Honda Integra

Honda Integra to kompaktowy samochód osobowy produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny. Auto zadebiutowało w 1985 roku i początkowo dostępne było jedynie jako 3-drzwiowy hatchback. Po kilku miesiącach do oferty dołączyła odmiana 5-drzwiowa, a w następnym roku – 4-drzwiowy sedan. Honda Integra powstała przy współpracy z brytyjskim Roverem, a jej bliźniaczym modelem był 416i. Na rynku północnoamerykańskim, pojazd znany był jako Acura Integra.

Konstrukcyjnie pojazd bazuje na kompaktowym Civicu, jednak w porównaniu do niego Integra otrzymała utwardzone zawieszenie, lepsze hamulce (tarcze na wszystkich kołach) oraz szersze ogumienie. Auto wyróżniało się m.in. chowanymi reflektorami, a mimo niemałych rozmiarów, masa Integry wynosiła zaledwie ok. 900 kg, co przekładało się na dobre osiągi i prowadzenie. Pod maską znalazły się benzynowe silniki o pojemności 1.5 (86 KM) oraz 1.6 (113, 118, 120, 125, 130 i 135 KM). Napęd przenoszony był na przednią oś za pomocą 4-biegowej skrzyni automatycznej lub 5-biegowej przekładni manualnej.

W 1989 roku pojawiła się II generacja Integry. Druga odsłona prezentowała się o wiele bardziej atrakcyjnie, sportowo i elegancko od poprzedniej. Charakterystycznymi elementami były wąskie, rozciągnięte reflektory i tylne światła. Ze względu na niskie zapotrzebowanie, zrezygnowano z 5-drzwiowej odmiany, a linia 3-drzwiowego hatchbacka przypominała bardziej stylowe coupe.

Wewnątrz znalazły się kubełkowe fotele zapewniające dobre trzymanie boczne i nadzwyczaj dobre materiały wykańczające. W wersji coupe na tylnej kanapie przewidziano miejsca tylko dla 2 osób, w sedanie – dla 3. Do napędu, w zależności od rynku, służyły benzynowe silniki o pojemności 1.6 i mocy 105 lub 120 (SOHC) oraz 155, 160 lub 170 (DOHC VTEC), 1.7 16V DOHC VTEC generujące 160 KM oraz 1.8 rozwijające początkowo 130, a potem 140 KM. Rodzaj napędu i wybór skrzyń biegów był taki sam, jak w poprzedniku.

W 1993 roku zadebiutowała III generacja Hondy Integry. Dopiero rok później pojawił się w USA jako Acura. Pojazdy przeznaczone na rodzimy i północnoamerykański rynek można było w bardzo łatwy sposób od siebie odróżnić. W pierwszym przypadku, auto miało wąskie i rozciągnięte reflektory, jak to miało miejsce w poprzedniku, natomiast w amerykańskiej – 4 osobne okrągłe światła, po dwa na stronę.

Oprócz tego auta miały także inaczej zamodelowany zderzak przedni. Podobnie jak wcześniej, obok 3-drzwiowego hatchbacka, dostępny był także 4-drzwiowy sedan. W 1998 roku przeprowadzono facelifting, ale tylko modelu na Amerykę Północą. Przeprojektowaniu uległ zderzak przedni i tylny, reflektory powiększono, a tylne światła przemalowano na czerwony kolor. Wtedy też z Kanady zniknął 4-drzwiowy sedan, który został zastąpiony przez Acurę EL.

Pod maską montowano wyłącznie 4-cylindrowe benzyniaki o pojemności 1.6 oraz 1.8 litra. Generowały one kolejno 105 lub 120 oraz 170 lub 180 KM. Topową odmianą była Integra Type R. Jej sercem był 1,8-litrowy silnik 16V DOHC VTEC, który w zależności od rynku generował różne moce. W Japonii pojazd miał 200, w USA 195, a w Europie – 190 KM. Na dwóch ostatnich rynkach Type R występował jedynie jako hatchback, a wersja europejska miała amerykański rodzaj przedniego pasa. Oprócz mocnego silnika, Integra Type R wyróżniała się także obniżonym i utwardzonym zawieszeniem, odelżoną konstrukcją, specjalnymi felgami, dodatkowym ospojlerowaniem, bardziej wydajnymi hamulcami oraz mechanizmem różnicowym TorSen. Auto uchodziło za jeden z najlepiej prowadzących się pojazdów przednionapędowych. W Hondzie Integrze III generacji zachowano rodzaj przeniesienia napędu i wybór skrzyń biegów z poprzednich odmian, jednak w sedanie dostępny był także napęd na 4 koła.

W 2001 roku do produkcji weszła IV generacja Hondy Integry. W porównaniu do poprzedników zaszły tutaj bardzo duże zmiany. Przede wszystkim zaprojektowano nową płytę podłogową, a Integra była produkowana już tylko jako 2-drzwiowe coupe. Z kolei na rynku północnoamerykańskim, zmieniono nazwę modelu na Acura RSX. Krótkie coupe miało sportową stylistykę, jednak wymiary zewnętrzne odbiły się na ciasnym wnętrzu, gdzie na tylnej kanapie dorosłe osoby raczej wygodnej pozycji nie mogli znaleźć.

W 2004 roku dokonano faceliftingu Hondy Integry, który przyniósł nowe światła przednie i tylne, odświeżone wnętrze, utwardzone i obniżone zawieszenie, lepsze hamulce, a oprócz tego zwiększono sztywność nadwozia. Wraz z nową generacją, pod maską montowano nową rodzinę 2-litrowych silników 4-cylindrowych iVTEC. Najsłabsza odmiana miała 160 KM. Wersja Type S generowała początkowo 200, a potem 210 KM, natomiast topowa Type R – 220 KM. Ostatnie 2 warianty łączone były z 6-biegową skrzynią manualną. Poza tym do wyboru był jeszcze 5-biegowy „automat” i skrzynia manualna o tej samej liczbie przełożeń.

W 2006 roku zakończono produkcję Hondy Integry, a jej następca nie został przewidziany.