Kiedy mogą wywieźć auto?

Na jezdni - Z punktu widzenia przepisów kodeksu drogowego znak widniejący na zdjęciu obok jest właściwie zbędny. Ustęp 2 art. 46 kd jest bowiem klarowny: „Kierujący pojazdem, zatrzymując pojazd na jezdni, jest obowiązany ustawić go jak najbliżej jej krawędzi oraz równolegle do niej”. Znaki są potrzebne tam, gdzie zarządca drogi określił inny sposób ustawienia parkujących aut.

Wtedy, zgodnie z ustępem 4 ww. artykułu, musimy je respektować, bowiem „kierujący pojazdem jest obowiązany stosować sposób zatrzymania lub postoju wskazany znakami drogowymi”. Wszyscy oczywiście wiemy, że nie ma mowy o pozostawieniu samochodu w miejscu, gdzie postoju zakazuje znak zakazu. Większość kierowców potrafi też wymienić (przynajmniej z grubsza) miejsca, w których zatrzymanie pojazdu jest zabronione zgodnie z art. 49 kd ust. 1 (chodzi m.in. o przejazdy kolejowe, przejścia dla pieszych, tunele, mosty i przystanki) i na ogół nie zostawia tam samochodu. Notorycznie lekceważone sąnatomiast zakazy zawarte w ust. 2 tego artykułu, który stanowi m.in., że „zakazany jest postój w miejscu utrudniającym wjazd lub wyjazd, w szczególności do i z bramy, garażu parkingu lub wnęki postojowej, oraz w miejscu utrudniającym dostęp do innego prawidłowo zaparkowanego pojazdu lub jego wyjazd”. Tego rodzaju wykroczenia są też zwykle lekceważone przez policję, która interweniuje tylko wtedy, gdy problem zgłosi np. zablokowany kierowca.

Na chodniku - Przepisy mówią, że „dopuszcza się, przy zachowaniu warunków określonych w ust. 1 pkt 2 (tj. szerokość chodnika pozostawionego dla pieszych jest taka, że nie utrudni im ruchu i jest nie mniejsza niż 1,5 m) zatrzymanie lub postój na chodniku przy krawędzi jezdni całego samochodu osobowego, motocykla, motoroweru lub roweru”. Kierowcy nie zawsze pamiętają o minimalnej szerokości przejścia, dość rzadko – o nieutrudnianiu pieszym ruchu, natomiast o tym, że auto musi stać przy krawędzi jezdni, nie pamięta właściwie nikt. Uwaga: samochód ciężarowy, choćby Seicento Van, nie może parkować na chodniku, chyba że miejsce postoju jest wyznaczone odpowiednimi znakami drogowymi. Na chodniku na zdjęciu powyżej „mikrociężarówka” może więc zaparkować. Gdyby znaku nie było, byłoby to zakazane.

Koperta - Popularna „koperta” może mieć różne zastosowania, lecz bezwzględnie najczęściej spotykanym jest użycie jej do wyznaczenia „miejsca postoju dla samochodu uprawnionej osoby niepełnosprawnej o obniżonej sprawności ruchowej”. Postój na takim miejscu jest dla innych kierowców zabroniony, przy czym warto pamiętać, że sposób jego oznakowania nie ma znaczenia. Na jezdni wcale nie musi być więc żadnej koperty, wystarczy znak D-18 „parking” (lub D-18a albo D-18b) z tabliczką T-29 (piktogram osoby niepełnosprawnej), i przeciwnie – znaku pionowego może nie być, wystarczy wymalowana na jezdni „koperta” P-20 z symbolem osoby niepełnosprawnej lub znak P-24, czyli duży symbol osoby niepełnosprawnej. Zaniezastosowanie się do tych znaków grozi 500-złotowy mandat i (od września br.) odholowanie samochodu.

Konsekwencje - Postój pojazdu w warunkach, w których nie jest on z dostatecznej odległości widoczny dla innych kierujących lub powoduje utrudnienie ruchu, karany jest mandatem w wysokości od 100 do 300 zł. Podobne są kary za naruszenie szczególnych przepisów dotyczących parkowania. Bardziej dotkliwe dla kierowców są jednak „kary dodatkowe”, czyli unieruchomienie auta za pomocą blokady oraz odholowanie na parking policyjny.

Włącz myślenie! - Oczywiście, wszyscy wiemy, że miejsc parkingowych, szczególnie w centrach wielkich miast, jest za mało.Nie buduje się parkingów podziemnych,a jeśli nawet, to ceny za parkowanie są zaporowe. Niestety, nie zwalnia to nas, kierowców, z odpowiedzialności za skutki naszego postępowania. Zostawiając samochód, zastanówmy się zawsze, co robimy. Pół biedy, jeśli parkując auto łamiemy formalny zakaz, ale nie utrudniamy ruchu pieszym ani innym pojazdom. Nic jednak nie tłumaczy tych, którzy blokują drogi czy chodniki. Spróbujmy sobie wyobrazić, co znaczy zablokowanie chodnika dla osoby poruszającej się na wózku inwalidzkim, szczególnie jeśli krawężnik uniemożliwi jej (a to w Polsce powszechne) zjechanie na jezdnię. Podobnie jest np. z zastawianiem miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych. One naprawdę tych miejsc potrzebują bardziej niż my!