Volvo 240

Volvo 240 był jednym z najpopularniejszych modeli szwedzkiej marki, a przez długie lata na rynku amerykańskim był on wzorem bezpiecznego pojazdu. Stanu nie zmieniał fakt, iż uznano go za takiego zarówno w 1976 roku, jak i w 1991, czyli w odstępie aż 15 lat. 240-tka ma swój początek w 1974 roku. Wtedy jednak rozróżniano jeszcze modele na 242, 244 i 245.

Liczby były zależne od wersji nadwoziowej, a kombinacja numeryczna oznaczała – 200 – oznaczenie serii, 4 – liczba cylindrów, 2/4/5 – liczba drzwi. Dopiero w 1983 roku ujednolicono oznaczenie i model zyskał nazwę 240. Co ciekawe, dzięki takiej samej linii dachu, do końca tylnych drzwi sedan i kombi były niemal identyczne dzięki czemu zwiększyła się ilość wspólnych części. Już rok po zmianie oznaczeń, produkcja 2-drzwiowego sedana została zakończona, choć ze sprzedaży model został wycofany na niektórych rynkach już pod koniec lat 70.

W międzyczasie 240-tka otrzymała maskę i atrapę chłodnicy od bardziej luksusowego 260, a także boczne kierunkowskazy na błotnikach. Konstrukcyjnie 240-tka sięgała jeszcze poprzednika – 140-tki. Zmieniono w niej m.in. płytę podłogową i przednie zawieszenie. Jeśli chodzi o jednostki napędowe, Szwedzi potrafili zaskoczyć. Pod koniec lat 70. zakupili od Volkswagena silnik diesla z 6 cylindrami w rzędzie, który u Niemców był jeszcze w fazie rozwoju i pojawił się dopiero w 1982 roku.

Volvo postanowiło jednostkę tę wprowadzić już w 1979 roku, i był to jednocześnie pierwszy diesel R6 na świecie (mimo 6-ccylindrowego silnika, pozostało oznaczenie 240, a nie 260). Silnik miał pojemność 2,4 litra i moc 82 KM. W późniejszym czasie rozwój wymusił obniżenie mocy do 79 KM. Co ciekawe, z uwagi na wysokie opłaty za pojemność silnika, Volvo przekonstruowało jednostkę obcinając 1 cylinder i zmniejszając ty samym jednostkę do 2 litrów, która generowała 69 KM.

Jeśli chodzi o jednostki benzynowe, dostępne były silniki gaźnikowe i wtryskowe o pojemności 2, 2.1 Turbo oraz 2.3 litra, które rozwijały kolejno 101/103, 155 oraz 110/113/115/131/133/136 KM. Moc kierowana była na tylne koła za pośrednictwem 3- lub 4-biegowego automatu bądź 4-stopniowej skrzyni z nadbiegiem, bądź też, również manualnej, skrzyni 5-biegowej.

W 1993 roku zakończono ostatecznie produkcję modelu 240, choć jego następca, 740, pojawił się na rynku w 1984 roku i zakończył karierę w 1992, dlatego za następcę obu uważa się 850-tkę.