Moment ten stanowił zwieńczenie trwających z górą 13 lat prac konstrukcyjnych, a także początek nowej ery w dziedzinie bezpieczeństwa pojazdów samochodowych. Analiza statystyki wypadków na drogach dowodzi, że poduszka powietrzna uratowała dotąd ponad 14 200 osób w samych tylko Stanach Zjednoczonych, a w Niemczech od 1990 roku ponad 2,5 tysiąca osób.

Niemiecki producent był jednym z pionierów, który oferował samochody wyposażone w poduszkę powietrzną, instalując ją już w ponad dwunastu milionach pojazdów. W wyposażeniu  standardowym wszystkich aut z gwiazdą Mercedesa na masce znalazła się ona już w październiku 1992 r. W ostatnich latach inżynierowie Mercedesa kontynuowali prace nad udoskonaleniem technologii poduszki powietrznej wprowadzając, dla przykładu, boczne kurtyny powietrzne, a także układy dostosowujące reakcję systemu bezpieczeństwa do siły zderzenia.

Poduszki powietrzne stanowią też integralną część układu ochrony użytkownika PRE-SAFE® wyposażonego w nowe czujniki przewidujące możliwość zaistnienia kolizji i uruchamiającego poduszki jeszcze przed zderzeniem, aby do minimum ograniczyć siły oddziaływujące na kierowcę bądź pasażera zarówno bezpośrednio przed, jak i w trakcie wypadku. Z tych samych powodów poduszki powietrzne przyszłości będą uwzględniać indywidualne parametry użytkownika, takie jak masę, płeć oraz wiek.

Historia poduszki powietrznej sięga roku 1967. Chociaż sam pomysł, aby skonstruować ochronną poduszkę wypełnioną powietrzem, krążył po świecie motoryzacyjnym już od początku lat pięćdziesiątych, inżynierom nie udało się znaleźć odpowiedniego rozwiązania. To właśnie inżynierowie Mercedesa dokonali przełomu opracowując technologię układu czujników i pompy gazowej zdolnych napełnić poduszkę w zaledwie 30 milisekund. Oni też opracowali materiał odporny na rozdarcia, który nadawał się do wykonania poduszki powietrznej, następnie poprawili parametry napełniania urządzenia, aby wreszcie zdołać upakować cały układ wewnątrz absorbującej uderzenie kolumny kierowniczej.

W wyniku ponad 250 testów zderzeniowych, 2,5 tysiąca prób na saniach i z górą siedmiu milionach kilometrów testów i prób samochodowych, poduszka powietrzna była wreszcie gotowa do produkcji.  W grudniu 1980 r. miała swoją światowa premierę wraz z innym wynalazkiem w dziedzinie bezpieczeństwa, napinaczem pasów bezpieczeństwa, na pokładzie Klasy S.

Amerykańskie statystyki mówią o 14 200 uratowanych istnieniach ludzkich od 1987 r.

Poduszka powietrzna od początku opracowywana była z myślą o tym, aby stanowiła uzupełnienie trzypunktowego pasa bezpieczeństwa, którego zadaniem było zapewnienie dodatkowego poziomu bezpieczeństwa na wypadek zderzenia czołowego.

Wyniki testów zderzeniowych potwierdzają zasadność takiego podejścia: w latach siedemdziesiątych poprzedniego stulecia jedna trzecia kierowców samochodów marki Mercedes, którzy w chwili poważnego zderzenia czołowego mieli zapięte pasy bezpieczeństwa, odnosiła obrażenia zagrażające ich życiu. Tak wysoki odsetek poważnych obrażeń należy już do przeszłości, a to dzięki doskonałej współpracy zespołu układów zapewniających bezpieczeństwo podróżującym, a więc m.in. poduszki powietrznej, pasów bezpieczeństwa i napinaczy pasów bezpieczeństwa.

Jeśli wyniki badań wypadków drogowych rozciągnąć na ogół samochodów osobowych poruszających się po drogach, okazuje się, że zastosowanie poduszki powietrznej pomogło, od 1990 roku, uratować życie ponad 2,5 tysiąca ludzi w samych tylko Niemczech.

Amerykański Federalny Urząd ds. Bezpieczeństwa na Drogach obliczył, że poduszki powietrzne chronią jedną trzecią podróżujących przed odniesieniem poważnych obrażeń w wypadkach samochodowych. Co więcej, mniej więcej co szósty kierowca i pasażer na przednim fotelu biorący udział w wypadkach drogowych, zawdzięcza życie właśnie poduszkom powietrznym. Od roku 1987 urządzenie to ocaliło ponad 14 200 istnień ludzkich w USA.

Wizja przyszłości: poduszka uruchamiana jeszcze przed kolizją

W dającej się przewidzieć przyszłości poduszki powietrzne nadal będą pełnić ważną rolę w dziedzinie bezpieczeństwa użytkowników samochodów osobowych. Inżynierowie szerokiej gamy producentów analizują możliwość skonstruowania takiego systemu bezpieczeństwa, który automatycznie dostosowuje się zarówno do aktualnej sytuacji na drodze, jak i położenia kierowcy i pasażerów samochodu.

Zaawansowana technologia wykorzystująca zasadę działania radaru, którą wprowadzono ostatnio w najnowszej wersji Klasy S, może okazać się tu pomocna. Dalej udoskonalana technologia, przy wykorzystaniu prognozujących sytuacje na drodze czujników innego typu, mogłyby dostarczyć danych niezbędnych do obliczenia siły nie dającego się uniknąć zderzenia, jeszcze zanim dojdzie do samego wypadku.

Poduszki powietrzne stałyby się wtedy integralną częścią systemu PRE-SAFE®, który wypełniałby je wolniej, stopniowo, z wykorzystaniem większej ilości gazu, aby użytkownicy byli chronieni dłużej i skuteczniej.

Kolejnym priorytetem rozwoju technologii poduszek powietrznych przyszłości wydaje się zapewnienie ochrony jeszcze bardziej zindywidualizowanej. Dla przykładu: powinna w przyszłości istnieć możliwość wprowadzenia do komputera pokładowego samochodu danych dotyczących użytkowników, takich jak wiek, płeć, wymiary i masa ciała, co skutkowałoby dostosowaniem systemów bezpieczeństwa do indywidualnych potrzeb każdego z podróżujących.