Mechanizm różnicowy ma jedną wadę: zawsze koło obracające się swobodniej otrzymuje więcej siły napędowej. Jeśli więc jedno z kół napędzanych znajduje się na nawierzchni o niższej przyczepności, właśnie ono będzie silniej napędzane, a auto nie będzie w stanie ruszyć z miejsca.
Przeciwdziałają temu systemy blokady mechanizmu różnicowego lub zapobiegania buksowaniu kół. Mechanizm różnicowy znaleźć można też w napędzie 4x4, gdzie kompensuje naprężenia międzyosiowe.
Klasyczny mechanizm różnicowy to zespół kół zębatych. Koło talerzowe (element przekładni głównej) przyjmuje napęd od silnika, a samo połączone jest z krzyżakiem. Na krzyżaku zamontowane są małe koła zębate (satelity) zazębione z dwoma kołami koronowymi.
Ten zespół kół zębatych umożliwia stałą kompensację obrotów półosi napędowych. Półosie są połączone z kołami koronowymi, na które napęd przenoszą tylko satelity. Różnice w prędkości obrotowej kół koronowych są równoważone przez obracanie się satelitów. Porównaj też Torsen.