Daewoo Nubira

Daewoo Nubira (J100) to samochód osobowy klasy średniej którego uważano po części jako następcę Espero, a po części – Nexii. Auto pojawiło się na rynku w 1997 roku,(w tym samym roku rozpoczęto montaż Nubiry w żerańskiej fabryce FSO) choć prace nad projektem zaczęły się już 4 lata wcześniej.

Za projekt nadwozia odpowiedzialne było włoskie studio stylistyczne I.DE.A Institute. Początkowo dostępny był jedynie 4-drzwiowy sedan, a później do rodziny dołączyło 5-drzwiowe kombi (Spagon) oraz hatchback (D5). Stylistyka Nubiry nie byłą porywająca ani szczególnie wyróżniająca, jednak wnętrze było bardzo przestronne i porządnie wykonane. Bagażniki miały pojemność 320 (D5), 412 (Spagon) oraz 434 (sedan) litrów.

Do napędu służyły silniki o pojemności 1.6 oraz 2 litrów (druga jednostka pochodziła od Holdena) o mocy kolejno 106 i 133 KM. Na niektórych rynkach dostępna była także 1,5-litrowa jednostka 110-konna. Napęd był przenoszony na przednią oś za pomocą 4-stopniowej skrzyni automatycznej lub 5-biegowej przekładni manualnej.

W 1999 roku dokonano faceliftingu Nubiry (J150) a tym samym uznaje się to za wprowadzenie nowej generacji na rynek. Za zmiany stylistyczne zabrało się znane studio Italdesign. Zmodernizowano w dużej mierze pas przedni oraz tylny a także wnętrze. Oprócz tego z oferty zniknął hatchback, a na niektórych rynkach pojawił się 1,8-litrowy silnik o mocy 122 KM.

W 2002 roku zakończono produkcję Nubry, a rok później pojawił się jej następca – Lacetti (choć na niektórych rynkach wciąż używano nazwy Nubira). W kolejnym roku, ze względu na problemy finansowe Daewoo i jej wykupienie przez GM, Lacetti otrzymało znaczek Chevroleta.