Honda Prelude

Honda Prelude to niewielkie, sportowe coupe produkowane przez japoński koncern. Auto powstało na bazie Civica II generacji i Accorda I generacji, w 1978 roku, i było obok nich trzecim modelem w ówczesnej gamie. Początkowo dostępne było jedynie 2-drzwiowe nadwozie, jednak wypuszczono także niewielką serię odmian cabrio.

Stylistycznie wyróżniał się stosunkowo niewielki rozstaw osi w porównaniu do całkowitej długości auta, co skutkowało sporymi zwisami z przodu i z tyłu. Pod maską pracować mogły silniki o pojemności 1.6 oraz 1.8 litra, które generowały kolejno 80 i 90 KM. Moc kierowana była na przednią oś za pośrednictwem 5-biegowej skrzyni manualnej, a od 1980 roku dostępna była też 3-stopniowa przekładnia automatyczna. Jako pierwsze w swojej klasie, pojazd miał elektrycznie sterowany szyberdach.

W 1982 roku pojawiła się już II odsłona Hondy Prelude. Auto było zupełnie nowym projektem, a stylistycznie pojazd nabrał zgrabnych i eleganckich kształtów, a reflektory zmieniono na modne ówcześnie - otwierane. Nadwozia wydłużono aż o 28 cm. Był to też pierwszy japoński samochód z fabrycznie montowanym systemem ABS, a na japońskim rynku dostępna była także…nawigacja.

Pod maską zagościł nowoczesny, 1,8-litrowy silnik z 3 zaworami na cylinder, generujący 100 lub 105 KM. Nowością był także wtryskowy silnik 2.0 DOHC dysponujący mocą 137, a w Japonii nawet 160 KM. Z kolei gaźnikowy silnik 2.0 generował 109 KM. Napęd dalej odbywał się na przednie koła za pomocą 5-biegowej skrzyni ręcznej lub 4-stopniowej automatycznej.

Trzecia generacja Hondy Prelude zadebiutowała w 1987 roku. W porównaniu do poprzednika, stylistycznie auto niewiele się różniło - otrzymało całkowicie chowane reflektory, zrezygnowano z atrapy chodnicy oraz zmieniono tylne pas. Zawieszenie zostało dopracowane pod kątem sztywności, a nowością był system 4WS, czyli system 4 kół skrętnych, który sprawiał, że Prelude był nadzwyczaj zwinny i zwrotny. Wnętrze zostało klasycznie japońskie - uporządkowane, lecz wykonane z twardych i kiepskiej jakości plastików. Podstawowe wyposażenie Prelude robiło wrażenie, bowiem obejmowało m.in. elektrycznie sterowane szyby i lusterka, wspomaganie kierownicy, centralny zamek czy szyberdach i aluminiowe felgi.

W 1989 roku dokonano drobnych modyfikacji, polegających na zmianie przednich i tylnych kierunkowskazów, a także świateł przeciwmgielnych. Dodatkowo przeprojektowano deskę rozdzielczą. Większość jednostek montowanych w Hondzie Prelude III miała już wtrysk paliwa, jednak te gaźników oparte były na podwójnym karburatorze. W Europie dostępne były wyłącznie silniki 2.0 (109 lub 114 KM) i 2.0i (137 lub 140 KM). Dosyć rzadko występują odmiany 142- oraz 160-konne. W USA występowała także 136- oraz 150-konna odmiana 2.1. Jeśli chodzi o rodzaj napędu, względem poprzedniej odsłony nie wprowadzono zmian, podobnie jak z wyborem skrzyni biegów.

Rok 1991 przyniósł czwartą generację japońskiego coupe, która w dużej mierze bazowała na ówczesnym Accordzie. W porównaniu o poprzednika, auto zostało całkowicie przeprojektowane pod względem stylistycznym. Otwierane reflektory zastąpiono zwykłymi o wąskim i długim kształcie. Dodatkowo kanciaste kształty zostały zastąpione przez krągłości, jednak niektórzy uważają, że wyglądała jakby miała „nadwagę”. Dodatkowo sterowanie systemu 4WS zostało zmienione z mechanicznego na elektroniczne. W 1994 roku przeprowadzono drobne zmiany w postaci nowych kloszy kierunkowskazów, reflektorów oraz kilku popraw układu hamulcowego.

Pod maską znalazł się już tylko jeden silnik 2-litrowy, który otwierał gamę mocą 133 KM. W Europie dostępne były jeszcze jednostki 2.2 z VTEC-iem (185 KM) oraz 2.3 (160 KM). Na innych rynkach oferowano także silniki 2.2 VTEC/135, 160, 200 KM. Do wyboru był 4-stopniowy „automat” oraz 5-biegowa skrzynia manualna.

W 1997 roku pojawiła się V generacja Hondy Prelude. Po kątem stylistycznym nawiązywała do swoich poprzedniczek, a jej linie podkreślały sportowy charakter. Przednie światła nie były już tak długie jak w poprzedniku, jednak szerokie tylne nawiązywały do blendy w pierwszych generacjach Prelude. Auto również korzystało z elektrycznie sterowanego systemu 4WS, niedostępnego w podstawowej, 133-konnej wersji 2.0. 2,2-litrowy silnik z 2 wałkami rozrządu wyposażony był w system VTEC i generował 185 lub 200 KM.

W Japonii dostępny był także 220-konny wariant Type-S. Nowością był innowacyjny system kontroli trakcji ATTS. Podobnie jak poprzednie generacje, również i ten Prelude był 4-osobowy. W 2002 roku zakończono produkcję Hondy Prelude.