Porsche 959

Porsche 959 to legendarny supersamochód pochodzący z Zuffenhausen. Produkcja auta ruszyła w 1986 roku, choć jego prototyp o nazwie Gruppe B pojawił się na targach we Frankfurcie już 3 lata wcześniej. 959-ka była ówcześnie najszybszym seryjnie produkowanym autem osobowym na świecie.

Na początku lat 80. Inżynierowie Porsche wpadli na pomysł aby na bazie słynnej 911-ki stworzyć wyścigową maszynę do deklasowania przeciwników. Ponieważ pomysł spodobał się zarządowi, od razu zabrano się do pracy. Model miał przede wszystkim osiągać sukcesy w rajdowej grupie B, stąd także nazwa prototypowego modelu. Po analizie kosztów i zysków okazało się niestety, iż dalszy projekt mający na celu przygotowanie auta do rajdów jest kompletnie nieopłacalny zdecydowano się na dalszy rozwój projektu pod kątem przeznaczenia na drogi publiczne. W ten sposób powstała 959-ka.

Początkowe założenia „911-ki na sterydach” ograniczyły się przede wszystkich do przejęcia szkieletu, nawiązań stylistycznych oraz dostosowaniu wnętrza. Poza tym 959-ka był absolutne rewolucyjnym i jednym z najnowocześniejszych aut tamtych czasów. Nadwozie zostało wykonane z aluminium i kevlaru, a poszczególne elementy także z włókna szklanego i… pianki poliuretanowej. Do wyposażenia auta w wersji Komfort wchodziła m.in. klimatyzacja, skórzana tapicerka, czterokanałowy (!) ABS czy czujnik ciśnienia powietrza w oponach. Co ciekawe, felgi, które swoją drogą wykonane zostały z magnezu, miały swego rodzaju wewnętrze kanały powietrzne połączone z oponą, co miało lepiej zespolić oponę z felgą.

Obok wspomnianej odmiany Komfort, dostępna była także wersja S (Sport), która pozbawiona wszystkich udogodnień ważyła 100 kg mniej (959 Komfort ważyła ok. 1450 kg) dzięki czemu miała nieco lepsze osiągi. 2-drzwiowe nadwozie zostało zoptymalizowane pod kątem jak najmniejszego współczynnika oporu powietrza, który finalnie wynosił Cx=0.31. Jednym z najważniejszych elementów był jednak układ napędowy – zastosowany został elektrycznie sterowany układ napędu na 4 koła PSK (Porsche-Steuer Kupplung). W normalnych warunkach przenosił on po 50% mocy na obie osie, jednak wraz ze wzrostem dawkowanej mocy (i momentu), na tylne koła trafiało jej do 80%, przez co Porsche prowadziło się jak prawdziwy supersamochód. Oprócz tego do wyboru były 3 trybu jazdy – po suchej, po mokrej oraz po oblodzonej powierzchni.

Jednostka napędowa to benzynowy, 2,8-litrowy silnik typu boxer chłodzony cieczą przejęty z wyścigowego modelu 935. Podwójnie doładowana jednostka miała mniejszą turbosprężarkę pracującą już przy niskim zakresie obrotów, a drugą dbającą o odpowiednie ciśnienie doładowania przy wysokim zakresie obrotów. Dzięki temu praktycznie wyeliminowana została tzw. turbodziura. Efekt? 450 KM, 500 Nm momentu obrotowego i przyspieszenie do 100 km/h w czasie 3,7 sekundy (4 s dla 959 Komfort). Prędkość maksymalna wynosiła 317 km/h.

Wszystkie te rewolucyjne rozwiązania spowodowały, iż 959 kosztowała niebotyczne 420 tyś. Marek (dla porównania, żeby wyjechać ówczesną 911-ka Turbo na ulicę, trzeba było w salonie zostawić 135 tyś marek). Mimo tak astronomicznej kwoty, na auto nie brakowało chętnych (jednym z nich był niemiecki tenisista Boris Becker, który miał wtedy… 19 lat; co więcej, był to jego pierwszy samochód), lecz na każdym sprzedanym egzemplarzu Porsche traciło dziesiątki tysięcy marek.

Z tego powodu w 1989 roku zdecydowano się zakończyć produkcję 959-ki po wyprodukowaniu 288 egzemplarzy (w tym 28 w wersji Sport). Co ciekawe, w 1992 roku z uwagi na zalegające w magazynach części do 959, postanowiono jeszcze złożyć 8 sztuk tego modelu i sprzedać je za… 720 tyś marek! Również na te egzemplarze nie brakowało chętnych (trafiły do kolekcjonerów i miłośników marki) i właśnie one, obok wersji Sport, są najbardziej cennymi egzemplarzami. Mimo iż Porsche 959 zostało stworzone na drogi publiczne, Porsche dostosowało je również do rajdów i tym samym w 1986 roku wygrało rajd Paryż-Dakar.