Polonez Atu

Dziewiętnaście lat to może mieć narzeczona, ale nie samochód. Wtedy będzie atrakcyjna i pożądana. Polonez w 1997 r. był produkowany w FSO już od 19 lat i nie był ani atrakcyjny, ani pożądany. Model Atu Plus był próbą jego odmłodzenia. Mówiąc złośliwie – przypominał trochę próbę... pudrowania trupa.

W 1997 r. Polonez miał już 19 lat i był – mówiąc szczerze – autem bardzo leciwym i przestarzałym. Próbą uatrakcyjnienia staruszka była wersja Atu, czyli sedan. Ale kanciaste kształty z poprzedniej epoki stylistycznej pozostały, więc atrakcyjność Poloneza była dyskusyjna, tym bardziej że bagażnik sedana miał zaledwie 300 l pojemności. Dopiero nawiązanie współpracy z brytyjskim Roverem i wprowadzenie pod maskę Poloneza nowoczesnego silnika 1.4i 16V pozwoliło reanimować staruszka.

Z Francji trafiają do Polski różne auta, zazwyczaj w dość różnym stanie. Tym razem będzie jednak inaczej – oto nowo powstające muzeum motoryzacji w Oławie ściąga znad Sekwany niebieskiego Poloneza Atou (!) z przebiegiem zaledwie 90 km.

Pod koniec lat 90. i FSO Polonez, i Łada Samara były autami przestarzałymi. Miały jednak jedną zaletę: oferowały dużo miejsca za niewielkie pieniądze. Przypominamy test obu modeli z sierpnia 1999 roku.

Kształt jego nadwozia jest efektem pracy słynnego projektanta. Był eksportowany do blisko 40 krajów. Opracowano wersje przedłużone, ciężarowe, coupe, 4x4, a nawet rajdowe. Przedstawiamy historię auta, które jeździ po polskich drogach od ponad 30 lat.