzenia warunków ogłaszania strajków.
Trwające od wielu miesięcy perturbacje Fiata w rozmowach z przedstawicielami załogi wciąż opóźniają rozpoczęcie prac związanych z wdrożeniem produkcji nowej generacji Fiata Panda. Załoga nie przyjęła proponowanych ustępstw i nie zgodziła się na obniżenie płac w celu zachowania miejsc pracy. Warunkiem lokalizacji produkcji nowego modelu we Włoszech było osiągniecie kosztów wytwarzania zbliżonych do polskich.
Rząd włoski walczy o utrzymanie miejsc pracy, a Fiat o tanią produkcję. W Tychach produkowano dotychczas Pandę najwyższej jakości, a przy tym zakład ten słynął z najlepszej wydajności ze wszystkich europejskich fabryk włoskiego koncernu. Trudno przewidzieć jakie będą wyniki referendum załogi Pamigliano d’Arco, chociaż nie należy wykluczyć cudu. Stanie się on wtedy, gdy na dobre zdenerwuje się szef Fiata Sergio Marchionnie. To jest szansa dla tyskiej fabryki, która wciąż jest gotowa na podjęcie kolejnego wielkiego zadania.
Polacy będą z niecierpliwością czekać na referendum w Pamigliano d’Arco, bo negatywny wynik może spowodować radykalne decyzje niecierpliwego i porywczego szefa Fiata.
