Hyundai Stellar to kompaktowy samochód osobowy klasy średniej-niższej produkowany przez Hyundai Motor Company. Auto pojawiło się na rynku w 1983 roku jako następca montowanego przez Hyundaia na południowokoreański rynek Forda Cortiny MKIV. 4-drzwiowe nadwozie typu sedan zostało zaprojektowane we współpracy ze słynnym Giorgetto Giugiaro.
Konstrukcyjnie natomiast pojazd wykorzystywał niektóre podzespoły modelu Pony, natomiast płyta podłogowa pochodziła od wcześniej wspomnianej Cortiny. Niestety mimo udziału przy projekcie słynnego projektanta, Hyundai Stellar nie prezentował się najlepiej z uwagi na kanciaste i pozbawione jakiekolwiek polotu kształty. Z pozoru nudne auto miało za to stosunkowo bogate wyposażenie w najwyższej wersji wyposażeniowej – w jej skład wchodziła m.in. klimatyzacja, elektrycznie sterowane lusterka boczne, elektrycznie sterowane szyby i centralny zamek sterowany pilotem.
W 1987 roku przeprowadzono facelifting pojazdu, który zakładał przemodelowanie atrapy chłodnicy, reflektorów, tylnych świateł oraz deski rozdzielczej. Dodatkowo auto zostało wyposażone w 2-drożny reaktor katalityczny, poprawiono przednie zawieszenie oraz zastosowano większe hamulce. Dodatkowo, do oferty 1,4- i 1,6-litrowych benzyniaków dołączyła 2-litrowa jednostka. Generowały one kolejno 68, 76 i 93 KM. Moc kierowana była na przednią oś za pomocą 3-stopniowego automatu (który przy okazji liftingu otrzymał nadbieg) bądź 5-biegowej skrzyni manualnej.
W zależności od rynku, na przełomie lat 80. i 90. Hyundai Stellar był wypychany przez nieco większą Sonatę, a produkcja modelu trwała gdzieniegdzie aż do 1997 roku.