Skoda 120

Škoda 120 była jednym z najpopularniejszych modeli marki z Mlady Boleslav, który można było spotkać na polskich drogach za PRL-u. Auto pojawiło się w 1978 roku, i miała być następcą dla modelu 100/110. 120-tka należała do rodziny „742”, w której jeden model występował pod różnymi nazwami z racji zamontowanego silnika oraz wyposażenia.

Głównymi założeniami Škody były wtedy silnik z tyłu, napęd na tylne koła, a większość kluczowych podzespołów umieszczono także z tyłu. Jedynie chłodnicę postanowiono zamontować z przodu, co zaowocowało długimi przewodami oraz koniecznością napełnienia układu ogromną ilością płynu (ponad 10 litrów!), który łatwo i chętnie uciekał. Dodatkowo takie rozwiązanie powodowało, iż Škoda prowadziła się niepewnie i była piekielnie podsterowna. Dlatego niektórzy wkładali do przedniego bagażnika ciężkie przedmioty, celem wyrównoważenia.

Co ciekawe, klapa przedniego bagażnika otwierała się do boku. Był jeszcze drugi bagażnik, do którego dostęp był przez uchylenie tylnej kanapy. W 1983 roku przeprowadzono facelifting, który przyniósł nowy pas przedni, inne tylne lampy oraz nowocześniejsze wnętrze. Zastosowano m.in. nowe reflektory, jednak okrągłe światła zostały wyparte już 2 lata wcześniej na rzecz prostokątnych.

Do napędu Škody 120 służył benzynowy, 4-cylindrowy silnik OHV o pojemności 1.2 litra, generujący 50 lub 55 KM. Do wyboru, w zależności od wyposażenia, była 4- lub 5-biegowa skrzynia manualna. Z uwagi na kiepskie zaplecze finansowe Škody, 120-tka była montowana aż do 1990 roku, kiedy to cała rodzina „742” ustąpiła miejsca Škodzie Favorit.