Pierwszeństwo, głównie ze względów technologicznych, otrzymał samochód średniolitrażowy. Przy budowie nowego samochodu konstruktorzy mieli za zadanie wykorzystać maksymalnie dużo elementów konstrukcyjnych z wytwarzanego typoszeregu 1101/1102 Tudor i minimalizować koszty ich adaptacji, pod kątem produkcji wielkoseryjnej.

Całkowicie nowe miały być natomiast nadwozie oraz wnętrze pojazdu - odpowiadające zagranicznym trendom projektowania, zupełnie pozbawione elementów drewnianych, niewymagające modernizacji przez minimum pięć lat produkcji, wreszcie trafiające w oczekiwania odbiorców na rynkach zagranicznych.

Skoda 1200 Foto: Onet
Skoda 1200

Nowy model, oznaczony wewnętrznie jako Typ 955, kontynuował zasadnicze założenia konstrukcyjne rodziny Popular, czyli rozwidloną pod silnikiem centralną, rurową ramę nośną, z umieszczonym wewnątrz wałem napędowym, klasyczny układ pędny z wahliwymi półosiami, koła wsparte na poprzecznych resorach piórowych i wzdłużnie zamocowany, czterocylindrowy, czterosuwowy, chłodzony cieczą silnik OHV.

Nieco rozwiercony, do 1221 ccm przedwojenny agregat Populara (1089 ccm) zasilany opadowo dysponował mocą 36KM. Prace rozwojowe kierowane przez Josefa Velebnego, osiągnęły w roku 1950 zakres mogący imponować i dziś - nie stroniono nawet od badań makiet przyszłego nadwozia w tunelu aerodynamicznym.

Skoda Typ 955, pod oznaczeniem 1200 trafiła do sprzedaży wiosną 1952 roku, natychmiast zyskując obiegową nazwę Sedan. Wkrótce zaczęła trafiać na kolejne rynki eksportowe, na których z powodzeniem odbudowała przedwojenną pozycję marki.

Skoda 1200 Foto: Onet
Skoda 1200

Z biegiem lat rodzina modeli 1200 rozrosła się o kolejne odmiany: kombi STW (z dwoma drzwiami z prawej i jednymi z lewej strony), pochodny furgon bez szyb w ścianach bocznych przestrzeni ładunkowej oraz - znaną powszechnie miłośnikom czechosłowackiego kina - sanitarną.

Z czasem ewoluowała do ulepszonego modelu 1201 (1955), wersja kombi - do 1202STW (1961), wcześniej do gamy nadwozi dołączył pick-up. Nadwozia pojazdów powstawały w zakładach Vrchlabi bądź Kvasiny, podwozia i silniki montowano w zakładzie macierzystym.

Produkcję podstawowej odmiany sedan zakończono we wrześniu 1961 roku, jednak wybrane odmiany użytkowe wytwarzano aż do roku 1973 a w ramach licencji w Turcji - z odmiennymi karoseriami - aż do 1982. Łącznie powstało ponad 127 tysięcy wszystkich odmian samochodów Skoda 1200-1201-1202.