Ferrari Testarossa to sportowy samochód osobowy produkowany przez włoską markę. Auto zadebiutowało w 1984 roku i było jednym z najpopularniejszych modeli z galopującym rumakiem na masce. Nawet osoby niezwiązane ze środowiskiem motoryzacyjnym, mogą kojarzyć białą Testarosse z kultowego serialu „Miami Vice”.
Testarossa była następcą modelu Berlinetta Boxer, po którym zresztą odziedziczyła płytę podłogową. W historii Ferrari znane już był modele w latach 50. i 60. o takiej nazwie, jednak wtedy pisana ona była oddzielnie (Testa Rossa). Po włosku oznacza to „czerwona głowa”, co miało być nawiązaniem do czerwonej pokrywy zaworów jednostki napędowej. 2-drzwiowe, klinowate nadwozie od Pininfariny świetnie oddaje charakter auta i zachwyca nawet dziś.
Charakterystycznymi elementami były chowane reflektory, boczne skrzela ciągnące się od połowy drzwi do tylnych nadkoli oraz tylny pas poprzecinany poprzecznymi, wąskimi pasami. Do napędu Testarossy służył 5-litrowy silnik V12 generujący 390 KM, który przenoszone były na tylną oś za pomocą 5-biegowej skrzyni manualnej.
W 1991 roku dokonano pierwszej modyfikacji. Przyjęto wtedy nazwę 512TR, a zmianie uległ przód auta, a także moc jednostki napędowej. Auto zyskało bardziej krągły pas przedni oraz dysponowało 420 KM. Większość cech charakterystycznych Testarossy została jednak zachowana.
W 1994 roku przeprowadzono kolejne zmiany. Niestety, efekt nie był najlepszy i wiele osób uznaje, iż ten proces oszpecił elegancki i ociekający włoskim stylem samochód. Zmodyfikowano nie tylko przód auta, z którego zniknęły chowane reflektory, lecz także tył, w którym zastosowano światła podobne do tych z modelu F355. Całość nie współgrała ze sobą. Oprócz tego planowano także zastosować jednostkę napędową z F40, jednak ostatecznie zwiększono jedynie moc dotychczasowego silnika do 440 KM.
Ostatecznie produkcja Testarossy (a właściwie 512M) zakończyła się w 1996 roku, a jego następcą został 550 Maranello.