Chrysler Sebring

Chrysler Sebring był początkowo sportowym, później bardziej „zwykłym” samochodem klasy średniej. Jego debiut miał miejsce w 1995 roku, jako następca dla LeBarona coupe, jednak Chrysler zrobił ówcześnie coś, co nawet dziś trudno jest zrozumieć.

Początkowo w 1995 roku na rynek wypuszczono Sebringa, który był 2-drzwiowym coupe, spokrewnionym z Dodgem Avengerem z racji Joint Venture GM z Mitsubishi, dlatego też Sebring coupe był dalekim krewnym Mitsubishi Eclipse. Pod maaską pracowały silniki 2.0 R4/141 KM oraz V6 2.5/156 KM (moc podniesiona do 165 KM w 1996 r.). W 1997 roku przeprowadzono drobny facelifting, którego główną zmianą była nowa atrapa chłodnicy. Jednak co do absurdu – w 1996 roku Chrysler wprowadza na rynek model… Sebring. Tyle że w odmianie cabrio. Co ciekawe, auta nie były ze sobą w ogóle powiązane technicznie, nawet miały inne płyty podłogowe (Sebring cabrio bazował na płycie modelu Cirrus). U niego do wyboru były silniki R4 2.4/152 KM oraz V6 2.5/165 KM. Za to oba modele miały napęd na przednie koła i do wyboru 4-biegową skrzynię automatyczną oraz 5-biegową skrzynię ręczną.

Dopiero w 2000 roku, kiedy pojawiła się II generacja Sebringa (JR), modele zostały scalone. Auto dostępne było teraz jako cabrio, sedan oraz coupe, z tymże ten ostatni wyraźnie różnił się stylistycznie od pozostałej dwójki, oraz był wyposażany w 2,4-litrowy silnik R4 o mocy 150 KM oraz niedostępny w sedanie oraz cabrio – 3-litrową V6-tkę od Mitsubishi o mocy 203 KM.

Sedan miał być następcą dla Chryslera Cirrusa, i bliźniaczym modele Dodge’a Stratua. W 2004 roku przeprowadzono lifting, który skupił się głównie na pasie przednim pojazdu. Pod maską w modelach eksportowych znalazła się 141-konna jednostka 2.0. Oprócz tego dostępne były także silniki 2.4/152 KM oraz V6 2.7/203 KM.

W 2006 roku pojawiła się III generacja Chryslera Sebring (JS). Auto powstało na płycie podłogowej opracowanej wspólnie z Mitsubishi (GS platform). Chrysler oferował Sebringa już tylko jako sedana oraz cabriolet. Stylistycznie auto zmieniło się diametralnie – mimo iż rozmiarowo auto niewiele się różniło, smukłość poprzedniej odsłony została zatracona. Jednocześnie wychodząc naprzeciw europejskim oczekiwaniom, Chrysler zapożyczył turbodiesla od Volksawgena (140-konne 2.0) i oferował go na Starym Kontynencie. Oprócz tego dostępne były także silniki 4-cylindrowe (2.0/156 KM, 2.4 175 KM) oraz 6-cylindrowe w układzie V (2.7/192KM oraz 3.5/238 KM).

Napęd przekazywany był na przednie koła za pośrednictwem 4-, 5- lub 6-biegowej skrzyni automatycznej bądź 5- lub 6-stopniowej przekładni ręcznej. W 2010 roku zakończono produkcję Chryslera Sebring, a jego miejsce zajął model 200.