Chevrolet Monte Carlo

Chevrolet Monte Carlo był 2-drzwiowym coupe klasy średniej. Kariera pojazdu rozpoczęła się w 1970 roku i trwała z krótką przerwą aż do 2005 roku. Przez ten czas, mimo iż wyróżniono aż 6 generacji, w każdym roku produkcji, szczególnie przez 4 pierwsze generacje, wprowadzano drobne zmiany stylistyczne, a większe modernizacje zastawiano na nowe odsłony. Chevrolet Monte Carlo był także najpopularniejszym modelem Chevroleta w serii NASCAR, w której zdobył najwięcej zwycięstw pośród wszystkich aut.

Konstrukcyjnie Monte Carlo bazowała na Chevrolecie Chevelle, od której różniła się designem oraz dłuższą płytą podłogową. Do napędu służyły wyłącznie duże silniki V8 – najmniejszy miał 5.7 litra pojemności, a największy – 7.4. Jednostki generowały od 253 do nawet 456 KM w najmocniejszej odmianie SS. Moc kierowana była na tylne koła za pomocą 3- lub 4-biegowej skrzyni manualnej oraz 2- lub 3-stopniowej przekładni automatycznej.

1973 rok przyniósł II generację Monte Carlo. Ponieważ w życie w tym samym czasie weszły nowe przepisy dotyczące bezpieczeństwa, pierwszy raz zamontowano słynne „5 mph bumper”, czyli masywne i dłuższe zderzaki. Poza tym zmianie uległ pas przedni. Do oferty wprowadzono także luksusową wersję Landau, z winylowym dachem, specjalnymi felgami oraz 2 lusterkami zewnętrznymi. Całkowitą metamorfozę przeszło wnętrze.

W zależności od stanów, lat produkcji oraz konstrukcji, dostępne były silniki V8 o pojemności 5 (140 KM), 5,7 (145, 155, 160, 165, 170, 175 KM), 6.6 (150, 175, 180 KM) oraz 7.4 litra (215, 235, 245 KM). Obniżenie pojemności oraz odrzucenie w późniejszych latach największego (7.4l) silnika wiązało się z kryzysem paliwowym. Do wyboru była 3-biegowa przekładnia manualna lub automatyczna. Dodatkowo w 1976 roku, zaszła spora zmiana z przodu, bowiem okrągłe reflektory zamieniono na podwójne prostokątne światła, montowano pionowo.

W 1978 roku zadebiutowała III generacja Chevroleta Monte Carlo. Główne zmiany stylistyczne były widoczne w pasie przednim, który co prawda zachował prostokątne reflektory, jednak teraz były one pojedyncze światła, które zintegrowano w jednej obudowie z kierunkowskazami. Z uwagi na pogłębiający się kryzys naftowy, zdecydowano się na zastosowanie w dużej mierze silników V6, choć V8-ki tez pozostały w ofercie. Podstawową jednostką był silnik 3.3 (95 KM). Pozostałe V6-tki miały 3.8 (również z turbo – silnik z Buicka) oraz 4.3 litra pojemności i rozwijały 117 oraz 132 (172 KM z turbo). Wśród V8-ek dostępne były silniki 4.4/125 KM oraz 5.0/140 lub 160 KM. Napęd nie zmienił się, a do wyboru były skrzynie automatyczne oraz manualne o 3 lub 4 przełożeniach.

Czwarta odsłona Chevroleta Monte Carlo (1981 r.), przyniosła rzecz jasna modernizację nadwozia, jednak tym razem zmiany podyktowane były względami aerodynamicznymi, dzięki czemu udało się obniżyć współczynnik oporu powietrza Cx względem poprzednika. Do standardowego wyposażenie wszedł 4-stopniowy automat, wspomaganie kierownicy oraz hamulce ze wspomaganiem. Pod maską nie zaszły duże zmiany – wciąż dostępne były V6-tki (3.8, 4.3) oraz V8-ki (4.4, 5.0). Nową jednostką był silnik 3,75 o mocy 110 lub 125 KM. 4,3-litrowa jednostka z kolei została wzmocniona do 130 KM. Z kolei 5-litrowe V8 generowało 150, 165 lub w topowej wersji – 180 KM.

Produkcja czwartej odsłony Monte Carlo zakończyła się w 1988 roku, by po 2 latach wszedł następca o nazwie Lumina Coupe. Jego kariera nie trwałą długo i już w 1995 roku powrócono do nazwy Monte Carlo. Nie był to jednak model o tych samych założeniach co poprzednie. Przede wszystkim zrezygnowano z ramowej konstrukcji na rzecz nadwozia samonośnego. Poza tym, zastosowano przednionapędową platformę. Dużym zaskoczeniem było także wykreślenie z oferty silników V8 – pod maską znalazły się tylko V6-tki.

Najmniejsza jednostka miała 3.1 litra pojemności i generowała 162 KM. Topowa odmiana Z34 wyposażona była w 3,4-litrową jednostkę o mocy pierw 213, a potem 218 KM. Z34 wyposażone było także w hamulce tarczowe na wszystkich kołach. W 1998 roku silnik 3.4 został zastąpiony przez jednostkę 3.8 o mocy 200 KM. W standardzie występował 4-stopniowy „automat”. W 1999 roku pojawiła się VI generacja Monte Carlo. Z zewnątrz auto różniło się kilkoma detalami, a bryła pozostała niezmieniona. Tutaj znów zabrakło legendarnych V8-ek. Podstawowa jednostka została wzmocniona do 183 KM A topowe modele SS (następca Z34) i SS Supercharged (z kompresorem) wykorzystywały 3,8-litrowy silnik i rozwijały kolejno 203 i 243 KM. Rodzaj napędu i skrzyni biegów nie uległ zmianie.

2005 rok przyniósł jeszcze gruntowny facelifting, którego nie uznaje się za oddzielną generację, mimo iż i z zewnątrz i w środku auto zmieniło się diametralnie. Poza tym, do oferty powróciły silniki V8. Dostępne były jednostki V6 – 3.5/212 KM, 3.9/242 KM oraz V8 - 5.3/307 KM. Ostateczny koniec produkcji Chevroleta Monte Carlo nastąpił w 2007 roku.