Chevrolet Lumina

Chevrolet Lumina był samochodem osobowym klasy średniej produkowanym przez koncern General Motors. Pojazd zastąpił w ofercie marki modele Celebrity oraz Monte Carlo, a pojawił się w w roku modelowym 1990. Rok wcześniej zadebiutował jako oficjalny model Chevroleta w wyścigach NASCAR.

Chevrolet Lumina występowała jako 4-drzwiowy sedan, 2-drzwiowe coupe, a także jako minivan pod nazwą Lumina APV, która z czasem została przemianowana na model Venture. Konstrukcyjnie auto opierało się na płycie podłogowej W-platform, z której korzystał też m.in. Buick Regal czy Pontiac Grand Prix. Głównym zarzutem przeciwko Luminie, był fakt iż pojawiła się ona na rynku dosyć późno w stosunku do jej konkurenta – Forda Taurus, który był w sprzedaży już od 4 lat.

Pod maską stosowano silniki R4 (2.2/110 KM, 2.5/86 KM) oraz V6 (3.1/122 KM). Topowym modelem była Lumina Z34, która pojawiła się w 1991 roku. Poza jednostką napędową (3.4 V6 o mocy 203 KM), auto wyróżniało się innymi zderzakami, maską, atrapą chłodnicy, niewielki spojlerem, a także kierownicą i fotelami. Oprócz tego pojazd otrzymał system ABS wszystkich kół oraz zmieniony układ wydechowy. Za dopłatą dostępny był system audio oraz automatyczna skrzynia biegów – w standardzie występował 5-biegowy „manual”. Wszystkie Luminy miały napęd na przednią oś, a w „zwykłych” do wyboru był 3- oraz 4-stopniowy automat oraz wspomniana skrzynia ręczna.

W 1995 roku do sprzedaży trafiła II generacja Chevroleta Luminy. Auto mimo iż dalej wykorzystywało tę samą płytę podłogową co poprzednik, nadwozie uległo powiększeniu. Poza tym, karoseria straciła swoje kanciaste kształty, na rzecz modnych krągłości. Wnętrze również przeszło metamorfozę i oferowało więcej miejsca dla pasażerów. Z racji iż minivan sprzedawany był już jako Venture, a coupe powróciło do nazwy Monte Carlo, Lumina występowała już tylko jako 4-drzwiowy sedan.

Całkowicie zrezygnowano z silników 4-cylindrowych na rzecz V6-tek. Podstawowa jednostka miała pojemność 3.1 litra i generowała 162 KM. Opcjonalna jednostka 3.4 o mocy 200 KM miała być następcą dla Z34 – miała delikatnie zmienione zderzaki, a także bogatsze wyposażenie i obrotomierz. W 1998 roku zastąpiła go 3,8-litrowa jednostka. Napęd na przód pozostał niezmieniony, wyboru wśród skrzyni biegów nie było – dostępny był 4-stopniowy „automat”.

W 2001 roku zakończono produkcję Chevroleta Luminy, a jego następcą został model Impala. Jednak od 1998 roku, na rynku południowoafrykańskim oraz w południowo-wschodniej Azji sprzedawany był Chevrolet Lumina jako bliźniaczy model Holdena Monaro/Commodore. W ofercie były silniki 3.6 V6 (235 lub 255 KM) oraz 6. V8 (349 dla automatycznej 362 KM dla manualnej skrzyni biegów). Moc kierowana była na tylne koła za pośrednictwem 6-biegowej skrzyni manualnej lub 4- bądź 6-stopniowej przekładni automatycznej. Jego produkcja zakończyła się w 2013 roku.