LDV Maxus to samochód dostawczo-osobowy produkowany przez brytyjski koncern motoryzacyjny. Auto pojawiło się w 2004 roku jako następca modelu Convoy i Pilot, jednak ich produkcja trwała jeszcze 2 lata. Co ciekawe, Maxus miał być także następcą znanego w Polsce Daewoo Lublina.
Gdy Daewoo zapatrywał się pod koniec lat 90. na następcę Lublina, nawiązał on współpracę z LDV i wspólnie obie firmy opracowywały projekt nowego dostawczaka. Jednak gdy w 2001 roku Daewoo zbankrutowała a prawa przejął General Motors, projekt LD100 został sprzedany właśnie do LDV, wraz z oprzyrządowaniem koniecznym do produkcji pojazdu. W późniejszym czasie LDV został przejęty przez GAZ, który zamierzał zastąpić swoją już nieco przestarzałą GAZellę właśnie Maxusem. Mimo dużych inwestycji, plany ostatecznie pokrzyżował kryzys gospodarczy w 2008 roku. GAZ musiał przerwać produkcję Maxusa, a dalsze inwestycje zostały zaniechane. Prawa do produkcji zostały w następnym roku przejęty przez chińską firmę Shanghai Automotive Industry.
LDV Maxus, ponieważ musiał zastąpić 2 modele, dostępny był w wielu wariantach – 2 rozstawy kół, różne wysokości dachu, dopuszczalna masa całkowita od 2,8 to 3,5 tony, co dawało ładowność od niespełna 1 to nieco ponad 1,6 tony. Maksymalna objętość wynosiła blisko 11,5 m3, a duże odsuwane boczne drzwi pozwalały na bezproblemowe załadowanie europalety. Maxus dostępny był jako furgon, samochód skrzyniowy zabudowany lub otwarty z pojedynczą lub podwójną kabiną, podwozie do zabudowy oraz 10-, 12-, 15- lub 17-osobowy minibus. W Wielkiej Brytanii, szczególnie często można spotkać Maxusa w roli samochodu pocztowego.
Do napędu służył 2,5-litrowy turbodiesel VM generujący 95 lub 120 KM. Od 2006 roku, 120-konna wersja zyskała dodatkowe 10 KM. W 2008 roku zakończono produkcję LDV Maxusa.