Lancia Fulvia

Lancia Fulvia to samochód osobowy klasy średniej produkowany przez włoską markę. Auto pojawiło się na rynku w 1963 roku jako następca modelu Appia, a jego nazwa, podobnie jak poprzednika, wzięła się od nazwy drogi. Konstrukcyjnie auto bazowało na swojej większej siostrze – Flavii.

Lancia Fulvia miała ówcześnie bardzo nowoczesne rozwiązanie napędu – moc przekazywana była na przednią oś, co dziś nie wydaje się być niczym nadzwyczajnym, jednak w tamtym okresie stosowało się niemal wyłącznie napęd na tylne koła. Początkowo w sprzedaży był jedynie 4-drzwiowy sedan. 2 lata po debiucie, w salonach pojawiło się także 2-drzwiowe Coupe (powstałe na skróconej płycie podłogowej Berliny), a pod koniec tego samego roku firma Zagato zaprezentowała swoją wizję coupe i nazwała go Sport.

Nadwozie Fulvii Berliny i Coupe miało proste linie i zaokrąglone krawędzie, przez co była elegancka. Jeśli chodzi o Fulvię Sport, to jej design bardzo wyróżniał się na tle Berliny i Coupe. Całkowicie zmieniony pas przedni i delikatnie opadająca aż do pasa tylnego linia dachu nadawały jej sportowego charakteru i włoskiego stylu.

Początkowo do napędu stosunkowo ciężkiej Berliny stosowano 1,1-litrowy silnik V4 generujący 58 KM. Dopiero w 1964 roku, po wymianie gaźnika, moc wzrosła do 71 KM. Berlina występowała jeszcze z silnikiem 1.2 generującym 80 KM w wersji GT oraz 87 KM w odmianie GTE. Jeśli chodzi o Coupe, początkowo korzystał on z 80-konnego silnika 1.2 (wszystkie jednostki w Fulvii to V4-ki), który potem zyskał 8 KM. Dzięki znacznie niższej masie, Coupe charakteryzowało się także wyraźnie lepszymi osiągami od Berliny.

W 1967 roku wprowadzono silnik 1.3, który rozwijał 87 KM, a w odmianie HF, dysponował on mocą 101 KM. Z kolei Wersja Fulvia 1.3 S Rallye odznaczała się mocą 93 KM oraz dodatkową chłodnicą oleju. Najmocniejsze wersje wyposażone były w jednostkę 1.6 generującą 114 lub 132 KM, która współpracowała z 5-biegową skrzynią manualną. Słabsze silniki przenosiły moment napędowy na koła przez ręczną skrzynię o 4 przełożeniach.

W 1969 roku, gdy Fiat przejął Lancię, zaszło kilka zmian. Fulvia przeszła drobny facelifting zewnętrzny (inny grill, zderzaki, tylne lampy) oraz dużą modernizację wnętrza. Oprócz tego poprawiono układ hamulcowy, a standardem stała się 5-biegowa skrzynia biegów. Jeśli chodzi o Coupe, zmiany linii nadwozia były praktycznie znikome. 1,3-litrowy silnik zyskał dodatkowe 3 KM, a najszybsze wersje osiągały już 190 km/h.

Co ciekawe, Fulvię Berlina zakończono produkować już w 1972 roku, a jej następcą została Beta, podczas gdy Fulvia Coupe była montowana aż do 1976 roku. Na ostatni rok produkcji jednak, postanowiono zmniejszyć grubość blachy, co, jak można się domyśleć, skutkowało większą podatnością na korozję.