Audi Quattro (Ur-quattro) było pionierem w wprowadzeniu innowacyjnego napędu na 4 koła do aut osobowych. Na zawsze zmieniła historię motoryzacji, nie tylko części cywilnej, ale przede wszystkim także rajdowej. Legendarne Quattro miało swoje początki w II połowie lat 70. Podczas testów w Skandynawii, Jörg Bensinger zauważył, iż asystujący i zdecydowanie wolniejszy, ale posiadający napęd na 4 koła VW Iltis lepiej radził sobie w zimowych warunkach, niż zdecydowanie mocniejsze i bardziej dopracowane Audi 200. Gdy wrócił, podzielił się swoimi spostrzeżeniami m.in. z Ferdynandem Piechem i powstał pomysł aby do aut osobowego zaadaptować napęd na 4 koła.
Jako bazę wzięto Audi 80. Już po roku zorganizowano pierwsze jazdy testowe po śniegu, podczas których prototypowy pojazd radził sobie znakomicie mimo…opon letnich. Podczas wszelakich prób, auto deklasowało auta z napędem zarówno na przednie jak i na tylne koła, wyposażone w zimowe opony. W ten sposób, w 1980 roku, światło dzienne ujrzało Audi Quattro. Nadwozie bazowało na modelu Coupe (czyli 80-tki w wersji coupe), jednak zastosowano szereg zmian – zmienione zostały zderzaki, osłony progów a nadkola wyraźnie poszerzono. Auto otrzymało stały napęd na 4 koła, który początkowo wyposażony był w niezależne blokady centralnego i tylnego mechanizmu różnicowego. Od ’82 do ’87 roku było możliwe załączenie obu, lub tylko tylnego mechanizmu.
Z kolei po 1987 roku, Audi oferowało centralny mechanizm różnicowy typu TorSen. Nie trzeba było długo czekać na wersje rajdowe. Audi Quattro debiutowało już w 1981 roku i deklasowało rywali. Dowodem motto Audi „Vorsprung durch Technik – przewaga dzięki technice” może być fakt, iż na pierwszym odcinku specjalnym w 1981 roku w Rajdowych Mistrzostwach Świata, Audi wyprzedziło swoich rywali o… blisko 6 minut! W 1983 roku powstała skrócona wersja – Audi Sport Quattro. Powstała ona w liczbie 220 egzemplarzy na potrzeby homologacyjne legendarnej rajdowej grupy B. Co ciekawe, auto było ówcześnie horrendalnie drogie – kosztowało dwukrotnie więcej niż Porsche 911 Turbo. Uliczna wersja dysponowała mocą 306 KM (2.1 20v Turbo), natomiast rajdowe odmiany rozwijały już 450 oraz 530 KM.
Jak na ironię, w momencie gdy Audi wystawiło swój pojazd w grupie B, niektórzy rywale również skonstruowały auta o olbrzymiej mocy i napędem na 4 koła, a dodatkowo umieszczali silniki centralnie. Audi broniło się przed tym rozwiązaniem, mówiąc iż „auto które wygrywa rajdy musi być dostępne również w salonie”. Przez upartość Audi, Sport Quattro bardzo ciężko się prowadziło. Wracając jednak do Audi Quattro. W 1982 roku dokonano pierwszych zmian – podwójne prostokątne reflektory zastąpiono zespolonymi światłami. Oprócz tego wprowadzono cyfrowe, zamiast analogowych wskaźników. 2 lata później zmieniono atrapę chłodnicy, deskę rozdzielczą oraz tylne światła.
Początkowo do napędu ważącego niespełna 1400 kg auta służył 5-cylindrowy silnik 2.1 z turbosprężarką, który generował 200 KM (występował on również w wersji 162-konnej). Zapewniało mu to osiągi na poziomie 7,1 sekundy do „setki” oraz 222 km/h prędkości maksymalnej. W 1987 roku pojemność zwiększono do 2,2 litra, a 2 lata później zastosowano 20-zaworową głowicę, dzięki czemu moc wzrosła do 220 KM. Osiągi poprawiły się do poziomu 6,3 sekundy do 100 km/h i Vmax 230 km/h. Audi Quattro dostępne było jedynie z 5-biegową przekładnią ręczną. Po wprowadzeniu Audi Quattro, w 1983 roku powstało quattro GmbH, które miało zajmować się udoskonalaniem i przygotowywaniem sportowych odmian zwykłych wersji (w 2016 roku przemianowano je na Audi Sport GmbH).
Audi zaczęło wprowadzać napęd quattro do innych swoich modeli, co przynosiło im coraz więcej klientów. Do końca 2016 roku, Audi sprzedało w sumie 8 mln aut na całym świecie z napędem quattro. Przez lata modernizowano oraz zmieniano rozwiązania konstrukcyjne napędu, jednak legenda nazwy do dziś działa na wyobraźnię. Ostatecznie produkcję Audi Quattro zakończono w 1991 roku, a jego następcą został model S2. Był to jeden z pierwszych, seryjnie produkowanych samochodów ze stałym napędem na 4 koła.