Dodge Ram

Dodge Ram jest jednym z najpopularniejszych na świecie samochodów półciężarowych typu pick-up. Zadebiutował w 1981 roku i był następcą modelu D-Series.

I generacja była dostępna w różnych wersjach nadwoziowych, co w tym wypadku oznacza że szoferka mogła mieć 2 lub 4 drzwi. Powiązane z tym były trzy wersje o różnych dopuszczalnych ładownościach – 0,5, 0,75 i 1 tona. Auto zdobywało duża popularność w Stanach Zjednoczonych, ale wyniki sprzedaży były o wiele gorsze od Forda serii F.

Dostępne były 4 silniki benzynowe i jeden wysokoprężny. Jednostka zasilana olejem napędowym miała 8 cylindrów i pojemność 5,9 litra i mocy 160 KM. W przypadku tych pierwszych do wyboru były dwie widlaste „szóstki” o pojemności 3,7 oraz 4 litrów oraz dwie V8 o pojemności 5,2 lub 5,9 litra. Najsłabszy miał 95 a najmocniejszy 230 KM.

W 1991 roku auto przeszło drobny facelifting polegający na nieznacznym przemodelowaniu grilla. Pick-up Dodge'a był dostępny zarówno w wersji z napędem na tylne koła, jak i z napędem na obie osie.

W 1994 roku do produkcji weszła II generacja modelu Ram. Wtedy też najbardziej rozpoznawaną cechą zewnętrzną RAM-a stał się masywny grill z 2 chromowanymi, grubymi listwami w kształcie krzyża Nadwozie mogło mieć pojedynczą lub podwójną kabinę 2-drzwiową oraz podwójną kabinę 4-drzwiową. Oprócz tego auto występowało w wersji standardowej i z wydłużonym rozstawem osi a dodatkowo mogło mieć dwie osie z tylu pojazdu. Tak skonfigurowany Ram mógł ważyć ponad 2,5 tony, a dodatkowo był w stanie przewieźć ładunek o wadze 1 tony.

Najsłabszym silnikiem benzynowym jaki mógł się znaleźć pod maską Dodge'a był 3,9-litrowa widlasta „szóstka” o mocy 175 KM. Pozostałe silniki miały 8 cylindrów i pojemność 5,2 lub 5,9 litra. Największą dostępną jednostką była ta wykorzystywana w sportowym Viperze – 8-litrowa V10 o mocy 300 KM. Dostępny był także jeden silnik diesla o pojemności 5,9 litra, który z roku na rok był wzmacniany i tak z 175 KM na początku produkcji, uzyskano 245 KM, m.in. zwiększając liczbę zaworów z 12 na 24. Moc mogła być przenoszona na tylną oś, bądź na wszystkie koła za pośrednictwem 4-biegowego automatu lub 5- lub 6-biegowej skrzyni manualnej.

III generacja roboczego Dodge'a weszła na rynek w 2002 roku. Nadwozie uległo niewielkiej modernizacji i auto otrzymało bardziej agresywnego i masywnego charakteru. Różnorodność kabiny pasażerskiej była taka sama jak w przypadku poprzedniej generacji.

Tym razem pod maską można było znaleźć już jeden z 2 silników wysokoprężnych – rzędowe „szóstki” miało 5,9 lub 6,7 litra i moc odpowiednio 309 i 355 KM- oraz jeden z 3 silników benzynowych – V6 o pojemności 3,7 litra, V8 o pojemności 4,7 litra i mocarna wersja SRT10 z 8,3-litrowym V10 z modelu Viper o mocy 505 KM. Ta ostatnia wersja została wpisana do księgi rekordów Guinessa jako najszybszy, seryjnie produkowany pick-up na świecie.

IV generacja Dodge'a RAM weszła do produkcji w 2009 roku. Z zewnątrz auto uległo bardzo delikatnej zmianie. Zabudowa mogła być taka sama jak w poprzednich generacjach tj. pojedyncza lub podwójna kabina 2-drzwiowa oraz podwójna kabina 4-drzwiowa w wersji standardowej lub przedłużonej. Auto mogło przewieźć od 3 do 6 osób.

Pod maskę trafiły mocne silniki 6-cylindrowe rzędowe, w przypadku jednostek wysokoprężnych (6,7 litra o mocy 305-385 KM), widlaste w przypadku benzynowych (3,6 litra – 305 KM) i diesla (3 litry, 240 KM) oraz widlaste 8-cylindrowe o pojemności 4.7, 5.7, 6.4 litra i mocy odpowiednio 305, 395 i 410 KM. Napęd na tylne lub wszystkie koła był przenoszony za pomocą skrzyni automatycznej o 4, 5, 6 lub 8 przełożeniach, bądź skrzyni manualnej o 6 przełożeniach.

Głównym rywalem Dodge'a RAM był Ford serii F.