Kombi na sportowo

Zachowując typowy dla Alfy sportowy image udało się stworzyć wszechstronne kombi o naprawdę atrakcyjnej sylwetce.Jednym z głównych wyznaczników przy konstruowaniu nadwozia były wysokie własności sztywnościowe i aerodynamiczne, porównywalne z sedanem. Zadanie to, w przypadku większości kombi nieosiągalne, tu rozwiązano wręcz perfekcyjnie. Pomimo zwiększonej powierzchni czołowej kombi udało się, dzięki obniżeniu współczynnika Cx, zachować opory powietrza na poziomie typowym dla limuzyny 156.Kapitalne znaczenie dla prowadzenia samochodu ma sztywność nadwozia. Konkurowanie w tej mierze z limuzyną możliwe było jedynie dzięki nowatorskim rozwiązaniom struktury przestrzennej auta. Modułowa budowa tylnej części karoserii, z licznymi elementami wzmacniającymi w dachu, słupkach i płycie podłogowej pozwoliła na zachowanie bardzo wysokiej sztywności skrętnej. Wartość ta wynosi 96000 daNm/rad, co jest wielkością zaledwie 10 procent niższą niż w przypadku limuzyny. Dzięki temu odkształcenia karoserii podczas jazdy są tak niewielkie, że samochód jest w stanie utrzymywać na ostrych zakrętach tempo nie gorsze niż limuzyna. Doskonałe osiągi samochodu, prawie nie różniące się od tych w wersjach dotychczas oferowanych, były możliwe do osiągnięcia po spełnieniu kryterium podobnej masy aut. Zazwyczaj modele kombi są dużo cięższe od limuzyn, czego udało się uniknąć w przypadku Alfy 156 Sportwagon.Innym problemem, wiecznie nękającym kombi, była większa głośność wewnątrz samochodu. Obszerniejsze wnętrze oznaczało więcej rezonansów oraz nieprzyjemny pogłos. Kwestię tę rozwiązano w Alfie dzięki dużej sztywności nadwozia, jak i wysokiej jakości materiałów wykończeniowych. Faktura oraz wygląd tapicerki i elementów plastikowych nie mają nic wspólnego z tym, do czego przyzwyczajały Alfy Romeo jeszcze dziesięć lat temu. Ostra walka o klienta w segmencie D wymusiła na konstruktorach Alfy najdalej posuniętą dbałość o bezpieczeństwo. Brak na razie informacji o wynikach crash-testów, ale wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa biernego budzi respekt. Od lata tego roku Alfa 156 Sportwagon wyposażana będzie opcyjnie w zestaw sześciu poduszek powietrznych, w tym dwóch "kurtynek", czyli poduszek bocznych, zasłaniających boczne szyby auta. Chronią one głowy i klatki piersiowe pasażerów przed skutkami uderzeń bocznych. Zgodnie z założeniami nie ma natomiast rewolucji pod maską. Gama silników obejmuje cztery wersje benzynowe i dwa turbodiesle. Spośród jednostek benzynowych najbardziej godne zaufania wydają się silniki 2.0 Twin Spark oraz 2.5 V6. Obydwa zapewniają wyśmienite osiągi samochodu, przebijające konkurencję o głowę. Bezwzględne wartości przyspieszeń do 100 km/h są zaledwie o 0,1-0,2 s gorsze od sedanów, co powoduje, że Alfa 156 w wersji kombi w pełni zasługuje na nazwę Sportwagon. Wysoko należy również ocenić własności silników wysokoprężnych. Dzięki turbodoładowaniu, wtryskowi bezpośredniemu oraz największej nowince wśród diesli - systemowi Common Rail, ich dynamika jest rzeczywiście godna podziwu. Zarówno mniejsza, 105-konna jednostka, jak i większa 136-konna dysponują momentami obrotowymi nieosiągalnymi dla benzyniaków tej pojemności. Szczególnie większy silnik, 2.4 JTD, śmiało może rywalizować dynamiką z benzynowymi konkurentami w tej klasie aut.Już w założeniach mocną stroną Sportwagona miały być bardzo dobre własności jezdne. Potwierdza się to w praktyce. Zawieszenie 156 Sportwagon i prowadzenie są po atrakcyjnej stylistyce jednymi z największych atutów auta.Marcin Klonowski